Η επιβίωση στη φύση δεν είναι εύκολη υπόθεση για ένα μωρό ζωάκι.

Είτε είναι μεγάλο είτε μικρό σε μέγεθος, στη στεριά, στο νερό, ή στον αέρα, σχεδόν κάθε νεαρό ζώο πρέπει να προφυλαχτεί από τους θηρευτές που το καλοβλέπουν σα νόστιμο μεζέ, από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα ατυχήματα, και φυσικά τους ανθρώπους που συχνά επιδιώκουν να βγάλουν χρήματα χρησιμοποιώντας το. Γι’ αυτόν τον λόγο, αξίζει ιδιαίτερη μνεία στις μαμάδες που κάνουν ό,τι περνάει από το πατούσι τους (ή την οπλή, ή το πτερύγιό τους) για να φέρουν τα μωρά τους στον κόσμο με ασφάλεια και να τα προστατεύσουν μέχρι να ανεξαρτητοποιηθούν. Ας γνωρίσουμε κάποιες από τις πιο δοτικές και εργατικές μητέρες του ζωικού βασιλείου:

Γιγάντιο Χταπόδι του Ειρηνικού

Το γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού θεωρείται μια από τις πιο εργατικές μαμάδες της θάλασσας. Γεννά μέχρι 74000 αυγά σε σπηλιές ή κρυμμένες φωλιές και τα φροντίζει για εφτά μήνες χωρίς να φεύγει καθόλου απ’ το πλευρό τους. Έτσι αυτά προστατεύονται από τους εχθρούς, αλλά η μητέρα μπορεί ακόμα και να πεθάνει από αυτο-κανιβαλισμό, σε μια πράξη ακραίας θυσίας. Αυτό συμβαίνει γιατί, για να επιβιώσει χωρίς τροφή, η μητέρα-χταπόδι καταναλώνει τα λίπη και τις πρωτεΐνες που υπάρχουν ήδη στο σώμα της.

Αφρικανικός Ελέφαντας

Οι θηλυκοί ελέφαντες έχουν τη μεγαλύτερη περίοδο κύησης από κάθε άλλο θηλαστικό – διαρκεί δύο χρόνια. Επίσης, φέρνουν στον κόσμο τα πιο μεγαλόσωμα μωρά που μπορεί κανείς να συναντήσει στην ξηρά. Ένα μωρό ελέφαντας μπορεί να ζυγίζει μέχρι και 90 κιλά. Βασίζεται πλήρως στη μητέρα του για την τροφή του για δύο με τρία χρόνια, και θηλάζει για ακόμα παραπάνω, με σκοπό να λάβει συμπληρωματικά θρεπτικά συστατικά. Ευτυχώς, η μαμά ελέφαντας δεν είναι εντελώς μόνη της. Ένα μωρό ελεφαντάκι μεγαλώνει με τη συνδρομή όλου του κοπαδιού, που αποτελείται από θηλυκούς ελέφαντες και τα μωρά τους.

Γκρι Καγκουρό

Οι μαμάδες καγκουρό μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μαζί. Τα μωρά τους γεννιούνται πολύ γρήγορα – μετά από μόνο 36 ημέρες – και στη συνέχεια παραμένουν για τη συνέχεια της κύησης στο μάρσιπο της μαμάς τους, απ’ το οποίο βγαίνουν εννέα μήνες αργότερα. Τα θηλυκά γκρι καγκουρό μπορούν να μείνουν έγκυοι πολλές φορές διαδοχικά – πρακτικά είναι συνέχεια έγκυοι. Αν κυοφορούν δύο μωρά σε διαφορετικά στάδια της ανάπτυξής τους, μπορούν να παράξουν δύο διαφορετικά είδη γάλακτος ώστε το καθένα να λαμβάνει τα θρεπτικά συστατικά που έχει ανάγκη. Το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι το γεγονός ότι, αν χρειαστεί, το θηλυκό καγκουρό μπορεί να “παγώσει” την ανάπτυξη ενός εμβρύου και να αποφύγει να γεννήσει ξανά μέχρι το προηγούμενο μωρό να είναι έτοιμο να φύγει από το μάρσιπο.

Αυτοκρατορικός Πιγκουίνος

Η διαδικασία της γέννησης για τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας: και οι δύο γονείς συμμετέχουν σ’ αυτήν. Η μητέρα εξαντλεί τα αποθέματα τροφής της κατά τη διαδικασία παραγωγής του αυγού. Στη συνέχεια, το μεταφέρει στον πατέρα με απίστευτη προσοχή και από τις δύο μεριές, ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε βλάβη στο αυγό που θα προακλέσει το θάνατο του μικρού. Μετά τη μεταφορά, ο πατέρας εκκολάπτει το αυγό ενώ η μητέρα φεύγει για μήνες, για να αναπληρώσει τα αποθέματα τροφής και ενέργειάς της. Ακόμα και αφού τραφεί με ψάρια, δεν τα κρατάει για τον εαυτό της: επιστρέφει και τα κάνει εμετό για να ταΐσει το μωρό.

Όρκα

Η νεογέννητη φάλαινα δολοφόνος δεν κοιμάται καθόλου τους πρώτους μήνες της ζωής της. Έτσι, η μητέρα φάλαινα μένει κι αυτή ξύπνια, και κολυμπά διαρκώς με το μικρό της για να αποφύγουν τους θηρευτές και να χτίσουν σημαντικά αποθέματα λίπους και μυών. Δυστυχώς, 37-50% των μωρών φαλαινών πεθαίνουν τους πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, γι’ αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό οι μητέρες να μένουν κοντά τους και να τα προστατεύουν. Σε κάποιες περιπτώσεις, η μαμά και το παιδί όρκα μένουν μαζί για όλη τους τη ζωή.

Πολική αρκούδα

Για να προετοιμαστεί για την εγκυμοσύνη της, η θηλυκή πολική αρκούδα τρώει αρκετά ώστε να διπλασιάσει το βάρος της. Μπορεί να πάρει ακόμα και 180 επιπλέον κιλά. Στη συνέχεια σκάβει ένα λημέρι όπου θα περάσει την εγκυμοσύνη της – και δύο μήνες μετά τη γέννηση των μικρών – συνήθως σε έναν σωρό από χιόνι. Συνολικά, η πολική αρκούδα δεν τρώει για περίπου οχτώ μήνες. Στη συνέχεια φεύγει και αναζητά τροφή ανάμεσα στους πάγους, για να κρατήσει ζωντανό τον εαυτό της και τα μωρά της για τα επόμενα δύο χρόνια, μέχρι να ανεξαρτητοποιηθούν.

Ουραγκοτάγκος

Τα μωρά ουραγκοτάγκοι εξαρτώνται από τις μαμάδες τους για μεγαλύτερο διάστημα απ’ όλα τα πρωτεύοντα θηλαστικά – εκτός από τους ανθρώπους. Θηλάζουν για περίπου οχτώ έτη. Οι μαμάδες τους τα κουβαλούν πάνω στην κοιλιά τους για τους πρώτους τέσσερις μήνες της ζωής τους, και δεν τα αφήνουν καθόλου χωρίς σωματική επαφή. Εκτός αυτού, οι μητέρες ουραγκοτάγκοι χτίζουν από ένα νέο κρεβάτι κάθε νύχτα σε κορυφές δέντρων για να κοιμούνται τα μωρά τους – χτίζουν πάνω από 30000 σπίτια στη ζωή τους. Τέλος, διδάσκουν τα μικρά τους ό,τι χρειάζεται να ξέρουν για να γίνουν ανεξάρτητα, από την εύρεση του φαγητού τους μέχρι το χτίσιμο των δικών τους φωλιών.