«Απρίλιος του 2010. Βρίσκομαι σε γύρισμα για την τηλεοπτική σειρά “Τα μυστικά της Εδέμ”. Πρωί στην Αγία Παρασκευή, βλέπω για πρώτη φορά το μουσούδι που ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά και ακαριαία.

Ο Μέλβιλ είχε βρεθεί σε έναν κάδο σκουπιδιών στο Αγρίνιο από τη Φαίη Ξυλά, η οποία είχε ήδη σκύλο και δεν μπορούσε να τον κρατήσει. Τον πήρε λοιπόν ένας τεχνικός απ’ το γύρισμα περίπου για δεκαπέντε ημέρες. Εκείνη την ημέρα στην Αγία Παρασκευή τον έφερε πίσω απελπισμένος γιατί έλειπε όλη μέρα και ο Μέλβιλ δεν μπορούσε να μένει τόσες ώρες μόνος του.

Τον είδα και…. ερωτεύτηκα! Κοπράκος, κούταβος 2 μηνών, με υπέροχα πράσινα μάτια και τρελά παιχνιδιάρης. Το μόνο που δεν είδα και δεν πρόσεξα, ήταν τα ποδαράκια του, γιατί τότε θα καταλάβαινα πως θα γινόταν αρκετά μεγαλόσωμος! Όχι βέβαια ότι θα έπαιζε ρόλο…

Ήμουν μαγεμένη! Ενώ λοιπόν έλεγα και επέμενα μάλιστα, πως μετά το θάνατο της πανέμορφης Σαλώμης, της σκυλίτσας μου, που είχα χάσει από γηρατειά, δεν θα ξαναέπαιρνα σκύλο και ήμουν απόλυτη σε αυτό, έρχεται ο Μέλβιλ και όλα πια είναι μονόδρομος.

Έπρεπε όμως να κάμψω και τις αντιστάσεις του συντρόφου μου. Σε λίγες ημέρες είχε γενέθλια και έτσι αποφάσισα να παρουσιάσω τον Μέλβιλ σαν δώρο γενεθλίων. Πράγματι το πρωί των γενεθλίων, μου φέρνει ο τεχνικός τον Μέλβιλ κάτω από το σπίτι μας. Εγώ κατεβαίνω δήθεν για ψώνια. Τον ανεβάζω και τον αφήνω να μπει στο σπίτι πριν να μπω εγώ . Ο Μέλβιλ αρχίζει μπουσουλώντας την εξερεύνηση και ακούω μια φωνή έκπληκτη να λέει: Ωχ, μα που βρέθηκε αυτό; Βάνα! Μπήκε ένα σκυλάκι στο σπίτι!

Όντως, είχε μπει ο Μέλβιλ στο σπίτι ΤΟΥ και κάπως έτσι ξεκίνησε η ζωή με τον Μέλβιλ.

Το όνομα του προέκυψε απ’ τον αγαπημένο μας συγγραφέα, τον Χέρμαν Μέλβιλ, δημιουργό του περίφημου έργου «Μόμπυ Ντικ».

Κατέκτησε με άνεση το χώρο, τη σκέψη και τις καρδιές μας. Έδειχνε χαρακτήρα, έκανε μούτρα όταν έλειπα πολύ, αποζητούσε και απαιτούσε τρελό παιχνίδι τόσο όταν ήμουν σπίτι, όσο και κάθε που επέστρεφα σε αυτό, σε κάθε ευκαιρία εισέπραττα την αδιαπραγμάτευτη απαίτησή του για χάδια, ενώ με κάθε τρόπο δήλωνε και δηλώνει προστάτης μου από πάντα και για πάντα.

Στη βόλτα όταν ήταν μικρός με πήγαινε αυτός. Οι γείτονές μου μού έκαναν πλάκα: Σ’ έβγαλε βόλτα ο Μελ; Ο ίδιος μας μοίρασε μάλιστα και «ρόλους». Ο Γιάννης είναι το αφεντικό του και εγώ η αδυναμία του.

Ταξιδεύει παντού μαζί μας. Έχει γυρίσει όλα τα νησιά, κάθε καλοκαίρι. Έρχεται σε πρόβες αλλά… δεν θέλει τις φωνές και δεν τις ανέχεται. Έχουμε κάνει πρόβα, μιλώντας χαμηλόφωνα, για να μην τον ενοχλούμε. Είναι φιλικός με όλα και με όλους, εκτός από τις γάτες. Και αυτό γιατί κάποτε μια γάτα του επιτέθηκε και από τότε τους γαυγίζει σε κάθε αφορμή, για να δείξει ότι είναι πιο δυνατός, κάνοντας με τον τρόπο του μια εξ αποστάσεως επίδειξη ισχύος!

Δεκατέσσερα χρόνια συμβίωσης, αγάπης, αφοσίωσης, φροντίδας! Ο Μέλβιλ με κάνει κάθε μέρα καλύτερο άνθρωπο! Του χρωστάω πολλά και ελπίζω και εύχομαι να τον έχουμε μαζί μας για πολύ καιρό ακόμα. Είναι μέλος της οικογένειας και είναι τιμή μας και καμάρι μας, που μας διάλεξε και μας αγαπά!

Ο υπέροχος Μέλβιλ!»

*Η Βάνα Πεφάνη είναι ηθοποιός και σκηνοθέτις. Το έργο του Μηνά Βιντιάδη “Ο αδελφός μου ο Αμαντέους” σε δική της σκηνοθεσία, με την Πέμη Ζούνη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, περιοδεύει ανά την Ελλάδα. Μυτιλήνη, Κέρκυρα, Ζάκυνθος, Σύρος, Κρήτη, Βόλος, Πάτρα μερικοί από τους πρόσφατους σταθμούς. Στον πολυχώρο Vault, σε δική της σκηνοθεσία, παίζεται το έργο της Κικής Μαυρίδου “Η Ιοκάστη Γιουξουάν στη χώρα της Κλιμακτηρίου” με την Άντρια Ράπτη. Επίσης συν-σκηνοθέτησε με τον Κώστα Αρζόγλου το έργο “Για όλα φταίει το χιόνι” στο Κολλέγιο Αθηνών. Για το καλοκαίρι ετοιμάζει, στο Δήμο Διονύσου, την κωμωδία “Γαϊτανάκι” του Αρτούρ Σνίτσλερ .