Δεν αποτελεί πλέον μυστικό: Η Αθήνα είναι γεμάτη με πολύχρωμους, τροπικούς παπαγάλους.

Από την Καλλιθέα μέχρι το Μαρούσι, μπορεί κανείς να τους δει να πετούν από δέντρο σε δέντρο. Ποιοι είναι, όμως, οι καινούριοι αυτοί πολίτες της πρωτεύουσας, που μας κάνουν παρέα γεμίζοντας χρώμα τα τσιμεντένια τοπία της καθημερινότητάς μας;

Όπως εξήγησε στο topetmou.gr ο κ. Παναγιώτης Λατσούδης, μέλος και τέως πρόεδρος της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας: “Στην Αθήνα κυκλοφορούν μέχρι 4 διαφορετικά είδη παπαγάλων, που είναι είδη τροπικών ή υποτροπικών περιοχών. Τα 2 είναι τα πιο άφθονα: ο Δαχτυλιδολαίμης ψυττακίσκος, που έχει αποδοθεί ως πράσινος παπαγάλος – αρκετά ατυχές όνομα, αφού οι περισσότεροι παπαγάλοι του κόσμου είναι πράσινοι –, ο Μυοψιττακός (από το γκρίζο του μυός – του ποντικού, που φέρει σε ένα μέρος του προσώπου του και του στήθους του, ενώ κατά τ’ άλλα είναι κι αυτός πράσινος), ο οποίος είναι επίσης γνωστός ως quaker παπαγάλος. Κυκλοφορούν λιγότεροι Ευπατρίδες ψυττακίσκοι, οι οποίοι είναι κοντινοί στους Δαχτυλιδολαίμηδες, και πολύ σπάνια πια, οι Φαιοκέφαλοι της Σενεγάλης.”

Σ’ αυτό το άρθρο θα εστιάσουμε στον Δαχτυλιδολαίμη Ψιττακίσκο, ή αλλιώς πράσινο παπαγάλο. Θα ανακαλύψουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, και θα διερευνήσουμε αν μπορεί να ευδοκιμήσει ως κατοικίδιο πτηνό, και αν τελικά κάτι τέτοιο είναι καλή ιδέα.

Εμφάνιση

Ο τυπικός χρωματισμός του συγκεκριμένου είδους είναι έντονο λαχανί με κάποια μπλε πούπουλα και κίτρινο κάτω απ’ τις φτερούγες. Έχει κόκκινο ράμφος, μακριά ουρά, και τα αρσενικά εμφανίζουν ένα μαύρο κολάρο στο λαιμό. Μοιάζει πολύ με τον μεγαλύτερο Αλεξανδρινό παπαγάλο, ο οποίος έχει ένα κατακόκκινο σημάδι σε κάθε ώμο.

Καταγωγή και γεωγραφική κατανομή

Μπορεί κανείς να τον βρει σε δάση, πάρκα και κήπους, όπου τρέφεται κυρίως στα δέντρα. Φωλιάζει σε κουφάλες δέντρων και οπές κτιρίων. Κατάγεται από την κεντρική Αφρική όπου το εύρος του εκτείνεται βόρεια ως την Αίγυπτο, δυτικά ως τη Σενεγάλη, ανατολικά ως την Αιθιοπία, και νότια ως την Ουγκάντα, και από μέρη της Ασίας, όπως είναι το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μπουτάν, η Κίνα, η Ινδία, το Νεπάλ, το Πακιστάν, η Σρι Λάνκα, και το Βιετνάμ. Έχει εισαχθεί από τον άνθρωπο σχεδόν σε όλον τον κόσμο, μεταξύ άλλων και σε Ευρωπαϊκές χώρες όπως είναι το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, και φυσικά η Ελλάδα.

Στην Ελλάδα, οι πιο εντυπωσιακές αποικίες Δαχτυλιδολαίμηδων είναι μάλλον αυτές του λεκανοπεδίου Αττικής, ιδιαίτερα αυτές στη Φιλοθέη, στη Γλυφάδα, και στο Πάρκο Αντώνης Τρίτσης. Ζουν και ευημερούν, επομένως, και μέσα στις πολύβουες πόλεις, έχοντας συχνά ξεφύγει από κλουβιά.

Συμπεριφορά

Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ομιλητικό, έως και φωνακλάδικο παπαγάλο, ο οποίος είναι ιδιαίτερα έξυπνος και μπορεί να εκπαιδευτεί με υπομονή και προσπάθεια, όταν βρίσκεται σε συνθήκες αιχμαλωσίας. Λόγω της υψηλής νοημοσύνης του βαριέται εύκολα, και μπορεί να παρουσιάσει καταστροφικές συμπεριφορές ως κατοικίδιο πτηνό. Περνάει, ακόμα, από μια περίοδο δύσκολης εφηβείας, με αποτέλεσμα πολλοί κηδεμόνες να δυσκολεύονται να τον διαχειριστούν. Ευτυχώς, η περίοδος αυτή δεν κρατά περισσότερο από κάποιους μήνες.

Οι Δαχτυλιδολαίμηδες που μεγαλώνουν με ανθρώπους και λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα τείνουν να έχουν ιδιαίτερα ευγενικές και χαριτωμένες προσωπικότητες. Η φωνή τους μπορεί να θεωρηθεί αστεία, καθώς έχει υψηλή συχνότητα αλλά ταυτόχρονα είναι απαλή, σχεδόν παιδική. Ακόμα, αποτελούν καλούς φύλακες λόγω του άγριου ενστίκτου προστασίας τους και της δυνατής φωνής τους με την οποία μπορεί να σας προειδοποιήσει όταν υπάρχει κάποιος κίνδυνος. Μπορούν να αναπτύξουν λεξιλόγια που αποτελούνται ακόμα και από 200 λέξεις.

Δεν θεωρούνται πολύ αγαπησιάρηδες, παρότι οι θηλυκές τείνουν να αναπτύσσουν πιο ισχυρούς δεσμούς με τους ανθρώπους. Παρόλα αυτά, όλοι χρειάζονται πολύ χρόνο και προσοχή.

Είναι μεσαίου μεγέθους και μπορούν να ζήσουν μέχρι και 25-30 χρόνια.

Φροντίδα του Δαχτυλιδολαίμη ως κατοικίδιο

Με την κατάλληλη φροντίδα και αφοσίωση, ο Δαχτυλιδολαίμης Ψυττακίσκος μπορεί να γίνει ένας υπέροχος σύντροφος. Αν παρατηρήσετε επιθετική συμπεριφορά, συνιστάται να αποφύγετε να τον μαλώσετε, καθώς το πτηνό αυτό ενδέχεται να καταλήξει να φοβάται τους ανθρώπους εφόρου ζωής. Ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείτε τον συγκεκριμένο παπαγάλο είναι να αγνοείτε την κακή συμπεριφορά και να χρησιμοποιείτε τεχνικές θετικής ενίσχυσης για την καλή συμπεριφορά. Δεν θεωρείται παπαγάλος κατάλληλος για οικογένειες με παιδιά, καθώς είναι ευαίσθητος στους θορύβους και τρομάζει εύκολα.

Το κλουβί στο οποίο θα μένει πρέπει να είναι μεγάλο και να του επιτρέπει να χοροπηδά και να παίζει με άνεση όταν λείπετε. Είναι σημαντικό, όμως, τα κάγκελα να μην είναι πολύ αραιά, ώστε να μην μπορεί να ξεφύγει εύκολα. Τα δοχεία του φαγητού και του νερού πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά, οι κούνιες και τα παιχνίδια κάθε βδομάδα, και το έδαφος του κλουβιού κάθε μήνα.

Θετικά και αρνητικά του Δαχτυλιδολαίμη ως κατοικίδιο:

Θετικά

– Είναι κοινωνικός και φιλικός

– Είναι έξυπνος και μπορεί να προφέρει μέχρι και 200 λέξεις

– Έχει αστεία φωνή

Αρνητικά

– Μπορεί να γίνει πολύ θορυβώδης, κάτι που δεν τον καθιστά ιδανικό για διαμερίσματα

– Μπορεί να είναι πιο εξαρτημένος από τους κηδεμόνες του σε σχέση με άλλα πτηνά

– Μπορεί να είναι επιλεκτικός ως προς την τροφή του

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μπορεί τα πτηνά ως κατοικίδια να φαντάζουν, σε κάποιον που δεν τα γνωρίζει καλά, “ευκολότερη” λύση απ’ ότι μία γάτα ή ένας σκύλος. Πρέπει να ξέρετε, όμως, ότι ισχύει το αντίθετο. Η φροντίδα ενός παπαγάλου είναι ιδιαίτερα απαιτητική, και αν δεν λαμβάνει την προσοχή που χρειάζεται, είναι πολύ πιθανό να εμφανίσει προβλήματα ψυχικής υγείας, και κατά συνέπεια προβλήματα συμπεριφοράς.