Οι βροχερές μέρες στο δρόμο τελείωσαν για τον Τζίμη, μόλις τον ανακάλυψε η Βασιλική Μιχαλοπούλου.

Από τότε είναι αχώριστοι. Δεν φοβάται πλέον τις γάτες και ζουν μία υπέροχη ζωή.

«Τον Τζίμη τον βρήκα στην αυλή του πατρικού μου σπιτιού την πρώτη βροχερή μέρα του 2023. Ήταν πολύ μικρούλης, μόλις 30 ημερών και, ενώ είχε ξεμείνει μοναχούλης του στη βροχή, ήταν ήδη ένας τσαμπουκαλής μαχητής. Πηγαίνοντας να ανοίξω την αυλόπορτα για να μπω στο σπίτι, άκουγα ένα πολύ δυνατό κλάμα. Ήταν τόσο δυνατό που φοβήθηκα για το τι θα αντίκριζα και έτσι ζήτησα από τη φίλη μου την Ειρήνη να ανοίξουμε μαζί την πόρτα. Και τελικά ήταν αυτός ο μικροσκοπικός γατούλης που φώναζε τρομαγμένος και πεινασμένος.

Αν και μέχρι πρότινος δεν είχα ιδιαίτερη σχέση με τις γάτες, ίσα ίσα τις φοβόμουν πολύ, αμέσως ο Τζίμης με κέρδισε! Πήγα να του πάρω τροφή, τον άφησα να φάει και μέχρι το βράδυ, αυτός εξακολουθούσε να είναι στην αυλή, χωρίς όμως να με αφήνει να τον πλησιάσω. Το ίδιο βράδυ ήρθε ο φίλος μου και αρχίσαμε σιγά σιγά να τον προσεγγίζουμε και να παίζουμε μαζί του.

Από τότε είμαστε αχώριστοι. Ο Τζίμης σήμερα είναι ένας γάταρος, σχεδόν έξι κιλά, και αφέντης του σπιτιού. Την ημέρα ρεμβάζει τη θέα απ’ το παράθυρο και τρομάζει τα περιστέρια στο μπαλκόνι που τολμάνε να έρχονται στον χώρο του και το βράδυ γίνεται όπως τον λέω «αρπακτικό». Είναι πολύ αστείος όταν κυνηγάει τα λούτρινα κουκλάκια του ή ένα απλό σχοινάκι το οποίο στα μάτια του μοιάζει με άγριο θήραμα.

Μετά από λίγο και ειδικά τον χειμώνα, έρχεται και κάθεται στα πόδια μας πάνω στη ζεστή κουβερτούλα μας και βλέπουμε όλοι μαζί ταινία. Η αγαπημένη μου στιγμή όμως είναι όταν έρχεται να χουχουλιάσει στο κρεβάτι. Γυρνάει γύρω γύρω μέχρι να βρει τη θέση που τον βολεύει και έπειτα κουλουριάζεται και γουργουρίζει από ευχαρίστηση.

Τον βγάλαμε Τζίμη γιατί είναι μόρτης, γέννημα θρέμμα επαρχιώτης, και νομίζω τον αντιπροσωπεύει απόλυτα. Όταν ήταν μικρούλης και παιχνιδιάρης είχε πολλή πλάκα αυτή η αντίθεση ανάμεσα στην εικόνα ενός μικροσκοπικού τσαχπίνη γατούλη και το «βαρύ» όνομά του. Τώρα που έχει γίνει ολόκληρο θηρίο και ειδικά όταν κάθεται αραχτός, είναι σαν αυτούς τους βαρύμαγκες που βλέπουμε στις παλιές ελληνικές ταινίες. Και πάλι, τον χαζεύουμε και γελάμε.

Η συμβίωση με τον Τζίμη μου έχει ήδη μάθει πολλά. Είναι φοβερό να μαθαίνεις να επικοινωνείς με ένα πλάσμα διαφορετικό από σένα με έναν διαφορετικό κώδικα. Δεν μπορείτε να μιλήσετε, αλλά και πάλι εντοπίζεις τόσα κοινά συναισθήματα και αντιδράσεις. Μια αγκαλιά από τον Τζίμη μπορεί να με γεμίσει χαρά για την υπόλοιπη μέρα. Μου αρέσει να τον φροντίζω και να παίζω μαζί του, όταν θέλει βέβαια!

Ταυτόχρονα, ως γάτος, μπορεί μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου να σου δείξει με τον πιο επίπονο -κυριολεκτικά- τρόπο ότι δεν θέλει άλλο να τον ενοχλείς! Χαχαχ! Τα γατιά πραγματικά δεν σε κοροϊδεύουν και αυτό το εκτιμώ. Σε θέλουν κοντά τους; Θα στο δείξουν με τον πιο τρυφερό τρόπο! Θέλουν τώρα να πάρουν λίγο το χρόνο και την ανεξαρτησία τους; Επίσης θα το καταλάβεις πανεύκολα!»

*Η Βασιλική Μιχαλοπούλου, σε σύντομα χρονικό διάστημα, έχει ξεχωρίσει και έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με το πρώτο της προσωπικό album με τίτλο «Ενδεχόμενα» (στίχοι – μουσική: Γιώργος Καψάσκης, Minos – EMI).

Την Παρασκευή, 14 Μαρτίου, μας προσκαλεί στη σκηνή του Σταυρού του Νότου (+plus),  για να μας ξεσηκώσει και πάλι με το live και τη ζωντάνια της!