Βλέποντας την ταινία Loving Vincent πριν από μερικά χρόνια, έφυγα από τον κινηματογράφο με έναν κόμπο στο στομάχι.

Η συνειδητοποίηση ότι η κληρονομιά που άφησε ο Van Gogh κατέκλυσε τον κόσμο με ομορφιά, ενώ ο ίδιος υπέφερε τόσο χωρίς να αναγνωριστεί η αξία της τέχνης του κατά τη διάρκεια της ζωής του, άλλαξε τον τρόπο που έβλεπα τα έργα του. Η γνώση για τον τρόπο που έζησε, αγάπησε, και υπέφερε, ενίσχυσε μέσα μου ακόμα περισσότερο τη σημασία του να μαθαίνουμε και να μιλάμε περισσότερο για την ψυχική υγεία.

Σήμερα, ουκ ολίγοι σε όλον τον κόσμο έχουν καπηλευθεί την τέχνη του Vincent με σκοπό το κέρδος. Η ευρύτατη διάδοση του έργου του τον καθιστά έναν από τους πιο αγαπημένους καλλιτέχνες στον κόσμο, και το φωτεινό κίτρινο όταν βρίσκεται σε αντίθεση με το βαθύ μπλε της νύχτας αποτελεί χρωματικό συνδυασμό που συνειρμικά τον φέρνει στο νου μας. Η έναστρη νύχτα του Van Gogh αποτελεί ένα καλλιτεχνικό αρχέτυπο, καθορίζει το πώς βλέπουμε, ερμηνεύουμε, και απολαμβάνουμε τον κόσμο, είναι πλέον εγγεγραμμένη στο DNA μας.

Ποια είναι η σαύρα C. vangoghi;

133 χρόνια μετά τη δημιουργία της Έναστρης Νύχτας, μία σαύρα gecko πήρε το όνομα του διάσημου πίνακα, όταν ο βιολόγος που την ανακάλυψε έκανε τη σύνδεση λόγω του χρωματισμού της. Ο Ishan Agarwal ταξίδεψε στην οροσειρά των Δυτικών Ghats που βρίσκεται παράλληλα στη δυτική ακτή της Ινδίας, για να αναζητήσει νέα είδη ασπόνδυλων. Έχοντας διανύσει δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα χωρίς μεγάλη επιτυχία, εντόπισε ξαφνικά μία πολύχρωμη σαύρα gecko ανάμεσα στους βράχους. Το δέρμα της σαύρας ήταν βαθύ μπλε με μουσταρδί σημεία και λευκές βούλες – σαν αστέρια σε νυχτερινό ουρανό.

Έτσι, η σαύρα ονομάστηκε “Van Gogh έναστρη gecko-νάνος”. Πρόκειται για ένα από τα δύο νέα, συγγενή είδη του γένους Cnemapsis που περιγράφεται σε μια πρόσφατη έρευνα στο επιστημονικό περιοδικό ZooKeys.

“Έχουμε εξαιρετικά ποικιλόμορφη πανίδα, αλλά γνωρίζουμε λίγα γι’ αυτήν,” δήλωσε ο Agarwal, αναφερόμενος στα Δυτικά Ghats, μια οροσειρά που αποτελεί hot spot βιοποικιλότητας, με νέα είδη να ανακαλύπτονται συστηματικά.

Το πρώτο δείγμα σαύρας C. vangoghi που βρέθηκε στο Καταφύγιο Τιγρών Srivilliputhur-Megamalai, ήταν ένα αρεσνικό που θύμιζε ένα άλλο είδος του γένους Cnemaspis που είχε ανακαλυφθεί πρόσφατα, το C. galaxia. Όταν ο Agarwal έπιασε το μικροσκοπικό ερπετό και ανέλυσε το DNA του στο εργαστήριο, βρήκε ότι ήταν γενετικά διαφορετικό από τη C. galaxia.

Αυτοί οι 5 «δράκοι» υπάρχουν πραγματικά

Σύμφωνα με το Κινέζικο ωροσκόπιο, το 2024 είναι η χρονιά του δράκου.

Όπως είπε: “Ένα μέρος της αιτίας που ανακαλύπτουμε τόσα καινούρια είδη είναι ότι έχουμε μοριακά δεδομένα που μπορούν να δείξουν ότι δύο διαφορετικοί πληθυσμοί στην πραγματικότητα εκπροσωπούν διαφορετικά είδη. Αυτά τα είδη είναι απίστευτα ποικιλόμορφα”.

Τα αρσενικά C. vangoghi έχουν πιο έντονα χρώματα από τα θηλυκά. Αυτό τα καθιστά πιο ευάλωτα σε θηρευτές, αλλά και πιο ελκυστικά για τα θηλυκά.

Ανάγκη για επιμονή και περισσότερη έρευνα

Σύμφωνα με τον εξελικτικό οικολόγο στο Georgia Tech, James Stroud, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα, οι σαύρες δεν έχουν μελετηθεί αρκετά. “Απλώς δεν υπάρχουν αρκετοί βιολόγοι εξειδικευμένοι στις σαύρες”.

Το γεγονός αυτό δεν έχει σταματήσει τον Agarwal και άλλους επιστήμονες από το να εξερευνούν την περιοχή και, χάρη στην επιμονή τους, τα τελευταία 20 χρόνια έχουν βρεθεί παραπάνω από 100 είδη του γένους Cnemaspis στην Ινδία και στη Σρι Λάνκα, τα οποία δεν γνωρίζαμε πριν.

Με πληροφορίες από National Geographic