Τα ζώα και ιδιαίτερα τα κατοικίδια έχουν κατά καιρούς υπάρξει σε παραδόσεις, μύθους και ιστορίες όλων των πολιτισμών του πλανήτη.

Ελάχιστα όμως έχουν αντιμετωπιστεί με την εμπάθεια των ανθρώπων όπως η μαύρη γάτα.

Ιδιαίτερα στον δυτικό πολιτισμό, το πανέμορφο αυτό πλάσμα με το αστραφτερό τρίχωμα και τα κεχριμπαρένια μάτια έγινε κομμάτι δεισιδαιμονιών που έχουν ρίζα στα βάθη της ιστορίας και το σκοτάδι του Μεσαίωνα.

Προληπτικοί Αμερικανοί και Ευρωπαίοι πιστεύουν μέχρι και σήμερα ότι οι μαύρες γάτες φέρνουν γρουσουζιά και πολλές φορές αντιμετωπίζονται στενόμυαλα ως φορείς κακοτυχίας. Πηγή της σύγχυσης αποτελεί ο σκοταδισμός του Μεσαίωνα. Τότε που οι φορείς της θρησκείας έκαιγαν ελεύθερες γυναίκες χωρίς ενδοιασμό, με την κατηγορία της μαγείας.

Η αμάθεια και ο θρησκευτικός δογματισμός που επικρατούσαν στα μεσαιωνικά χρόνια καθιέρωσε την πεποίθηση ότι οι γυναίκες που τάιζαν αδέσποτες μαύρες γάτες ήταν ύποπτες για μαγεία, καθώς και ότι μεταμορφώνονταν σε τέτοιες προκειμένου να αποφεύγουν τη σύλληψη. Συνεπώς οι μαύρες γάτες και οι μάγισσες αντιμετωπίστηκαν ως ένας κοινός εχθρός για την πίστη τους, με αποτέλεσμα την εξόντωση των μαύρων γατών και την θανάτωση στην πυρά αυτών των γυναικών.

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι η μαζική εξάλειψη των πανέμορφων αιλουροειδών εκείνα τα χρόνια αποτέλεσε και τον πιο σημαντικό λόγο εξάπλωσης της πιο θανατηφόρας επιδημίας στην ανθρωπότητα, της πανούκλας το 14ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πληθυσμός της Γης μειώθηκε κατά 25%. Η εξόντωση ενός μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού των γατών οδήγησε στη ραγδαία αύξηση του πληθυσμού των ποντικιών, που ήταν υπεύθυνα για την πανδημία του «Μαύρου Θανάτου» το 1348, που διήρκεσε μέχρι το 1353.

Για το λόγο αυτό στην Ιρλανδία πιστεύουν ακόμα πως αν συναντήσεις μια μαύρη γάτα κάτω από το φως του φεγγαριού ότι θα επέλθει σύντομα θάνατος από κάποια επιδημία, ενώ στη Γερμανία τα πράγματα είναι λιγάκι πιο μπερδεμένα. Συγκεκριμένα θεωρούν ότι αν μια μαύρη γάτα σε συναντήσει ερχόμενη από τα δεξιά προς τα αριστερά, θα έχεις κακοτυχία, αν όμως έρχεται από αριστερά προς τα δεξιά, θα ευνοηθείς από την τύχη.

Στις πειρατικές κοινωνίες της Καραϊβικής υπήρχε ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση καθώς επικρατούσε η αντίληψη ότι αν μια μαύρη γάτα περπατάει προς το μέρος σου, αυτό είναι καλό, αν όμως απομακρύνεται από εσένα, τότε θα είσαι κακότυχος.

Ταυτόχρονα, οι ναυτικοί και οι ψαράδες που γενικά θεωρούν γούρικες τις γάτες πιστεύουν ότι αν μια γάτα ανέβει πάνω σε ένα πλοίο και κατέβει αμέσως προτού μπαρκάρει, τότε το σκάφος αυτό θα βουλιάξει. Για το λόγο αυτό υπάρχει μέχρι και σήμερα μεγάλη κινητοποίηση στα καράβια σε περίπτωση παρουσίας γάτας σε αυτά, καθώς ποτέ δεν αφήνουν γάτα να ανέβει σε πλοίο πριν από ένα μεγάλο ταξίδι.

Τέλος, στη Βρετανία, υπάρχει μία ιστορία που δείχνει πως ακόμα και βασιλιάδες μπορεί να θυσιαστούν προκειμένου να αποφευχθεί η κακοτυχία. Συγκεκριμένα ο Βασιλιάς Κάρολος ο πρώτος θρήνησε το χαμό της αγαπημένης μαύρης γάτας του, δηλώνοντας δημόσια ότι έχασε την τύχη του εξαιτίας αυτής της απώλειας. Αποτέλεσμα της δήλωσής του ήταν να συλληφθεί την επόμενη ημέρα ως ύποπτος εσχάτης προδοσίας και να φυλακιστεί για αρκετό καιρό, προτού εκτελεστεί τελικά το 1649.