Ήταν πριν από μερικά χρόνια όταν έφυγε ένας από τους καλύτερους φίλους μου. Ο υπέροχος τετράποδος Σνούπυ, ένας γάτος, πρώην αδέσποτος, με τον οποίο ζήσαμε μαζί 17 χρόνια.

Ο Σνούπυ ήταν δίπλα μου σε όλα. Στα κάτω μου, στα πάνω μου, στην απώλεια του πατέρα μου, σε χωρισμούς, σε ξεκινήματα νέων σχέσεων, σε περιόδους ανεργίας, σε αλλαγή σπιτιών. Δίπλα μου, φρουρός. Με το γουργούρισμά του, τη ζεστασιά του όταν ξάπλωνε μαζί μου, τα άπειρα παιχνίδια του, την αντοχή του στα σκαμπανεβάσματά μου και με τα συχνά δαγκώματά του- εξού και το σκυλίσιο όνομά του.

Τον πένθησα σαν άνθρωπο. Με κλάμα, με στενοχώρια, με μέρες ατελείωτης θλίψης. Χωρίς καμία ενοχή που ήταν ζώο. Ποτέ δεν τον ξέχασα και ούτε θα τον ξεχάσω.

Λίγο χρόνο μετά σκέφτηκα ότι θέλω να υιοθετήσω ξανά ένα ζωάκι. Όχι για να πάρει τη θέση του Σνούπυ στην καρδιά μου. Αλλά για να σώσω άλλο ένα που είχε ανάγκη. Ένα που θέλει και αυτό μια μεγάλη αγκαλιά και πολλή αγάπη. Όταν αγαπάς τα ζώα, δεν τελειώνει η αγάπη σου σε ένα.

Χωρίς να το πολυσκεφτώ ένα βράδυ κατέβηκα στο δρόμο, στο μέρος που φρόντιζα κάποια αδεσποτάκια που ζούσαν δίπλα σε κάδο σκουπιδιών. Το πιο ευαίσθητο από όλα, ένα ασπρόμαυρο αγοράκι, ήταν ο καθημερινός στόχος των αρσενικών της γειτονιάς. Δαγκωμένο και γρατζουνισμένο πάντα. Το πήρα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Ο Σιλβί, όπως τον ονόμασα, -από το Σιλβέστρος- ήταν και αυτός μοναδικός. Πήρε αμέσως θέση στην καρδιά μου. Όχι τη θέση του Σνούπυ αλλά δική του. Έχει πολλές θέσεις η καρδιά αν θέλεις.

H αλήθεια είναι ότι μετά από μια απώλεια ενός ζώου, πολλοί άνθρωποι νιώθουν αρκετά ένοχοι να πάρουν ένα άλλο καθώς θεωρούν ότι πάνε να αντικαταστήσουν αυτό που έφυγε. Και σκέφτονται το πώς μπορεί να αντικαταστήσεις ένα τόσο αγαπημένο πλάσμα; Και αυτό τους γεμίζει ενοχές. Προσωπικά δεν είχα καμία ενοχή. Ο Σνούπυ πάντα θα υπάρχει στη ζωή μου. Και δεν τον αντικατέστησα. Απλά άνοιξα την αγκαλιά μου και σε ένα άλλο πλάσμα.

Άλλοι πάλι θέλουν σχετικά γρήγορα να πάρουν ένα άλλο ζωάκι αλλά το αφήνουν για το μέλλον, πιθανόν σκεπτόμενοι ότι θα το μετανιώσουν.

Η αλήθεια είναι ότι η θλίψη απώλειας ενός κατοικιδίου είναι περίπλοκη και διαφορετική για κάθε άνθρωπο. Και αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Όπως σεβαστό είναι κάποιος να μην πάρει ξανά κανένα άλλο ζώο.

Για αυτό, αν έχετε χάσει ένα αγαπημένο ζωάκι και έχετε την επιθυμία να πάρετε ένα άλλο, μην το κάνετε βιαστικά. Αφήστε λίγο χρόνο να περάσει σκεπτόμενοι κάποια πράγματα. Μετά θα είστε πιο έτοιμοι να πείτε ναι ή όχι.

Θρηνήστε το κατοικίδιο που ”έφυγε”

Η θλίψη, όπως αναφέραμε, είναι ένα απολύτως προσωπικό ταξίδι που πρέπει να γίνει. Είτε έχει να κάνει με άνθρωπο είτε με ζώο. Όμως υπάρχει μια διαφορά. Το πένθος για ένα ζώο είναι λιγότερο ”αναγνωρισμένο” θα λέγαμε, και αποδεκτό από την κοινωνία, γεγονός που κάνει πολλούς να ντρέπονται να το δείξουν στους άλλους. Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει: ”πώς κάνεις έτσι; Ένα ζώο ήταν αυτό. Θα πάρεις άλλο”.

Η συμβουλή μου είναι να μη δώσετε καμία σημασία. Να είστε ο εαυτός σας και να κάνετε ό,τι θέλετε. Θέλετε να κλάψετε; Να κλάψετε. Θέλετε να είστε στενοχωρημένοι; Να είστε. Κανείς δεν μπορεί να σας πει πώς πρέπει να αισθάνεστε. Δώστε στον εαυτό σας το χρόνο που χρειάζεται για να θρηνήσετε τον χαμένο τετράποδο σύντροφό σας. Και να το κάνετε με τον τρόπο που νιώθετε.

Παράλληλα και για να ανακουφιστείτε κάπως, θυμηθείτε τις καλές στιγμές που ζήσατε μαζί του. Τα παιχνίδια που κάνατε, τα ατελείωτα χάδια, τις τρυφερές αγκαλιές, τις γλυκές ιδιαιτερότητές του. Σκεφτείτε πόσο πολλή αγάπη του δώσατε, πόση φροντίδα και πόσο τυχερό ήταν που ζούσε με τόση ευτυχία σε ένα σπίτι προστατευμένο.

Η συζήτηση με κάποιον που το έχει περάσει ή με κάποιον που πραγματικά καταλαβαίνει είναι ό,τι καλύτερο. Θα ανακουφιστείτε και θα μπορείτε να είστε ο εαυτός σας μπροστά του.

Το να πενθήσετε είναι σημαντικό. Θα δείτε ότι θα σας βοηθήσει- μπορεί εκείνη τη στιγμή, μπορεί στο μέλλον- και στην απόφασή σας για το αν θα πάρετε άλλο ζώο ή όχι.

Αξιολογήστε πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για ένα άλλο

Δεν είναι απαραίτητο να περιμένετε να τελειώσει η θλίψη για να φέρετε ένα νέο ζώο στο σπίτι, αν είναι κάτι που επιθυμείτε και είστε πραγματικά αποφασισμένοι. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα εάν δεν έχετε άλλα κατοικίδια. Το να επιστρέφετε σε ένα άδειο σπίτι είναι δύσκολο. Αν έχετε άλλα ζώα, σίγουρα θα νιώθετε καλύτερα καθώς θα σας παρέχουν αρκετή συναισθηματική στήριξη.

Όμως όταν δεν υπάρχει άλλο ζώο στο σπίτι, η παρουσία ενός νέου πλάσματος θα σας κάνει να ξυπνάτε ευχάριστα το πρωί. Η μοναξιά, αν ζείτε μόνοι, είναι σκληρό πράγμα. Θα έχετε πράγματα να κάνετε. Να το ταΐσετε, να το φροντίσετε. Αν είναι σκύλος, θα τον πάτε βόλτες.

Ωστόσο αν νιώθετε ότι μάλλον δεν είστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο, μην το κάνετε. Γιατί μπορεί να το μετανιώσετε. Αφήστε το χρόνο να περάσει και θα δείτε ποια είναι η κατάλληλη στιγμή. Από εσάς εξαρτάται αυτό και από κανέναν άλλον.

Σε αυτό να έχετε στο μυαλό σας ό,τι είχα εγώ. Ένα νέο ζώο δεν θα αντικαταστήσει τον δεσμό και την αγάπη σας για το άλλο. Ο δεσμός που δημιουργείτε με ένα νέο κατοικίδιο είναι κάτι νέο, μοναδικό και ξεχωριστό και σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζει τη σχέση που είχατε με το άλλο. Επίσης αν θέλετε να υιοθετήσετε ένα αδεσποτάκι, να ξέρετε ότι αυτό είναι υπέροχο καθώς σώζετε άλλο ένα πλάσμα. Ακολουθήστε το ένστικτό σας και μην πιέζετε καταστάσεις.

Σκεφτείτε τα άλλα κατοικίδια ζώα

Πριν φέρετε στο σπίτι ένα νέο ζώο, αξιολογήστε πώς αισθάνονται για αυτή την απώλεια τα άλλα κατοικίδια που έχετε. Μερικά θέλουν και αυτά το χρόνο τους. Μπορεί να δείχνουν λυπημένα, νευρικά και μπορεί να μην έχουν τη συνήθη συμπεριφορά. Σε αυτή την περίπτωση μη φέρετε άλλο ζώο γιατί είναι πολύ πιθανόν να γίνουν επιθετικά. Ένα νέο ζώο την ακατάλληλη στιγμή μπορεί να ταράξει την ισορροπία στο σπίτι, κάτι που δεν είναι καλό ούτε για εσάς αλλά ούτε και για τα άλλα κατοικίδιά σας.

Για αυτό δώστε σημασία στο χαρακτήρα των άλλων που έχετε για να δείτε πότε είναι καλή ιδέα να έρθει ακόμα ένα.

Αν αυτό που έμεινε πίσω είναι πολύ μεγάλο ή άρρωστο, καλό θα ήταν να αποφύγετε ένα κουτάβι ή ένα μικρό γατάκι. Τα μικρά δεν σταματούν δευτερόλεπτο να κάνουν τρέλες. Θα πειράξουν το μεγάλο, θα το κουράσουν, θα το στρεσάρουν και θα το κάνουν να απομονωθεί. Τα γηρατειά είναι δύσκολα. Μην τα κάνουμε ακόμα πιο δύσκολα.

Κάντε χώρο στην καρδιά σας

Σκεφτείτε: Νέο κατοικίδιο, νέο κεφάλαιο στη ζωή σας. Θα αγκαλιάστε το νέο ζώο όπως του αξίζει και θα αισθανθείτε σίγουροι για την απόφασή σας. Θα αφήστε τον εαυτό σας να δεθεί μαζί του, χωρίς να ξεχάσετε αυτό που χάσατε. Η αγάπη δεν περιορίζεται. Η αγάπη εξελίσσεται και μεγαλώνει με κάθε νέα σχέση και εμπειρία και ποτέ δεν σβήνει όσα χρόνια και να περάσουν. Μπορούμε να κάνουμε χώρο στην καρδιά μας. Όπως είπα και πιο πάνω αυτό, αν θέλουμε, γίνεται. Αν σας φαίνονται ωραία όλα αυτά, τολμήστε το.

4 επιπλέον χρήσιμα tips

1. Αναζητήστε ένα κατοικίδιο που να είναι κατά κάποιον τρόπο διαφορετικό από αυτό που χάσατε. Αν μοιάζει πολύ, ακόμα και αν δεν θέλετε, θα κάνετε σύγκριση. Και πάντα θα είναι εις βάρος του δεύτερου.

2. Σκεφτείτε καλά την επιλογή σας. Αν δεν είχατε μέχρι τώρα ένα αδεσποτάκι, είναι καιρός να πάρετε. Μην αγοράσετε. Τα καταφύγια είναι γεμάτα απίθανα και υπέροχα πλάσματα που ζητάνε μια δεύτερη ευκαιρία. Τα περισσότερα πεθαίνουν στα κλουβιά καθώς ζουν εκεί όλη τους τη ζωή. Εγώ, όπως σας είπα, ”ψώνισα” από το δρόμο, έναν σκουπιδογατούλη. Η καλύτερη επιλογή. Όλη του η οικογένεια σε λίγο καιρό είχε εξαφανιστεί. Αυτός σώθηκε.

3. Αν ζείτε με άλλους στο σπίτι, μην πάρετε κάποια απόφαση πριν το συζητήσετε καλά με αυτούς. Μην τους επιβάλετε την επιλογή σας. Αυτό συχνά έχει άσχημες συνέπειες στο μέλλον. Γιατί μπορεί εσείς να σκεφτείτε ότι κάποια στιγμή θα το αποδεχτούν. Αν όμως δεν το αποδεχτούν;

4. Αποφύγετε να δώσετε στο νέο σας κατοικίδιο το ίδιο όνομα (ή το ίδιο ψευδώνυμο). Για να μη γίνονται και σε αυτή την περίπτωση συγκρίσεις και να μη σας φέρνει λύπη. Το παθαίνουν πολλοί αυτό. Το νέο σας ζωάκι θα σας δώσει χαρά, αγάπη και συντροφιά. Με αυτά πρέπει να το συνδέσετε.

Και μάλλον τελικά είναι αλήθεια αυτό που λένε: Το να ανοίξετε την αγκαλιά σας σε ένα νέο ζωάκι που χρειάζεται σπίτι, είναι ένας τρόπος να τιμήσετε τη μνήμη του άλλου ζώου που έφυγε. Σκεφτείτε το.