Έχετε παρατηρήσει τον ηλικιωμένο σκύλο σας να έχει αρχίσει να περπατάει πιο αργά από ό,τι στο παρελθόν; Αυτό συχνά δεν είναι κάτι απλό, της ηλικίας του, ας πούμε έτσι απλά, αλλά μπορεί να σημαίνει πολλά περισσότερα. Γιατί, σύμφωνα με τους ειδικούς, το αργό περπάτημα στον ηλικιωμένο σκύλο μπορεί να είναι σημάδι άνοιας.

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα μελέτη διαπίστωσε ότι οι ηλικιωμένοι σκύλοι που κινούνται πιο αργά εμφανίζουν επίσης σημάδια γνωστικής δυσλειτουργίας (η ικανότητά τους να μαθαίνουν, να θυμούνται και να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους). Η μέτρηση της ταχύτητας βάδισης ενός ηλικιωμένου σκύλου θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως ένας εύκολος τρόπος παρακολούθησης της σωματικής και γνωστικής του υγείας καθώς γερνάει.

Το ίδιο αποτέλεσμα έβγαλε και μια έρευνα του Κολλέγιο Κτηνιατρικής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας όπου αναφέρει ότι τα σκυλιά που περπατούν αργά έχουν συνήθως παράλληλα και μια νοητική επιβράδυνση. Η αξιολόγηση της ταχύτητας βάδισης των ηλικιωμένων σκύλων θα μπορούσε να είναι μια εύκολη μέθοδος για την παρακολούθηση της συνολικής τους ευεξίας και την παρατήρηση οποιασδήποτε σχετιζόμενης με την ηλικία επιδείνωσης της γνωστικής τους λειτουργίας.

“Η ταχύτητα βάδισης στους ανθρώπους συνδέεται στενά με τη γνωστική γήρανση. Το ίδιο φαίνεται ότι μπορεί να ισχύει και στους σκύλους”, αναφέρει η Natasha Olby, συγγραφέας της μελέτης και πρόεδρος στη Γεροντολογία στο Κολλέγιο Κτηνιατρικής του Κρατικού Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας.

Η Olby και οι συνεργάτες της μέτρησαν την ταχύτητα βάδισης χωρίς λουρί σε 46 ενήλικες και 49 ηλικιωμένους σκύλους. Στα ενήλικα σκυλιά, τα οποία χρησίμευσαν ως ομάδα ελέγχου, μετρήθηκε μόνο η ταχύτητα βάδισής τους.

Οι ηλικιωμένοι σκύλοι υποβλήθηκαν σε κάποια πρόσθετα γνωστικά τεστ ενώ οι κηδεμόνες τους συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο γνωστικής αξιολόγησης, το λεγόμενο ερωτηματολόγιο CADES (Canine DEmentia Scale). Μια υψηλότερη βαθμολογία CADES υποδηλώνει σοβαρότερη γνωστική έκπτωση.

Οι ηλικιωμένοι σκύλοι ομαδοποιήθηκαν με βάση τις βαθμολογίες τους στο CADES και τις βαθμολογίες τους στα γνωστικά τεστ. Η ατομική ταχύτητα βάδισης μετρήθηκε αρχικά περπατώντας τα σκυλιά σε μια απόσταση πέντε μέτρων με λουρί με έναν χειριστή και στη συνέχεια προσφέροντας μια λιχουδιά στην ίδια απόσταση από τα σκυλιά και καλώντας τα να την πάρουν χωρίς λουρί.

“Η πρόκληση της ταχύτητας βάδισης αποτελούσε πραγματικά πρόκληση, επειδή η ταχύτητα των σκύλων τείνει να ταιριάζει με την ταχύτητα των χειριστών τους όταν είναι σε λουρί. Οπότε μετρήσαμε τόσο με λουρί όσο και χωρίς λουρί για να δούμε ποια είναι η πιο χρήσιμη μέτρηση”, λέει η Olby. “Επιπλέον, πάντα ανησυχούμε ότι το μέγεθος του σώματος και το μήκος των άκρων επηρεάζουν την ταχύτητα βάδισης – αλλά αν δείτε ένα τσιουάουα και έναν σκύλο να περπατούν μαζί χωρίς λουρί, το πιο μικρό σε μέγεθος δεν είναι πάντα πίσω από το άλλο. Διαπιστώσαμε ότι με λουρί, το μέγεθος συσχετίζεται με την ταχύτητα βάδισης, αλλά χωρίς λουρί δεν έχει διαφορά. Η καταγραφή της ταχύτητας βάδισης χωρίς λουρί μας επιτρέπει να δούμε τις επιπτώσεις τόσο της φυσικής ικανότητας όσο και του κινήτρου της τροφής”.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στα ηλικιωμένα σκυλιά, το μέγεθος δεν είχε σημασία όσον αφορά την ταχύτητα. Με άλλα λόγια, τα σκυλιά στο τελευταίο τέταρτο της αναμενόμενης διάρκειας ζωής τους κινούνταν πιο αργά από τα ενήλικα σκυλιά, ανεξάρτητα από το μέγεθός τους.

“Ακριβώς όπως και στους ανθρώπους, η ταχύτητα βαδίσματος είναι αρκετά σταθερή κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας και στη συνέχεια μειώνεται καθώς μπαίνουμε στο τελευταίο τέταρτο περίπου της ζωής μας”, αναφέρει η Olby.

Οι ηλικιωμένοι σκύλοι που κινούνταν πιο αργά είχαν πιο σοβαρά επίπεδα γνωστικής παρακμής με βάση τα ερωτηματολόγια που συμπλήρωσαν οι κηδεμόνες τους και επίσης τα πήγαν χειρότερα στις γνωστικές δοκιμασίες.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο πόνος στις αρθρώσεις δεν φαίνεται να συσχετίζεται με την ταχύτητα βάδισης, αν και σημείωσαν ότι δεν υπήρχαν στο πρόγραμμα σκύλοι με σοβαρή οστεοαρθρίτιδα.

“Όταν εξετάζουμε τη γνωστική γήρανση, οι δύο σημαντικότεροι παράγοντες πρόβλεψης της νοσηρότητας είναι η κινητικότητα και η νόηση”, λέει η Olby. Όταν έχουμε λιγότερη κινητικότητα, μειώνεται και η ποσότητα των ερεθισμάτων που λαμβάνει το νευρικό μας σύστημα. Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη το γεγονός ότι η ταχύτητα βάδισης και η άνοια συσχετίζονται.

“Για μένα, το συναρπαστικό μέρος της μελέτης δεν είναι μόνο ότι δείχνουμε ότι η ταχύτητα βάδισης συσχετίζεται με την άνοια στους σκύλους όπως και στους ανθρώπους, αλλά και ότι η μέθοδος δοκιμών που χρησιμοποιήσαμε είναι εύκολο να αναπαραχθεί, καθώς έχει κίνητρο την τροφή και πραγματοποιείται σε μικρή απόσταση. Θα μπορούσε να γίνει ένα απλό τεστ προσυμπτωματικού ελέγχου που μπορεί να πραγματοποιήσει οποιοσδήποτε κτηνίατρος σε ηλικιωμένα ζώα” καταλήγει η Olby.