Αν ζείτε μαζί με πάνω από μία γατούλες, μπορεί να τις έχετε δει να παλεύουν γραπωμένες η μία πάνω στην άλλη, ή να ανταλλάσσουν κλωτσιές και “χαστουκάκια”.

Μπορεί, ακόμα, να έχετε αναρωτηθεί αν εκείνη την ώρα τσακώνονται ή παίζουν. Η αλήθεια είναι πως συχνά, οι γατόφιλοι μπερδευόμαστε σχετικά με το αν οι γάτες μας διασκεδάζουν και κοινωνικοποιούνται, ή αν επιτίθενται η μία στην άλλη.

Ευτυχώς, υπάρχουν κάποια σημάδια που μπορούν να καταστήσουν ξεκάθαρο το είδος της αλληλεπίδρασης που μοιράζονται οι γάτες μας. Στην αρχή του έτος δημοσιεύτηκε μια έρευνα στο περιοδικό Scientific Reports, η οποία επιχείρησε να ξεδιαλύνει τα χαρακτηριστικά της πάλης μεταξύ δύο γατών από αυτά του παιχνιδιού. Ο στόχος της έρευνας ήταν ο εντοπισμός των παραγόντων που οδηγούν σε έναν τσακωμό μεταξύ γατών. Αυτό έχει σημασία διότι οι συνέπειες των καβγάδων συχνά περιλαμβάνουν τραυματισμούς ανθρώπων ή ζώων, αλλά και την πιθανή βλάβη στην ψυχική υγεία των αγαπημένων σας ζώων συντροφιάς.

Κατηγοριοποιώντας “γατοκαβγάδες”

Την έρευνα έτρεξε η Noema Gajdoš-Kmecová από το Κτηνιατρικό Πανεπιστήμιο της Σλοβακίας και από το Πανεπιστήμιο του Lincoln στην Αγγλία. Στα πλαίσια της έρευνας, αναλύθηκαν 105 βίντεο με αλληλεπιδράσεις 210 γατών. Η ερευνητική ομάδα ταξινόμησε τα δεδομένα σε μια λίστα συγκεκριμένων συμπεριφορών που χρησιμοποιούνται στη μελέτη της ζωικής συμπεριφοράς. Οι συμπεριφορές αυτές οργανώθηκαν ως εξής σε έξι ομάδες:

1. Ανενεργές: το κεφάλι και το σώμα είναι ακίνητα και σε συγκεκριμένη στάση, για παράδειγμα όταν η γάτα καμπουριάζει

2. Κυνηγητό: μία γάτα κυνηγάει την άλλη γάτα η οποία τρέχει να ξεφύγει

3. Άλλες διαδραστικές δραστηριότητες: για παράδειγμα ο καλλωπισμός, το πλησίασμα, το ορθωμένο τρίχωμα στην πλάτη

4. Μη-διαδραστικές: δραστηριότητα που κατευθύνεται προς τον εαυτό τη γάτας ή προς ένα άψυχο αντικείμενο, π.χ. όταν πίνει νερό, όταν γλείφεται

5. Φωνητικές: για παράδειγμα γρύλισμα, νιαούρισμα, συριγμός

Οι ερευνητ-ρι-ές χρησιμοποίησαν όρους όπως “γάτες παιχνίδι τσακώνονται” για να βρουν σχετικά βίντεο στο YouTube, τα οποία στη συνέχεια ανέλυσαν για να εντοπίσουν ποια συμπεριφορά από της παραπάνω εκδηλώθηκε από την κάθε γάτα. Στη συνέχεια, κάθε αλληλεπίδραση αναλύθηκε στατιστικά για να προσδιοριστεί ποιες συμπεριφορές εμφανίζονταν μαζί. Από αυτή την ομαδοποίηση, οι ερευνητ-ρι-ές χώρισαν τα βίντεο σε τρεις κατηγορίες αλληλεπιδράσεων.

Παιχνιδιάρικες: 40% των γατών από τα βίντεο πάλευαν χωρίς να βγάζουν φωνή.

Επιθετικές: περιλαμβάνουν όλες τις κοινωνικές συμπεριφορές που χαρακτηρίζονται από απειλή, επιθετικότητα, και υποταγή. Οι γάτες αυτής της ομάδας έβγαζαν ήχους και είχαν επαναλαμβανόμενες φάσεις αδράνειας. Το 32% των συμπεριφορών των γατών του δείγματος κατηγοριοποιούνται ως επιθετικές.

Ενδιάμεσες: το 28% των γατών του δείγματος ανήκαν σε αυτή την ομάδα η οποία συνδέθηκε πιο έντονα με την παιχνιδιάρικη ομάδα απ’ ότι με αυτή της επιθετικότητας. Οι γάτες σε αυτή την ομάδα αλληλεπιδρούσαν για παρατεταμένες περιόδους που χωρίζονταν από παύσεις.

Οι κατηγορίες συμπεριφοράς που παρατηρήθηκαν στα βίντεο συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο με τον οποίο οι τέσσερις ερευνητές, ειδικοί στη συμπεριφορά των γατών, περιέγραψαν την κάθε αλληλεπίδραση. Αυτό που αναδεικνύεται είναι πως κάποιες γάτες μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά και χαρούμενα σε ένα σπίτι, παρά την κτητικότητα όσον αφορά στην περιοχή τους.

Τι σας λένε τα σημάδια σχετικά με το αν παίζουν οι γάτες σας;

Αν οι γάτες σας παλεύουν χωρίς να γρυλίζουν ή να νιαρουρίζουν, το πιθανότερο είναι ότι παίζουν. Οδηγούμαστε σε αυτό το συμπέρασμα γιατί, όταν υπάρχει ένταση μεταξύ γατών σε ένα σπίτι, αυτές τείνουν να χρησιμοποιούν αμυντικές ή επιθετικές “μανούβρες” που δεν περιλαμβάνουν εκτεταμένη άμεση επαφή.

Στην περίπτωση που μία ή και οι δύο γάτες σας νιαουρίζουν, γρυλίζουν, ή κάνουν “κχου”, ενώ κυνηγιούνται ανάμεσα σε περιόδους αδράνειας, τότε μάλλον τσακώνονται. Το κυνηγητό δεν αποτελεί πρόβλημα αν τα αισθήματα σχετικά με αυτό είναι αμοιβαία, αλλά στην περίπτωση που η μία γάτα σας κυνηγάει την άλλη ενώ η τελευταία τρέχει να ξεφύγει, μάλλον έχει έρθει η ώρα να τις χωρίσετε σε διαφορετικά δωμάτια μέχρι να ηρεμήσουν.

Η ενδιάμεση ομάδα περιλαμβάνει στοιχεία τόσο παιχνιδιάρικων όσο και επιθετικών συμπεριφορών, παρότι συνδέεται πιο στενά με την πρώτη ομάδα. Αυτό υποδεικνύει ότι το παιχνίδι μπορεί να γίνει επιθετικό, ανάλογα με το τι ακριβώς θα συμβεί κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές παρατήρησαν συχνά διαλείμματα εντός της αλληλεπίδρασης, κάτι που μπορεί να επιτρέψει στις γάτες να επανεκτιμήσουν τον βαθμό αμοιβαιότητας του παιχνιδιού, και να αποφύγουν την πιθανότητα να εξελιχθεί σε καβγά.

Μπορείτε εύκολα να αναγνωρίσετε τους μεγάλους καβγάδες

Η μελέτη αυτή είναι η πρώτη που εφαρμόζει μια επιστημονική προσέγγιση σε γατίσιες συμπεριφορές που μπορεί ο καθένας να αναγνωρίσει, περιγράφοντάς τις με σκοπό να μπορεί κανείς να ξεχωρίσει το παιχνίδι από την επιθετικότητα.

Παρότι μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πότε οι γάτες μας μαλώνουν πραγματικά, αλλά είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε και τα ενδιάμεσα παραδείγματα – τις περιπτώσεις, δηλαδή, όπου τα πράγματα δεν έχουν εξελιχθεί ακόμα αρνητικά, αλλά θα μπορούσαν.

Στο σημείο αυτό έχει σημασία η παρατήρηση σημαδιών όπως των εκφράσεων του προσώπου, των θέσεων της ουράς και των αυτιών, για να κατανοήσει κανείς τις διαθέσεις των οικόσιτων αιλουροειδών του. Επειδή συχνά είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς όλες τις λεπτές αλλαγές στη διάθεση των γατών του, βοηθάει να δει την αλληλεπίδρασή τους και υπό το φως της γενικότερης σχέσης τους.

Αν δηλαδή οι γάτες σας είναι, γενικότερα, φιλαράκια, αν κοιμούνται κοντά, καλλωπίζουν η μία την άλλη, και μοιράζονται τροφή και παιχνίδια, λίγη επιθετικότητα μια στο τόσο δεν αποτελεί πρόβλημα. Αν, όμως, οι γάτες σας δεν τα πάνε καλά μεταξύ τους, είναι σημαντικό να παρατηρείτε τα σημάδια των επιθετικών συμπεριφορών, καθώς μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά τη σωματική και ψυχική τους υγεία. Σε περίπτωση που οι επιθετικές συμπεριφορές επιμένουν, ζητήστε τη βοήθεια κάποιου/ας ειδικού στη συμπεριφορά της γάτας.