Είτε υιοθετήσατε σκύλο για πρώτη φορά, είτε είχατε και στο παρελθόν, είτε ο σκύλος σας είναι κουτάβι είτε μεγαλύτερος, μπορεί να αναρωτιέστε αν τα κάνετε όλα σωστά.

Η αλήθεια είναι ότι ίσως κάποιες φορές κάνουμε λάθη, μεγαλύτερα ή μικρότερα στην εκπαίδευση του σκύλου μας.

Σίγουρα δεν το κάνουμε επίτηδες. Μπορεί ορισμένες φορές να μην έχουμε χρόνο, μπορεί να είμαστε κουρασμένοι, μπορεί να νιώθουμε τύψεις για τις πολλές ώρες που λείπουμε και να λυγίζουμε μπροστά στο θέαμα αυτών των εκφραστικών ματιών που μας παρακαλάνε να τους κάνουμε ένα ακόμα χατίρι.

Κανονικά βέβαια, θα πρέπει να είμαστε συνεπείς και υπομονετικοί με την εκπαίδευση του σκύλου μας έτσι ώστε να μην μπερδεύεται κι εκείνος και να αποφεύγουμε ορισμένα λάθη που οδηγούν σε αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Ποια είναι αυτά τα λάθη λοιπόν;

Έλλειψη υπομονής

Ίσως ένα από τα σημαντικότερα λάθη είναι ότι δεν έχουμε όση υπομονή χρειάζεται. Μπορεί να είναι κάπως «απογοητευτικό» να προσπαθούμε να μάθουμε κάτι στο σκύλο μας και αυτός να μην το καταλαβαίνει, όμως και για αυτόν είναι ακριβώς το ίδιο απογοητευτικό που δεν μπορεί να μας ευχαριστήσει. Το παν, είναι να μιλάμε με ήρεμο και ήπιο τόνο στο κατοικίδιό μας και να του δώσουμε όσο χρόνο χρειάζεται για να μάθει τη νέα του εντολή. Αν χαλαρώσει, θα μπορέσει να επεξεργαστεί καλύτερα τι του λέμε να κάνει και με λίγη προσπάθεια θα τα καταφέρει. Άρα το πρώτο κλειδί είναι η υπομονή.

Ασυνέπεια

Καταλαβαίνουμε ότι οι συνθήκες που ζούμε δεν είναι οι ιδανικότερες και τις περισσότερες μέρες γυρίζουμε σπίτι από τη δουλειά κατάκοποι και κυριευμένοι από το άγχος. Ωστόσο, ένας σκύλος που δεν εκπαιδεύεται καθημερινά, δεν μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα. Άρα, αν για παράδειγμα προσπαθήσουμε να του μάθουμε σήμερα το «άφησέ το» και το προσπαθήσουμε πάλι μετά από μια βδομάδα θα είναι σα να διδάσκεται την εντολή από την αρχή. Επομένως το δεύτερο κλειδί είναι η επανάληψη και η συνέπεια. Προσοχή μόνο! Δεν χρειάζεται να το παρακάνουμε με την εκπαίδευση πιέζοντας τον σκύλο μας να κάνει κάτι που δεν θέλει ή δεν καταλαβαίνει γιατί θα φτάσουμε σε αντίθετα αποτελέσματα εξαντλώντας τον. Η ιδανική εκπαίδευση είναι συνεδρίες των 10 λεπτών κατανεμημένες μέσα στην ημέρα.

Τιμωρία

Οι περισσότεροι εκπαιδευτές συμφωνούν ότι η χρήση της τιμωρίας στην εκπαίδευση σκύλων δεν είναι πολύ αποτελεσματική. Το πιθανότερο, είναι ένας σκύλος να αποδώσει μέσω τις θετικής ενίσχυσης συμπεριφοράς και επιβράβευσης, από ότι με τις φωνές, γιατί ίσως απλά φοβηθεί και δεν μάθει αυτό που θα έπρεπε. Φυσικά, όταν λέμε τιμωρία δεν εννοούμε σε καμία περίπτωση σκληρή τιμωρία όπως φωνές και χτυπήματα. Αυτό είναι κάτι που δεν θα έπρεπε να γίνεται ποτέ. Με την τιμωρία εννοούμε ήπιες αποτρεπτικές μεθόδους, όπως για παράδειγμα ένα ειδικό σπρέι που θα ψεκάσουμε τον τοίχο που έχει μασουλήσει για να τον αποτρέψει – μέσω των ουσιών που περιέχει και δεν είναι επιβλαβείς για τον σκύλο – να μην ξανακάνει αυτή την αταξία. Η διαδικασία της εκπαίδευσης θα πρέπει να είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να δεθούμε με το σκύλο μας, όχι ένα είδος εκφοβισμού. Επιπλέον, δεν έχει νόημα και η καθυστερημένη τιμωρία γιατί το πιο πιθανό είναι ο σκύλος μας να μην καταλάβει προς τι όλος αυτός ο πανικός. Αν δεν τον «πιάσουμε» την ώρα της ζημιάς για να του πούμε ότι αυτό που κάνει είναι κακό, τότε μάλλον δεν θα έχουμε τα αποτελέσματα που επιθυμούμε.

Λέμε το όνομά του όταν κάνει κάτι κακό

Μπορεί κάποιοι από εμάς να μην το είχαμε σκεφτεί, όμως δεν είναι σωστό να καλούμε τον σκύλο μας με το όνομά του να έρθει κοντά μας, όταν έχει κάνει κάτι κακό. Είναι σα να τον τιμωρούμε που έρχεται σε εμάς όταν τον φωνάζουμε με το όνομά του, και αυτό μπορεί να τον φοβίσει με αποτέλεσμα να μην μας πλησιάσει πρόθυμα την επόμενη φορά, ακόμα κι αν θέλουμε να του δώσουμε μια λιχουδιά. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα κάνει μια αταξία, καλό είναι να πάμε κοντά του αντί να του φωνάξουμε να έρθει σε εμάς. Προσοχή και στον τόνο της φωνής. Πρέπει να είναι ήπιος και να αποπνέει υπομονή.

Τελευταίες σκέψεις

Αυτό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσει κάποιος να εκπαιδεύει το τετράποδο φιλαράκι του. Χρειάζεται, αρκετός χρόνος, πολλή υπομονή, συνέπεια και θετική ενίσχυση συμπεριφοράς μέσω της επιβράβευσης. Στο τέλος είναι σίγουρο ότι θα τα καταφέρουμε!