«Να σας συστήσω τον Pee Wee, τον μικρό μου τίγρη και λύκο. Από πού να ξεκινήσω; Η πρώην μου είχε βρει δύο γατάκια κοντά στο σπίτι μας. Ήταν άρρωστα, φαινόταν ότι ταλαιπωρούνταν από διάφορες ασθένειες.

Εκείνη τα επισκεπτόταν κάθε μέρα, πηγαίνοντάς τους φαγητό και νερό. Δυστυχώς, το ένα από αυτά πέθανε, και για να σώσει το άλλο, το έφερε σπίτι. Είχαμε ήδη μια γάτα, τον Ζαχαρία, οπότε δεν με ενδιέφερε να κρατήσω το γατάκι. Αλλά είπαμε ότι θα το φροντίσουμε και θα του βρούμε σπίτι.

Η όρασή του έφθινε, αλλά είχε πνεύμα μαχητή. Κανείς δεν είχε απαντήσει για υιοθεσία, όταν δύο μήνες αργότερα, η πρώην μου και εγώ χωρίσαμε. Πήρε μαζί της και τις δύο γάτες, αλλά μόλις 10 ημέρες αργότερα, η υγεία του Pee Wee χειροτέρεψε λόγω του στρες.

Όταν τον έφερε πίσω στο σπίτι μου, βγήκε χαρούμενος έξω από το κλουβί μεταφοράς και τεντώθηκε στο πάτωμα δίπλα μου. Εκείνη κατάλαβε ότι δεν θα ξανάφευγε ο Pee Wee… αυτό ήταν το σπίτι του. Ο Pee Wee με είχε επιλέξει.

Πώς προέκυψε το όνομα; Pee Wee στην Αμερική είναι υποκοριστικό για ό,τι είναι μικρoκαμωμένο. Ήταν επίσης το όνομα ενός από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες της ποπ κουλτούρας, του Pee Wee Herman.

Ο Pee Wee είναι σημαντικός για μένα για τον εξής λόγο: Μεγάλωσα στις Αμερικανικές Παρθένες Νήσους και είχαμε πολλά σκυλιά εκεί. Έτσι πάντα θεωρούσα τον εαυτό μου “dog person”… μέχρι που μετακόμισα στην Ελλάδα.

Τόσο ο Ζαχαρίας όσο και ο Pee Wee μου έχουν δείξει πόσο λατρεύω τις γάτες. Δεν έχω και δεν θέλω να κάνω παιδιά. Οι άνθρωποι μου λένε όλη την ώρα ότι χάνω τη “ευτυχία” των παιδιών. Διαφωνώ. Δεν χρειάζεται όλοι να θέλουν παιδιά.

Δεν περνάει μέρα που ο Pee Wee να μην με κάνει να γελάσω. Μου προσφέρει όλη την ευτυχία που χρειάζομαι. Μου λείπει όταν λείπω σε περιοδεία και μου αρέσει να περνάω χρόνο μαζί του όταν είμαι σπίτι. Δεν είναι μόνο ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της ζωής μου, είναι μια από τις πιο σπουδαίες, πιο θαρραλέες ψυχές που έχω γνωρίσει ποτέ.

Αν ήταν μουσικός -τώρα που το σκέφτομαι- νομίζω ότι θα ‘παιζε πλήκτρα. Θα ‘παιζε blues, με γυαλιά ηλίου.

Σήμερα είναι 4 ετών. Κάθε πρωί περιμένει μέχρι να δει ότι είμαι ξύπνιος και έρχεται κοντά στο κεφάλι μου για φιλιά (παρ’ όλο που το παίζει κουλ σαν τάχα μου να περιπλανιόταν και να έφτασε τυχαία εκεί).

Ώρα για πρωινό… Πάντα του ανακοινώνω τι γεύση είναι η υγρή τροφή της ημέρας – τόνος και γαρίδες, σολομός κ.λπ. Πολλές φορές, νιαουρίζει σαν να λέει “εγκρίνω”. Αυτό είναι το πρωινό μας τελετουργικό.

Τα βράδια, προσπαθώ να τον “γυμνάσω” λίγο. Επειδή έχει μόνο το 20% περίπου της όρασής του, δεν μπορεί να πηδήξει σε ψηλές επιφάνειες και να τρέξει όπως οι άλλες γάτες. Έτσι πρέπει να προσέχω να μην πάρει πολύ βάρος, γιατί του αρέσει και να κοιμάται πολύ. Του πετάω μπαλάκια, τρέχει, τα βρίσκει και τα φέρνει πίσω, σαν σκύλος. Περνάμε τέλεια!

Δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου κανονικό γατογονιό. Ακόμα και για τον Pee Wee, το πλάνο ήταν να του βρω άλλο σπίτι και έναν άνθρωπο να τον φροντίζει. Τελικά το σπίτι του ήταν εδώ και ο άνθρωπός του εγώ».

*Ο Lee Anduze γεννήθηκε στο St. Croix των Αμερικανικών Παρθένων Νήσων στην Καραϊβική, και έζησε στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια για πολλά χρόνια πριν μετακομίσει στην Αθήνα το 2016. Ο Anduze είναι ένας από τους δύο βασικούς τραγουδιστές του αυστριακού συγκροτήματος Parov Stelar, έχοντας συμμετάσχει ως καλλιτέχνης και στιχουργός των album του συγκροτήματος από το 2012. Έχει επίσης συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως οι Gramatik, LTJ Xperience, Satin Jackets, Dirty Vegas, Groove Culture, Jestofunk κ.ά.