«Ας μιλήσουμε λοιπόν για τον Πάρη μου! Η αλήθεια είναι πως από το 2015 που μπήκε στη ζωή μου άλλαξαν όλα.

Ας τα πάρουμε όλα όμως από την αρχή.

Δεν υπήρχε στο μυαλό μου ποτέ η ιδέα της συμβίωσης με έναν τετράποδο φιλαράκο. Νικούσε πάντα η μανία μου με την καθαριότητα. Θες επειδή έτσι μεγάλωσα; (σκύλος ίσον τρίχες στο σπίτι), θες επειδή όταν ήμουν παιδάκι με είχε δαγκώσει ένας τεράστιος σκύλος; Πάντως η λέξη φιλόζωος περιοριζόταν για μένα σε ένα χάδι κι αυτό με λίγο φόβο μη με δαγκώσει.

Σεπτέμβρης του 2015. Χωρισμένος, στα πατώματα, για την ακρίβεια, ταμπουρωμένος στο σπίτι μου στη Θεσσαλονίκη, δέχομαι επίσκεψη από την κολλητή μου Κατερίνα. Έρχεται δείχνοντάς μου μια φωτογραφία η οποία έλεγε “Ο Πάρης κι ο Χάρης βρέθηκαν πεταμένοι σε χαντάκι δεμένοι σε σακούλα σκουπιδιών”.

Δεν ξέρω ποια δύναμη με κίνησε και πήρα το τρένο για να τον συναντήσω στο Πλατύ στη φιλοζωική “Ζωή”.

Όταν έφτασα εκεί μέσα σε δεκάδες σκυλιά, είδα αυτόν τον τύπο αναμαλλιασμένο, με θλιμμένα μάτια που του είχαν φορέσει κι ένα απαίσιο κόκκινο μπλουζάκι και που μόλις με είδε ξάπλωσε να τον χαϊδέψω στην κοιλιά.

Στην ουσία με είχε επιλέξει!

Αυτό ήταν! Κίνησα τις διαδικασίες με τη δικηγόρο για την υιοθεσία του, το τσιπάρισμά του και το ταξίδι μας ξεκίνησε.

Δεν ήταν εύκολο, ήμασταν και οι δυο φοβισμένοι και “κακοποιημένοι”. Ο Πάρης δεν περπατούσε, μπουσουλούσε από τον φόβο του, δεν δέχονταν λουρί. Πολλές φορές σκέφτηκα μήπως θα έπρεπε να τον επιστρέψω.

Σεπτέμβρης του 2023. ( εντάξει συγκινούμαι, το ομολογώ). Μακάρι να χωρούν σε λέξεις αυτά που ζω μαζί του 8 χρόνια τώρα. Πρώτα απ’ όλα δεν θα πίστευα ποτέ πως θα συνεννοούμουν με ένα πλάσμα χωρίς να χρειάζεται να μιλάμε. Ούτε πως δεν θα μπορώ να κοιμηθώ εάν δεν τον νιώθω δίπλα μου.

Το παραδέχομαι πως τον έχω κακομάθει μα χαλάλι του. Είναι δίπλα μου όπου γίνεται. Στο καμαρίνι, στο μάθημα στο generale acting studio, στις διακοπές, παντού. Δεν τον θεωρώ pet μα μέλος της οικογένειας, το φιλαράκι μου το ανυπεράσπιστο.

Δεν ξέρω ποιος έσωσε ποιον, μα εμένα αυτό το πλάσμα μου μάθε να χαίρομαι την κάθε βόλτα όσο κοντινή κι αν είναι, να αγαπάω και να το δείχνω στα αλήθεια, να τεντώνομαι το πρωί αντί να σκέφτομαι και κυρίως να είμαι πιστός στις σχέσεις μου.

Υιοθετήστε έναν σκύλο, θα αποκτήσει η ζωή σας αλήθεια.
Πιστέψτε με.

*Ο Μιχάλης Συριόπουλος είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, δάσκαλος υποκριτικής και ιδιοκτήτης του τΖΕΝεράλε acting studio.