Η υγεία της γάτας είναι τελικά πολύ «εσωτερική» υπόθεση.

Συνήθως στη ζωή ό,τι δεν βλέπουμε, το αγνοούμε. Αυτός είναι και ο λόγος που αρκετές φορές οι κηδεμόνες ζώων συντροφιάς ενδιαφερόμαστε μεν να μην έχει το κολλητάρι μας ψύλλους, τσιμπούρια και λοιπά παράσιτα δέρματος, αλλά παραβλέπουμε τα παράσιτα που δεν βλέπουμε, δηλαδή εκείνα που φωλιάζουν στα εσωτερικά όργανα. Αυτά είναι τα λεγόμενα ενδοπαράσιτα.

Την πρώτη φορά που είδα σε ιατρική μεγέθυνση τα είδη παρασίτων της γάτας, έπαθα κολούμπρα. By the way «έπαθα κολούμπρα» σημαίνει έπαθα ένα μικρό σοκ, και βγαίνει από τη λατινική λέξη colubra, θηλυκού γένους που αναφέρεται σε ερπετά και δράκαινες. Άρα η φράση «έπαθα κολούμπρα», μάλλον προήλθε από το πώς νιώθει κανείς όταν αντικρύζει ένα ερπετό, όπως ένα φίδι. Κλείνει η παρένθεση.

Τι έλεγα; Α ναι. Τα ενδοπαράσιτα λοιπόν δεν είναι απλώς σαν μικρά εντερικά σκουληκάκια. Κάποια είδη είναι πολύ αηδιαστικά, σαν να υπάρχει ένας μικρός κόσμος “Stranger Things” στα εσωτερικά όργανα της γάτας – και όχι μόνο στο πεπτικό της σύστημα.

Για όλες τις γάτες το ιδανικό είναι να παίρνουν αγωγή για τα ενδοπαράσιτα (ιδανικά χάπι όπως το Milbemax, το Milbactor, το Milpro, το Drontal ή όποιο άλλο πει ο γιατρός σας) κάθε 3 μήνες.

Για τα μικρά γατάκια που έχουν πιο ευαίσθητο στομαχάκι, υπάρχει σωληνάριο με πάστα (π.χ. το Banminth, το Panacur κ.ά) που καταπολεμά τα ενδοπαράσιτα. Επίσης, τα νεαρά γατάκια μπορούν να παίρνουν την αγωγή σε μεγαλύτερη συχνότητα από το προαναφερθέν τρίμηνο.

Τώρα, πώς καταλαβαίνουμε ότι μια γάτα που φροντίζουμε ή που βλέπουμε στον δρόμο, έχει ενδοπαράσιτα.

1. Αν υπάρχουν συμπτώματα όπως διάρροια, αίμα στα περιττώματα, οίδημα και ερυθρότητα γύρω από τον πρωκτό, βλέννα στα κόπρανα, τότε είναι πιθανό το γατί να έχει προσβληθεί από πρωτόζωα. (σ.σ. Τα πρωτόζωα είναι μικροί μονοκύτταροι οργανισμοί και ανήκουν στα ενδοπαράσιτα)

2. Αν παρατηρήσετε αντίστοιχα συμπτώματα ή επίσης εμετό, φουσκωμένη κοιλίτσα, ληθαργική συμπεριφορά, ή ορατά σκουλήκια (σαν μικρούς κόκκους από σουσάμι) κ.λπ. στα περιττώματα ή και γύρω από τον πρωκτό, τότε το ζώο έχει σκουληκάκια. Ένα ακόμα σύνηθες σύμπτωμα είναι να διαπιστώσετε ότι το γατί είναι ασυνήθιστα αδύνατο, παρότι τρώει κανονικά.

Σε αυτές τις περιπτώσεις -με τη σύμφωνη γνώμη του κτηνιάτρου που εμπιστεύεστε- χρειάζεται να δώσετε θεραπεία αποπαρασίτωσης.

Συχνές ερωτήσεις

Είναι το ίδιο χάπι για όλες τις γάτες;

Όχι, το ποιο χάπι και σε τι ποσότητα θα δοθεί εξαρτάται από το βάρος (κατά προσέγγιση) της γάτας.

Κολλάνε τα ενδοπαράσιτα στον άνθρωπο;

Μας το ρωτάνε πολλοί. Η απάντηση είναι ότι αν τηρούμε τους κανόνες υγιεινής και πλένουμε τα χέρια μας μετά από κάθε επαφή, κυρίως με αδέσποτα ζώα, τότε στην πραγματικότητα δεν διατρέχουμε κίνδυνο. Το να εφαρμόζουμε την αποπαρασίτωση στο ζώο μας αλλά και στα αδέσποτα που έχουμε υπό την προστασία μας είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης.

Πώς μπορώ να ξέρω αν μια αδέσποτη έχει πάρει χάπι για τα ενδοπαράσιτα;

Δύσκολο αυτό. Όμως, αν φαίνεται υγιής, αν έχει στιλπνό τρίχωμα, αν δεν έχει πεπτικές διαταραχές (διάρροιες, εμετούς), και έχει καθαρό ποπουδάκι, τότε είναι υγιής από μόνη της ή κάποιος εθελοντής/γείτονας της έχει δώσει χάπι. Καλό είναι οι γείτονες που ασχολούμαστε με τα αδέσποτα να έχουμε επικοινωνία μεταξύ μας για να ξέρουμε αν και πότε πρέπει να δώσουμε χάπι.

Πόσο χρόνο μετά την κατάποση του χαπιού, απαλλάσσεται το ζώο από τα ενδοπαράσιτα;

Συνήθως μέσα σε λίγες ώρες ως μία μέρα.

Τι άλλο πρέπει να προσέχω στο δεσποζόμενό μου;

Να μη γλείφει έξω ακάθαρτες επιφάνειες (π.χ. στο μπαλκόνι), να μην έρχεται σε επαφή με τρωκτικά, και να μην χρησιμοποιεί χώμα ή άμμο που χρησιμοποιούν άλλες γάτες ως τουαλέτα.

Πώς να δώσω το χάπι;

Είτε το βάζετε σε μια μικρή μπουκιά με νόστιμο φαγητό για γάτες, παρακολουθώντας μέχρι να το καταπιεί, είτε -αν το γατί είναι πιο ήρεμο- μπορείτε να του βάλετε το χάπι κατευθείαν μέσα στο στόμα στο πίσω μέρος της γλώσσας, να του κλείσετε το στόμα και να του κάνετε απαλό μασαζάκι στον λαιμό.

*Ευχαριστούμε πολύ για τη συμβολή του τον κ. Λευτέρη Μακρυθανάση, ιατρό μικρών ζώων, MVDr.