Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αναρωτηθεί αν τα γατάκια, όταν μεγαλώσουν, θυμούνται τη μητέρα τους. Αλλά και αν η μαμά γάτα θυμάται μετά από χρόνια τα μωρά της.

Αυτό που πρέπει να λάβουμε υπόψη μας σε όλο αυτό είναι ότι σε αντίθεση με τους περισσότερους ανθρώπους που μεγαλώνουν δίπλα στη μητέρα τους πολλά χρόνια, τα μωρά γατάκια αποχωρίζονται τη μητέρα τους πάρα πολύ νωρίς.

Αν λοιπόν μια γάτα επανενωθεί με τη μητέρα της χρόνια αργότερα, όταν θα είναι ενήλικη, και οι δύο γάτες θα βλέπουν η μία την άλλη απλώς ως γάτες. Και το γεγονός ότι είναι συγγενείς δεν θα έχει καμία σημασία. Και δεν είναι μάλιστα και σίγουρο αν θα τα πάνε καλά και μεταξύ τους. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.

Αν και αυτό μπορεί να είναι δύσκολο για τον άνθρωπο να το κατανοήσει πλήρως, είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς την κοινωνική δομή των κατοικίδιων αιλουροειδών και τον τρόπο με τον οποίο οι γάτες αναγνωρίζονται μεταξύ τους.

Από την άλλη όταν τα μωρά γατάκια αποχωρίζονται για πρώτη φορά τη μητέρα τους, σίγουρα θα την αναζητήσουν αμέσως. Θα πάνε να τη βρουν στο συνηθισμένο της σημείο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τους λείπει με τον ίδιο τρόπο που θα την αναζητούσε ένας άνθρωπος. Και αυτό γιατί αν είναι από 2 μηνών και πάνω, οι ανησυχίες τους αλλάζουν, με αποτέλεσμα αυτά να θέλουν να εξερευνήσουν τον κόσμο. Έτσι προσαρμόζονται σχεδόν αμέσως σε μια ζωή χωρίς τη μητέρα τους.

Γιατί οι γάτες που έχουν συγγένεια δεν θυμούνται μετά από καιρό η μία την άλλη;

Φυσικά, υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε για το μυαλό της γάτας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν εξετάζουμε την ιδέα της ανάμνησης, η οποία είναι μια λεπτή και συχνά συγκεχυμένη έννοια.

Αν σκεφτείτε πώς οι άνθρωποι θυμούνται συνεχώς πράγματα λανθασμένα, η ιδέα να καταλάβουμε τι μπορεί να θυμηθεί η γάτα μας φαίνεται σχεδόν αδύνατη.

Παρόλα αυτά, έχουμε κάποια πολύ σημαντικά στοιχεία για την εξελικτική ιστορία και τις κοινωνικές δομές των γατών.

Όταν οι γάτες ζούσαν στην άγρια φύση δεν υπήρχε ανάγκη να αναγνωριστούν οι οικογενειακές σχέσεις, αφού οι γάτες που ζούσαν μοναχικά εξακολουθούσαν να έχουν τον έλεγχο της επικράτειάς τους. Μόλις τα γατάκια ενηλικιώνονταν, η μαμά τους θα γινόταν ανταγωνιστής και όχι συνεργάτης.

Αντίθετα, οι άνθρωποι είναι ένα βαθιά κοινωνικό είδος που εξαρτάται από πολύπλοκες σχέσεις για να επιβιώσει.

Επομένως το να θυμούνται, για παράδειγμα, οι μαμάδες γάτες μετά από καιρό τα γατάκια τους ή το αντίστροφο δεν βοηθά αυτά τα μοναχικά αιλουροειδή να επιβιώσουν. Δεν ήταν κρίσιμο από εξελικτική άποψη.

Ακόμα βέβαια, δεν μπορούμε να είμαστε 100% σίγουροι ότι δεν έχουν κάποια μακρινή ανάμνηση ή οικειότητα, ειδικά ανάλογα με την ηλικία που χωρίστηκαν, αλλά αν αυτή η οικειότητα υπάρχει, δεν είναι κάτι που οι γάτες αναγνωρίζουν με τον τρόπο που αναγνωρίζουμε εμείς.

Πώς οι γάτες θυμούνται η μία την άλλη

Οι γάτες μπορούν να θυμούνται η μία την άλλη, αν δεν περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι από τα πρόσωπά τους αλλά μέσω της μυρωδιάς τους.

Η όσφρηση της γάτας είναι περίπου 14 φορές ισχυρότερη από τη δική μας και η μυρωδιά είναι ο κύριος τρόπος που χρησιμοποιούν για να περιηγηθούν στον κόσμο.

Η κατανόηση του ότι η μυρωδιά είναι σημαντική για τις γάτες μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε πολλές συμπεριφορές των αιλουροειδών, από το γιατί τους αρέσει να κοιμούνται πάνω σε βαλίτσες μέχρι το γιατί γλείφουν την κουρτίνα του ντους και όλα τα υπόλοιπα.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι οι μυρωδιές μπορούν να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου και αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι μητέρες γάτες δεν θυμούνται τα γατάκια τους και το αντίστροφο.

Ένα γατάκι που φωλιάζει με τη μαμά του και τα αδερφάκια του τον πρώτο καιρό θα μυρίζει πολύ διαφορετικά ως ενήλικας.

Ας κάνουμε τη σύγκριση με τους ανθρώπους. Φανταστείτε κάποιον που γνωρίζατε και είχε αλλάξει εντελώς το πρόσωπό του μετά από χρόνια. Πιθανότατα ούτε εσείς θα τον θυμόσασταν! Ενώ μπορούμε να αναγνωρίσουμε την οικεία μυρωδιά ενός ατόμου, είμαστε πιο οπτικά εστιασμένοι και ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο θα μας έφερνε σε αμηχανία.

Τα γατάκια θυμούνται τη μητέρα τους;

Ενώ είναι γενικά αλήθεια ότι τα γατάκια δεν θυμούνται μετά από καιρό τη μητέρα τους, αυτό δεν ισχύει στο 100% των περιπτώσεων. Εάν ένα γατάκι δεν αφήσει ποτέ τη μητέρα του και συνεχίσει να ζει στο ίδιο σπίτι, τότε σίγουρα θα τη θυμάται.

Αλλά επειδή η κοινωνική ζωή των γατών είναι τόσο διαφορετική από τη δική μας, δεν πρέπει να σκεφτούμε ότι θα έχουν καλύτερη σχέση μεταξύ τους επειδή είναι συγγενείς. Αντίθετα η σχέση τους θα είναι ακριβώς όπως κάθε άλλη σχέση με μια άλλη γάτα.

Υπάρχουν όμως και οι περιπτώσεις που πολλά γατάκια μπορούν να ζήσουν με τη μητέρα τους μέχρι τη νεαρή ενηλικίωσή τους, να χωρίσουν και να επανενωθούν αργότερα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πιθανό τα γατάκια να θυμούνται τη μητέρα τους. Αυτές οι γάτες είχαν περισσότερο χρόνο για να δημιουργήσουν μνήμες μυρωδιάς και να διαμορφώσουν κάποιου είδους σχέση με τη μαμά τους.

Οι μητέρες γάτες θυμούνται τα γατάκια τους;

Είναι λογικό ότι ένα νεαρό γατάκι που αποχωρίστηκε νωρίς τη μητέρα του δεν θα τη θυμόταν. Αυτό είναι κάτι με το οποίο μπορούμε εύκολα να ταυτιστούμε, αφού οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλά που δεν θυμόμαστε από τα πρώτα μας χρόνια.

Γιατί μια μητέρα γάτα μπορεί να μην θυμάται τα γατάκια της;

Και πάλι, επιστρέφουμε στο άρωμα! Οι γάτες, όπως είπαμε, αναγνωρίζουν η μία την άλλη με βάση τη μυρωδιά τους και όχι βλέποντας το πρόσωπο. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι μητέρες γάτες δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα γατάκια τους οπτικά. Όμως αφού περάσει αρκετός καιρός θα στραφούν στην οσμή για να αναγνωρίσουν τις γάτες αντί για την εμφάνιση.

Μετά λοιπόν από χρόνια η μυρωδιά μιας γάτας μπορεί να αλλάξει, όπως είπαμε, εντελώς και να γίνει μη οικεία στη μητέρα της! Όπως λοιπόν βλέπουμε όλα στις γάτες γυρνάνε γύρω από τη μυρωδιά.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι μητέρες γάτες δεν αγαπούν τα γατάκια τους.

Τα πάντα είναι ο χρόνος

Αν οι γάτες αποχωριστούν η μία την άλλη για μια εβδομάδα, είναι πολύ πιθανόν μετά να αναγνωρίσουν πάλι η μία την άλλη. Το ίδιο μπορεί να ισχύει και για 10 ή 30 ημέρες.

Αυτό που δεν ξέρουμε είναι πότε ακριβώς οι γάτες θα σταματήσουν να θυμούνται.

Πώς ξανασυστήνουμε γάτες που έχουν συγγένεια μεταξύ τους

Δεν είναι καθημερινό φαινόμενο, αλλά αν βρεθείτε με μια ενήλικη πλέον γάτα και τη μητέρα της που έχει να τη δει πολύ καιρό, θα πρέπει να κάνετε τις συστάσεις με σωστό τρόπο.

Η καλύτερη προσέγγιση είναι απλά να συστήσετε τις γάτες μεταξύ τους όπως θα κάνατε συνήθως με άλλες γάτες που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους – πολύ πολύ προσεκτικά. Γιατί δεν ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν.

Για το τέλος

Θυμηθείτε ότι οι γάτες δεν βλέπουν τον κόσμο όπως εμείς και ότι εκεί που εμείς χρησιμοποιούμε την όρασή μας για να συσχετιστούμε με τους άλλους γύρω μας, οι γάτες χρησιμοποιούν την ισχυρή όσφρησή τους για να αναγνωρίσουν και να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους. Και οι μυρωδιές αλλάζουν με τα χρόνια.

Μόλις το καταλάβουμε αυτό, ξαφνικά τα πράγματα δεν θα μας φαίνονται τόσο παράξενα!