Το ραντεβού δόθηκε Κυριακή κάπου στον Υμηττό, στα παλιά ορνιθοτροφεία, κοντά στο Κορωπί. Το μέρος δύσβατο. Η μέρα ζεστή και ο ήλιος έκαιγε. Μια χούφτα από εθελοντές έχουν έρθει αψηφώντας τη ζέστη για να κάνουν κάποιες κατασκευές ώστε να προφυλάξουν τα άλογα που ζουν εδώ. Σε τρία μέρη στο βουνό ζουν 92 εγκαταλελειμμένα άλογα.

Δύο γυναίκες, οι ηρωίδες της υπόθεσης, η Μαρία Μαρώλια και η Ιωάννα Ζεμπερλίγκου, με μεγάλη αγάπη στα άλογα, αποφάσισαν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά σε κάτι που είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια. Η δράση τους ξεκίνησε προς τέλος του περασμένου Αυγούστου. Και παλεύουν για αυτό καθημερινά, με μόνη βοήθεια την αγάπη τους για αυτά τα δύστυχα ζώα. Πρόκειται για τα παρατημένα αλογάκια του Υμηττού. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η Μαρία μετακόμισε στην περιοχή πριν από κάποιους μήνες. Συχνά άκουγε καλπασμούς αλόγων κοντά στο σπίτι της. Στην περιοχή υπάρχουν αρκετοί ιππικοί όμιλοι αλλά και κατοικίες με άλογα οπότε δεν σκέφτηκε κάτι περίεργο. Μια μέρα όμως γυρνώντας στο σπίτι της πετάχτηκε μπροστά της μια μικρή αγέλη φιλικών αλόγων. Ήταν κοντά στο Δεκαπενταύγουστο και έκανε πολλή ζέστη. Τους έβαλε νερό. Τα ζώα ήταν πεινασμένα και διψασμένα. Και έμειναν εκεί καθώς κατάλαβαν ότι κάποιος θα τα φροντίσει. Έτσι αποφάσισε να δει από πού είναι αυτά τα άλογα και ποιος τα έχει χάσει.

Η Ιωάννα μένει στο κέντρο της Αθήνας, μακριά από την περιοχή εκεί. Οι δυο γυναίκες συναντήθηκαν και μετά από κάποια τηλεφωνήματα σε κατοίκους της περιοχής και ψάχνοντας βρέθηκαν σε αυτό το μέρος, όπου αντίκρισαν μια απίστευτη κατάσταση. Αμέτρητα αλογάκια πεινασμένα, αφυδατωμένα, τραυματισμένα. Φοράδες έγκυες, πουλάρια να τρέχουν μέσα στο σκοτάδι και να ποδοπατιούνται από την αγέλη. Επιβήτορες κλεισμένοι μέσα σε “κοτέτσια”, όπως τα αποκαλούν, σκελετωμένοι, με κατεστραμμένες οπλές λόγω του ότι ζούσαν στα τσιμέντα.

Στο έρημο αυτό μέρος έμενε ένας άνθρωπος. Οι φορείς και οι κάτοικοι τον αναφέρουν ως φροντιστή των αλόγων αυτών. Οι δυο γυναίκες ανακάλυψαν τρία σημεία στην περιοχή όπου ζούσαν τρία κοπάδια αλόγων σε άθλια κατάσταση. 92 τον αριθμό προς το παρόν γιατί ετοιμάζονται να γεννηθούν άλλα περίπου 15. Ασύλληπτο νούμερο. Άλογα που περιφέρονταν ελεύθερα, πηγαίνοντας σε κεντρικούς δρόμους, με καθόλου φωτισμό το βράδυ και με κίνδυνο να προκληθεί κάποιο τροχαίο. Ήταν μάλιστα θαύμα που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχε γίνει κάτι κακό.

Η Μαρία και η Ιωάννα αποφάσισαν να μην γυρίσουν την πλάτη σε αυτό. Και να κάνουν κάτι να βοηθήσουν αυτά τα ζώα. Ήξεραν ότι ήταν κάτι πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο. Όμως είπαν να προσπαθήσουν. Δυο τους και χωρίς καμία βοήθεια. Έτσι ενημέρωσαν και τη δημοσιογράφο Ανθή Βούλγαρη και αποφάσισαν να ξεκινήσουν το δικό τους αγώνα.

Με έκπληξη έμαθαν ότι το πρόβλημα αυτό ήταν ένα κοινό μυστικό εκεί και γνωστό τουλάχιστον 15 χρόνια. Αυτά τα πλάσματα ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, με ελάχιστη τροφή και νερό.

Και επειδή ό,τι γίνεται σε αυτή τη χώρα είναι από ιδιωτική πρωτοβουλία, οι τρεις γυναίκες προχώρησαν στη σύσταση μιας Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με το όνομα Help Horses at Ymittos. Και αξίζει να πούμε ότι μέχρι τώρα όλα τα έξοδα, που είναι τεράστια, καλύπτονται αποκλειστικά από τις δύο αυτές γυναίκες, μέχρι να καταφέρουν να ξεπεράσουν τη γραφειοκρατία και να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα χρήματα από τις δωρεές.

Στην αρχή αυτής της προσπάθειας ο κόσμος δεν γνώριζε τον αγώνα τους. Και φυσικά ούτε την κατάσταση εκεί. Τα έξοδα τεράστια. Ήταν έτοιμες να τα εγκαταλείψουν. Σιγά σιγά όμως και με πολύ μεγάλο κόπο και από τις τρεις άρχισαν να γίνονται γνωστές.

Μιλώντας μαζί με τη Μαρία Μαρώλια και την Ιωάννα Ζεμπερλίγκου σχεδόν δεν μπορείς να πιστέψεις τι έχουν κάνει μέχρι τώρα, σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, και πόση βοήθεια έχουν δώσει σε αυτά τα ζώα. Πηγαίνουν στο σημείο καθημερινά, παρόλο που εργάζονται. Σε τρία σημεία, για να είμαστε ακριβείς. Το ένα μάλιστα είναι κάποια χιλιόμετρα μακριά από εκεί. Για να κάνουν αμέτρητες δουλειές. Βασικά να ταΐσουν τα ζώα και να τα ποτίσουν. Αξίζει να πούμε ότι εκεί δεν υπάρχει ούτε φως ούτε νερό. Το νερό έρχεται με υδροφόρες. Για 92 άλογα. Εκτός από αυτά, να τους δώσουν φάρμακα και να είναι παρούσες στον ευνουχισμό των αρσενικών που έχει ξεκινήσει. Ένα άλογο που πάει να σηκωθεί από τη νάρκωση είναι πολύ εύκολο να πέσει. Η Μαρία και η Ιωάννα βρίσκονται εκεί να το βοηθήσουν, να το κρατήσουν. Με όση δύναμη διαθέτουν. Κάποιες φορές είναι και μερικοί άλλοι εθελοντές.

Οι δυο τους κάνουν τα πάντα. Κουβαλάνε τις μπάλες από τα τριφύλλια που έρχονται, καθαρίζουν τους χώρους, φτιάχνουν τους χώρους ώστε να ζουν όσο πιο καλά γίνεται τα άλογα, κάνουν κατασκευές. Κατασκευές χωρίς ρεύμα; Ναι αγοράζοντας ακριβά εργαλεία που έχουν μπαταρία. Παράλληλα είναι και στο Facebook και στο Instagram και ενημερώνουν τον κόσμο. Δείχνουν την κατάσταση και ζητάνε βοήθεια. Ενημερώνουν για τις δράσεις τους. Πώς θα τις μάθουν άλλωστε. Κάνουν χίλια δυο πράγματα που δεν περνάνε από το μυαλό μας.

Όταν τις ρωτάς για τον ελεύθερο χρόνο τους, γελάνε. Δεν υπάρχει ούτε ένα λεπτό ελεύθερος χρόνος. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο. Δουλειά και αλογάκια. Και πολλή κούραση, στα όρια της υπερκόπωσης. Απίστευτη κούραση. Κάποιες μέρες ούτε να οδηγήσουν δεν μπορούν. Αυτή πλέον είναι η ζωή τους.

Και οι υπεύθυνοι; Όπως μας λένε, η περιφέρεια έχει υποσχεθεί να αναλάβει το κόστος των ευνουχισμών που, όπως είπαμε, ήδη έχει ξεκινήσει με δικά τους χρήματα. Τους έχουν πει ότι υπάρχει ένα κονδύλι που έχουν κρατήσει για αυτό το λόγο. Θα τηρήσουν την υπόσχεσή τους; Άγνωστο. Υπάρχουν άλογα σε εγκυμοσύνη και η πρώτη προτεραιότητα δεν είναι άλλη από τη στείρωση των αρσενικών. Ο αριθμός των αλόγων σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μεγαλώσει.

Και μέχρι οι υπεύθυνοι να κάνουν το καθήκον τους; Τα social media έχουν κάνει κάποια δουλειά καθώς όλο και περισσότερος κόσμος μαθαίνει για τα άλογα εκεί. Και ορισμένοι βοηθούν. Απλός κόσμος, αθλητές, όμιλοι. Δωρεές σε τροφές, που είναι το πιο βασικό, σε φάρμακα, χρήματα. Ακόμα και οι υδροφόρες που φέρνουν το νερό στις δεξαμενές είναι από δωρεές. Ό,τι έχουν καταφέρει μέχρι τώρα είναι από δικά τους χρήματα και δωρεές. Οι ανάγκες όμως των ζώων, όπως καταλαβαίνουμε, δεν σταματούν.

Και το μέλλον; Η Μαρία και η Ιωάννα είναι αρκετά αισιόδοξες. Η μεγάλη αγάπη τους για αυτά τα ταλαιπωρημένα πλάσματα τις κάνει να βλέπουν τα πράγματα από την καλή τους πλευρά.

Θέλουν αρχικά να φτιάξουν λίγο την κατάσταση εκεί ώστε να μπουν σε ένα ρυθμό. Να περιοριστούν όλα αυτά τα άλογα ώστε να μην περιφέρονται και φτάνουν στους δρόμους. Να στειρωθούν όσα πρέπει να στειρωθούν. Και στη συνέχεια να γίνουν κάποιες υιοθεσίες, έστω και εικονικές, ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός τους. Θα ήθελαν να ενδιαφερθεί κάποια φάρμα και να υιοθετήσει από αυτά τα αλογάκια. Ή να γινόταν ένα θεματικό πάρκο όπου ο κόσμος θα επισκέπτεται τα ζώα αυτά. Την ιδέα μάλιστα αυτή την έχουν πει και στην περιφέρεια και στο δήμο. Αλλά δεν ελπίζουν πολλά.

Τέλος θέλουν να γίνει επιτέλους ένα επαρκές νομοθετικό πλαίσιο για αυτά τα ζώα που η πολιτεία τα αντιμετωπίζει σαν φαντάσματα. Τα ιπποειδή στην Ελλάδα είναι τελείως αφημένα στην τύχη τους και στην ευχέρεια του οποιοδήποτε να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει.

Μέχρι να υπάρξει μια ουσιαστική βοήθεια η Μαρία και η Ιωάννα θα δίνουν το δικό τους αγώνα. Όσο αντέξουν. Και λένε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους μέχρι σήμερα έχουν στηρίξει και συνεχίζουν να στηρίζουν την προσπάθειά τους είτε με προσφορά τροφής είτε με οικονομική ενίσχυση είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.

Αν κάποιος θέλει να βοηθήσει τα αλογάκια του Υμηττού, μπορεί να το κάνει με τους εξής τρόπους: Δωρεά με μετρητά σε κάποιο κατάστημα που τους προμηθεύει τροφές, δωρεά σε φάρμακα ή σε κάτι άλλο που χρειάζονται αλλά και εθελοντική εργασία. Υπάρχει επίσης και ένας διαδικτυακός έρανος που μπορεί κάποιος να δώσει χρήματα για τη φροντίδα αυτών των ζώων.

gogetfunding.com/helpsavehorses

Facebook: helphorsesymittos

Instagram: helphorses_ymittos