Ο διαβήτης είναι μια σοβαρή ασθένεια και δεν αφορά μόνο τους ανθρώπους καθώς από διαβήτη μπορεί να νοσήσουν τόσο οι γάτες όσο και οι σκύλοι μας.

Δίνοντας σημασία σε κάποια βασικά σημάδια και συμπτώματα και κάνοντας τα ετήσια τσεκάπ στον κτηνίατρο, υπάρχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εντοπίσετε κάτι έγκαιρα και φυσικά να το αντιμετωπίσετε.

Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας κινδύνου στις γάτες είναι η παχυσαρκία. Και οι περισσότερες γάτες που ζουν αποκλειστικά μέσα στο σπίτι δυστυχώς είναι παχύσαρκες. Επίσης ο διαβήτης είναι τρεις φορές πιο συχνός στις γάτες από ό,τι στους σκύλους. Τα σκυλιά αναπτύσσουν έναν ινσουλινο-εξαρτώμενο τύπο διαβήτη που είναι παρόμοιος με το διαβήτη τύπου 1 στον άνθρωπο. Οι γάτες είναι αρκετά διαφορετικές και αναπτύσσουν έναν τύπο διαβήτη παρόμοιο με το διαβήτη τύπου 2 των ανθρώπων.

Ακολουθούν τέσσερα βασικά σημάδια που πρέπει να προσέξετε και τα οποία μπορεί να οδηγήσουν στην αναγνώριση του διαβήτη της γάτας:

Αυξημένη ούρηση

Ένα από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα του διαβήτη της γάτας είναι η συχνουρία. Εάν χρησιμοποιείτε άμμο με σβόλους, μπορείτε να ελέγξετε το κουτί της άμμου για περισσότερους ή μεγαλύτερα σβόλους από ό,τι συνήθως. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι λίγο δύσκολο σε ένα σπίτι όπου ζουν πολλές γάτες και μοιράζονται τις αμμολεκάνες.

Υπερβολική δίψα

Μια γάτα που ουρεί πιο συχνά θα διψάει περισσότερο και θα περνάει περισσότερο χρόνο στο μπολ με το νερό. Αυτά τα δύο πρώτα σημάδια του σακχαρώδη διαβήτη στις γάτες, η υπερβολική ούρηση και η μη φυσιολογική δίψα, αναφέρονται κλινικά ως πολυουρία και πολυδιψία.

Αυξημένη όρεξη αλλά παράλληλη απώλεια βάρους

Μια γάτα, όπως ξέρουμε, δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία για μια επιπλέον λιχουδιά. Όμως οι γατούλες με διαβήτη θα «ζητιανέψουν» περισσότερο από τις άλλες. Τι γίνεται όμως όταν η γατούλα μας πεινάει περισσότερο όμως χάνει βάρος; Η αυξημένη όρεξη και η παράλληλα ανεξήγητη απώλεια βάρους είναι κοινά συμπτώματα του διαβήτη τόσο στα κατοικίδια, όσο και στους ανθρώπους.

Όταν μια γάτα πάσχει από διαβήτη, η κύρια πηγή ενέργειας που λαμβάνει από την τροφή της, η λεγόμενη γλυκόζη, δεν μπορεί να φτάσει στα κύτταρα. Τα κύτταρα που στερούνται ενέργειας δίνουν σήμα στον εγκέφαλο ότι εξακολουθούν να “πεινάνε”. Αυτή η ακόρεστη πείνα, που παρατηρείται συχνά στη διαβητική γάτα, αναφέρεται ως πολυφαγία.

Μειωμένη ενέργεια, μειωμένη δραστηριότητα

Αν το κατοικίδιό σας φαίνεται απαθές και νωθρό, περισσότερο απ’ ό,τι ήταν πριν, θα πρέπει να το πάτε στον κτηνίατρο. Αν είναι ληθαργικό και έχει αδιάγνωστο διαβήτη, θα μπορούσε να κινδυνεύει η ζωή του, από μια πάθηση που ονομάζεται διαβητική κετοξέωση. Αναπτύσσεται όταν το σώμα χρησιμοποιεί λίπος αντί σακχάρου για την ενέργεια, προκαλώντας την παραγωγή και συσσώρευση τοξικών οξέων στο αίμα που ονομάζονται κετόνες. Αν η διαβητική κετοξέωση διαγνωστεί, το επόμενο βήμα ανήκει στον κτηνίατρο που θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα δώσει φάρμακα.

Πώς το αντιμετωπίζουμε

Εάν εντοπίσετε αυτά τα σημάδια και συμπτώματα του διαβήτη, όσο πιο γρήγορα πάτε τη γατούλα σας στον κτηνίατρο για έλεγχο και αξιολόγηση, τόσο το καλύτερο. Ένα πρόβλημα υγείας που εντοπίζεται νωρίς είναι συνήθως πιο εύκολο να θεραπευτεί.

Μετά τη διάγνωση, η διαχείριση και η θεραπεία του διαβήτη της γάτας σας μπορεί να περιλαμβάνουν έναν συνδυασμό διαιτητικών αλλαγών, μια ρουτίνα σωματικής δραστηριότητας, παρακολούθηση της γλυκόζης στο σπίτι, τακτικές κλινικές εξετάσεις, ακόμη και τη χρήση ινσουλίνης. Ο κτηνίατρός σας θα καταρτίσει ένα σχέδιο θεραπείας που θα ανταποκρίνεται στις ειδικές ανάγκες της γάτας σας, με στόχους τον έλεγχο των κλινικών συμπτωμάτων και τη διατήρηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σε σταθερά επίπεδα.