Από την ελληνική μυθολογία μέχρι τον Χάρι Πότερ, μια κουκουβάγια καταφέρνει πάντα να τραβάει τα βλέμματα.

Το πολύ ενδιαφέρον πτηνό, γνωστό και ως γλαύκα, έχει συνδεθεί από παραδόσεις και μύθους με την σοφία, αλλά και μακάβριες ανακοινώσεις. Σίγουρα όμως είναι πολλά παραπάνω από αυτά και από την μελέτη της κουκουβάγιας προκύπτουν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία:

1. O λαιμός τους είναι πολύ ευέλικτος

Είναι μύθος πως η κουκουβάγια μπορεί να στρίψει το κεφάλι της 360 μοίρες. Ουσιαστικά μπορεί να πραγματοποιήσει στροφή 135 μοιρών προς κάθε κατεύθυνση, άρα η κίνηση του κεφαλιού γίνεται σε εύρος 270 μοιρών. Διαθέτουν 14 σπονδύλους στο σημείο του λαιμού, αριθμός διπλάσιος από τον μέσο όρο που συναντάει κανείς σε άλλα πτηνά. Επιπλέον, η κυκλοφορία του αίματος γίνεται με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε το κεφάλι να έχει τη δυνατότητα να κάνει τις συγκεκριμένες περιστροφές, χωρίς να εμποδίζεται η ροή.

2. Το πέταγμά τους είναι αθόρυβο

Τα φτερά τους είναι πολύ πλατιά, κάτι που τους επιτρέπει να πετάνε χαμηλά και να προσγειώνονται αθόρυβα στο θήραμά τους. Σε αυτό βοηθάει ο διπλός μηχανισμός που διαθέτουν τα πτερύγιά τους. Τα φτερά που χρησιμοποιούν για να πετάξουν έχουν άκαμπτα άκρα στο μπροστινό μέρος, όπως τα δόντια από μία χτένα. Στο πίσω μέρος τους τα άκρα είναι πιο μαλακά, σαν υφασμάτινα κρόσσια, που μειώνουν τις αναταράξεις από το πέταγμα. Παράλληλα τα φτερά καλύπτονται από ένα στρώμα πιο λεπτών φτερών, που μειώνουν τον θόρυβο.

3. Γιατί τις ακούμε μόνο νύχτα;

Όλα τα πουλιά βγάζουν ήχους προκειμένου να επικοινωνήσουν. Προειδοποιούν αν υπάρχει κίνδυνος, προστατεύουν την περιοχή τους, προσελκύουν κάποιο θηλυκό, ειδοποιούν ότι έχουν βρει θήραμα. Οι κουκουβάγιες είναι νυκτόβια πτηνά, άρα λειτουργούν κυρίως το βράδυ.

4. Ποια είδη κουκουβάγιας συναντάμε στην Ελλάδα;

Η κουκουβάγια ανήκει στα γλαυκόμορφα και χωρίζονται σε δύο οικογένειες, τις Τυτονίδες και τις Γλαυκίδες. Στην χώρα μας, σύμφωνα με την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, συναντάμε τα εξής είδη: Τυτώ, Σπουργιτόγλαυκα, Ευρωπαϊκή Κουκουβάγια, Αιγιωλός, Ευρωπαϊκός Γκιώνης, Νανόμπουφος, Βαλτόμπουφος, (Κοινός) Χουχουριστής, Χουχουριστής των Ουραλίων και (Κοινός) Μπούφος.

5. Δεν βγάζουν όλες τον ίδιο ήχο

Η κουκουβάγια έχει ταυτιστεί με έναν συγκεκριμένο ήχο που ακούμε σε ταινίες και αναπαριστούμε σε παραμύθια. Όμως δεν βγάζουν όλες τον ίδιο ήχο, όπως για παράδειγμα η Τυτώ βγάζει ένα μακρόσυρτο ήχο σαν τρίξιμο, ενώ ο Μπούφος κάνει ένα βαθύ “γου-χου”.

6. Το χτίσιμο φωλιάς δεν είναι το ατού τους

Τους αρέσει να βρίσκουν έτοιμες φωλιές από άλλα πτηνά ή ζώα και να εγκαθίστανται εκεί. Πρόκειται για φωλιές που έχουν χτίσει και εγκαταλείψει πουλιά όπως τα κοράκια και οι αετοί και ζώα όπως οι σκίουροι. Κάποια είδη κουκουβάγιας πετάνε μόνο χαμηλά και έτσι φτιάχνουν φωλιές μέσα σε κορμούς δέντρων, δημιουργώντας ταυτόχρονα και ένα φρούριο για να προστατεύονται.

7. Τα αρσενικά διεκδικούν τα θηλυκά με εντυπωσιακό πέταγμα

Οι θηλυκές κουκουβάγιες επιλέγουν το αρσενικό με το οποίο θα ζευγαρώσουν, το οποίο θα πρέπει να τις διεκδικήσει με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι να κάνει φιγούρες στον αέρα για να τον εντοπίσει το υποψήφιο ταίρι του. Από τη φύση τους, όλες οι κουκουβάγιες θέλουν χρόνο μέχρι να νιώσουν άνετα η μία δίπλα στην άλλη, ακόμα και για το ζευγάρωμα. Η θηλυκή μπορεί να χρειαστεί αρκετές ώρες για να φτάσει στο σημείο να μην φοβάται το αρσενικό.

8. Δεν μασάνε το φαγητό τους

Το ράμφος τους δεν έχει δόντια, οπότε καταπίνουν την τροφή ή την κόβουν σε μεγάλα κομμάτια. Ο,τιδήποτε μασούν αλλά δεν τρώγεται, όπως έντομα, τρίχωμα ή κόκκαλα, γίνονται οβάλ μπαλίτσες στο στομάχι τους και τις μηρυκάζουν λίγο αργότερα.

9. Ο αριθμός των αυγών που κάνουν, εξαρτάται από το πόσο τρώνε

Κουκουβάγιες που δυσκολεύονται να βρουν τροφή, είναι πιθανό να μην κάνουν κανένα αυγό. Παλαιότερα, όταν δεν είχε αρχίσει να εμφανίζεται η κλιματική αλλαγή, κάποιες κουκουβάγιες μπορούσαν να κάνουν μέχρι και 14 αυγά! Βέβαια, σε αυτόν τον αριθμό, παίζει ρόλο και το είδος τους.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ακούσετε μια κουκουβάγια ή θα δείτε στην τηλεόραση, θα μπορέσετε να καταλάβετε περισσότερα για εκείνη.