Υιοθετήσατε ένα υπέροχο κουταβάκι, το οποίο στην κυριολεξία σας έχει κλέψει την καρδιά. Και το φέρνετε με χαρά σπίτι. Η νέα σας ζωή μαζί του αρχίζει.

Σιγά σιγά ξεκινάτε να το μαθαίνετε κάποια πράγματα. Την τουαλέτα του, που είναι κάτι βασικό, πώς να παίζει, είτε μόνο του είτε με κάποιο άλλο ζωάκι που πιθανόν έχετε σπίτι, πού να κοιμάται κτλ. Μετά ξεκινάει η κοινωνικοποίησή του, επίσης πολύ βασικό, και το να πηγαίνει βόλτα με το λουρί.

Κάθε ζώο είναι διαφορετικό, έχει το χαρακτήρα, τα καλά του αλλά και τις ιδιοτροπίες του. Το να μαθαίνετε από την αρχή τα πράγματα σε ένα κουταβάκι είναι μοναδικό και μια από τις μεγαλύτερες χαρές. Η ανατροφή γενικά ενός πλάσματος είναι κάτι υπέροχο.

Περνώντας ο καιρός το μικρό μας έχει αποκτήσει κάποιες συμπεριφορές, τις οποίες συχνά τις βλέπουμε χαριτωμένες και ακίνδυνες. Εδώ όμως είναι που πρέπει να προσέξουμε. Γιατί, ναι, κάποιες συμπεριφορές μπορεί να τις βλέπουμε ως αστείες-που μπορεί και να είναι- και να τις θεωρούμε φυσιολογικές με μια πρώτη ματιά, όμως θα μπορούσαν να μην είναι τελικά τόσο ακίνδυνες.

Με άλλα λόγια να είναι ένα καμπανάκι, το οποίο μας λέει ότι πρέπει να κάνουμε κάτι για να τις αντιμετωπίσουμε και να τις αλλάξουμε καθώς αν το κουτάβι μας τις συνεχίσει, όταν μεγαλώσει θα έχουμε προβλήματα και μια κακή συμβίωση μαζί του.

Για να βοηθήσετε το κουταβάκι σας να εξελιχθεί σε ένα χαρούμενο σκυλί με καλή συμπεριφορά, θα πρέπει να προσπαθήσετε να περιορίσετε κάποιες συμπεριφορές όσο το δυνατόν νωρίτερα.

Για αυτό καλό είναι να ξέρουμε ποιες από αυτές τις συμπεριφορές θα πρέπει να μας ανησυχήσουν.

Υπερβολικό γάβγισμα ή κλαψούρισμα

Tο υπερβολικό γάβγισμα ή κλαψούρισμα στα κουτάβια συχνά δείχνει δυσφορία ή κάποιες βασικές ανάγκες που δεν ικανοποιήθηκαν ενώ θα έπρεπε. Γιατί μπορεί το γάβγισμα να είναι ένα φυσιολογικό εργαλείο επικοινωνίας, το συνεχές όμως γάβγισμα μπορεί να δείχνει ότι το κουτάβι σας είναι ανήσυχο, φοβισμένο ή υπερβολικά ενθουσιασμένο.

Το κλαψούρισμα, ομοίως, είναι ο τρόπος ενός κουταβιού να εκφραστεί, πιθανώς δείχνοντας τη μοναξιά, την πείνα ή την ανάγκη του για στοργή. Αυτή η αδιάκοπη φωνή θα μπορούσε επίσης να είναι ένα σημάδι προβλημάτων υγείας. Μπορεί να είναι δύσκολο να γνωρίζετε τι είναι «υπερβολικό» για ένα νέο κουτάβι, αλλά για να είστε ασφαλείς, συζητάτε πάντα τις ανησυχίες σας με τον κτηνίατρό σας.

Καταστροφικό μάσημα

Το συνεχές καταστροφικό μάσημα των πάντων στα κουτάβια συχνά υποδηλώνει πλήξη, άγχος ή έλλειψη κατάλληλων παιχνιδιών για μάσημα. Τα κουτάβια εξερευνούν τον κόσμο με το στόμα τους, αλλά αυτή η περιέργεια ενδέχεται να τα οδηγήσει σε κινδύνους. Και αυτό είναι σοβαρό πρόβλημα.

Αυτή λοιπόν η καταστροφική συμπεριφορά φυσικά δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο όπως όταν το ζώο σας βγάζει δόντια ή όταν έχει άλλες συμπεριφορές που όμως είναι υγιείς συμπεριφορές κουταβιών. Όταν το κουτάβι σας μασάει διάφορα πράγματα στο σπίτι, αυτό μπορεί να βάλει σε κίνδυνο την υγεία του. Για αυτό η λύση είναι να του έχετε μια ποικιλία κατάλληλων παιχνιδιών για μάσημα, να έχει επαρκή σωματική άσκηση και να συμμετέχει σε δραστηριότητες που πρέπει να χρησιμοποιήσει το μυαλό του ώστε να ξεδίνει, να εκτονώνεται και να σταματήσει σταδιακά αυτή η συμπεριφορά.

Επιθετικότητα προς ανθρώπους ή άλλα ζώα

Η επιθετικότητα στα κουτάβια μπορεί να φαίνεται χαριτωμένη όταν είναι μικρά. Όμως η επιθετικότητα αυτή μπορεί να δείχνει ότι το ζώο ανησυχεί για την ασφάλειά του ή να είναι δείκτης βαθύτερων ζητημάτων. Για παράδειγμα, ένα κουτάβι που δείχνει επιθετικότητα για το φαγητό ή τα παιχνίδια του μπορεί να δείχνει ότι θέλει να τα προστατέψει πάση θυσία, μια συμπεριφορά που πηγάζει από άγχος ή από το ότι είναι πολύ κτητικό. Αυτή η συμπεριφορά είναι δύσκολο να επιλυθεί χωρίς να παρέμβετε. Η έγκαιρη κοινωνικοποίησή του με ανθρώπους και άλλα ζώα παίζει βασικό ρόλο στην πρόληψη της επιθετικότητας καθώς ”εκθέτει” το κουτάβι σε νέες καταστάσεις με ελεγχόμενο, θετικό τρόπο.

Τρώει επιλεκτικά ή αρνείται εντελώς να φάει

Το να αρνείται ένα κουτάβι να φάει ή να επιδεικνύει επιλεκτικές διατροφικές συνήθειες θα πρέπει να το βλέπετε σαν κάτι ανησυχητικό καθώς κινδυνεύει η υγεία του- και σε ορισμένες περιπτώσεις και η ζωή του. Και μπορεί η περιστασιακή αδιαφορία για το φαγητό να μην είναι ανησυχητική, η συνεχής άρνηση θα μπορούσε να υποδεικνύει διάφορα προβλήματα, όπως οδοντικά προβλήματα, δυσφορία πέψης, γενικό άγχος αλλά και σοβαρότερα πράγματα.

Το να τρώει επιλεκτικά, από την άλλη πλευρά, μπορεί να γίνει πρόβλημα στο μέλλον καθώς δεν θα τρώει αυτό που πρέπει για να αναπτυχθεί αλλά θα περιμένει αυτό που του αρέσει και που συχνά είναι κάποιες λιχουδιές. Για αυτό μια συνεπής ρουτίνα καλής και υγιεινής διατροφής με ισορροπημένα γεύματα και ελάχιστες παρεκκλίσεις, θα το κάνει να τη συνηθίσει και να τη θέλει. Εάν τώρα η άρνηση να φάει το φαγητό του επιμένει, μια κτηνιατρική εξέταση, όπως καταλαβαίνουμε, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη.

Άγχος αποχωρισμού

Το άγχος αποχωρισμού ενός ζώου είναι κάτι σύνηθες και μπορεί να εκδηλωθεί μέσω συμπεριφορών που έχουμε ήδη αναφέρει πιο πάνω, όπως το καταστροφικό μάσημα ή το αδιάκοπο γάβγισμα. Συνήθως, κάτι που είναι καλό να γνωρίζετε, ένα κουτάβι που βασανίζεται από άγχος αποχωρισμού μπορεί να έχει ατυχήματα μέσα στο σπίτι.

Αυτή η κατάσταση πηγάζει από το φόβο και το άγχος του για την απομόνωση, η οποία μεγαλώνει όταν ο κηδεμόνας του είναι συνέχεια απασχολημένος κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Τα πρώτα σημάδια αυτού του άγχους είναι υπερβολική παρατήρηση του τι κάνουν οι κηδεμόνες του, αγωνία όταν εκείνοι ετοιμάζονται να φύγουν και άμεση αντίδραση όταν μένει μόνο.

Η αντιμετώπιση του άγχους αποχωρισμού μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς περιλαμβάνει τη δημιουργία θετικών συσχετισμών με το να είσαι μόνος. Αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη και θέλει πολλή δουλειά. Συχνά τα παιχνίδια και οι λιχουδιές μπορεί σε ένα βαθμό να βοηθήσουν.

Αυτό όμως που βοηθάει πραγματικά είναι η αλληλεπίδραση με την οικογένειά του. Να ασχολούμαστε μαζί του, να παίζουμε με αυτό και να του δίνουμε την προσοχή που πρέπει. Έτσι θα μεγαλώσει και θα γίνει ένας υπέροχος σκύλος. Αυτό άλλωστε δεν θέλουμε;