Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου στις κυβερνήσεις των κρατών σχετικά με την απώλεια σημαντικού μέρους της βιοποικιλότητας του πλανήτη, λόγω αργής εφαρμογής της διεθνούς συμφωνίας που στοχεύει στον περιορισμό της καταστροφής των οικοσυστημάτων της γης.

Λιγότερο από δύο χρόνια πριν, ο κόσμος κατέληξε σε μια ιστορική συμφωνία, στη σύνοδο Cop15 στο Μοντρεάλ, με στόχο την κατάπαυση των καταστροφών που προκαλούν οι άνθρωποι στη βιοποικιλότητα του πλανήτη μας. Η συμφωνία περιλάμβανε τους εξής στόχους: την προστασία του 30% της φύσης στον πλανήτη μας μέχρι το τέλος της δεκαετίας (30×30), μεταρρυθμίσεις κόστους 500 δισεκατομμυρίων (τότε 410 δισεκατομμυρίων) στις βλαβερές για το περιβάλλον επιχορηγήσεις, και εκκίνηση της ανάπλασης του 30% των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων του πλανήτη.

Καθώς, όμως, οι εκπρόσωποι των χωρών συμμετέχουν στη δεύτερη εβδομάδα των διαπραγματεύσεων στη σύνοδο Cop16 στην Κολομβία, μεγαλώνει η ανησυχία σχετικά με την απουσία εμφανούς προόδου σε όλους τους βασικούς στόχους της συμφωνίας. Αυξανόμενος αριθμός παραγόντων δείχνει ότι οι κυβερνήσεις δεν ακολουθούν τους όρους της συμφωνίας. Χρειάζεται ακόμα να προστατευτεί ένα κομμάτι γης που ισούται σε έκταση με τη Βραζιλία και την Αυστραλία μαζί, καθώς και μια έκταση θάλασσας μεγαλύτερη από τον Ινδικό Ωκεανό, για να ανταποκριθούν τα κράτη στον στόχο 30×30, σύμφωνα με μια νέα αναφορά του ΟΗΕ.

Στο επίπεδο των χρηματοδοτήσεων και των μεταρρυθμίσεων για τη φύση η πρόοδος είναι μικρή. Την ημερομηνία της δημοσίευσης, 158 χώρες δεν είχαν ακόμα υποβάλλει επίσημα σχέδια για την επίτευξη των στόχων, χάνοντας την προθεσμία για τη σύνοδο βιοποικιλότητας στην Καλιφόρνια.

“Η πρόοδος είναι πολύ αργή. Πιστεύω ότι η πολιτική προτεραιοτητοποίηση της φύσης εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή. Αυτό φαίνεται από την πρόοδο σχετικά με τους στόχους. Μερικοί στόχοι μετριούνται πολύ εύκολα: η συμφωνία 30×30 έχει διαστάσεις σε έκταση και ποιότητα, τα οικονομικά έχουν μια τιμή σε δολάρια. Έχουμε νέα δεδομένα και στα δύο, που δείχνουν ότι δεν είμαστε μέσα στο πρόγραμμα,” δήλωσε ο Brian O’Donnell, υπεύθυνος της Καμπάνιας για τη Φύση.

“Αυτή είναι μια στιγμή να δείξουμε σοβαρότητα και να χτίσουμε εμπιστοσύνη. Ειδικά ως προς τα οικονομικά, έχει υπάρξει ανησυχητικό κάποιες φορές όταν πηγαίνουμε σε κόμματα να ρωτήσουμε για την πορεία τους στην οικονομία και μας αντιμετωπίζουν λες και ζητάμε κάτι νέο ή μη ρεαλιστικό, σε αντίθεση με όσα συμφώνησαν δύο χρόνια πριν. Για μένα, αυτό αντικατοπτρίζει ότι δεν έχουν δεσμευτεί πραγματικά γι’ αυτό,” είπε.

Η υφήλιος δεν έχει πετύχει ακόμα κανένα στόχο σχετικά με την κατάπαυση της καταστροφής της άγριας φύσης και των οικοσυστημάτων που υποστηρίζουν τη ζωή. Ενώ οι επιστήμονες προειδοποιούν τα κράτη για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η ζωή στη γη, έχει υπάρξει μεγάλη πίεση για να είναι διαφορετική η δεκαετία που διανύουμε, και για να συμμορφωθούν οι κυβερνήσεις με τους στόχους που έχουν σχεδιαστεί για την αποφυγή της εξαφάνισης πολλών ειδών, όπως για παράδειγμα σταματώντας τα εντομοκτόνα και τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

Σύμφωνα με την Inger Andersen, επικεφαλής του τομέα περιβάλλοντος του ΟΗΕ, είναι ακόμα νωρίς για να μπορεί κανείς να πει αν έχουν κάνει αρκετά οι κυβερνήσεις για να πετύχουν τους στόχους, υπογραμμίζοντας ότι πολλές εργάζονται σκληρά προς αυτή την κατεύθυνση. Εξήγησε ότι υπάρχουν σημάδια προόδου, ενώ ταυτόχρονα αναγνώρισε ότι πρέπει να γίνουν περισσότερα.

Ετήσια έκθεση της WWF: Σε επικίνδυνα σημεία καμπής πλησιάζει ο πλανήτης

Κατακόρυφες μειώσεις στους πληθυσμούς της άγριας ζωής μέσα σε 50 χρόνια. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

“Η υφήλιος εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. Θα πετύχουμε όλους τους στόχους μέχρι το 2030; Ελπίζω. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα είναι καταστροφή; Όχι, αλλά υποσχεθήκαμε ο ένας στον άλλον ότι θα προσπαθούσαμε και θα κάναμε το καλύτερο που μπορούμε. Έχουμε άλλα έξι χρόνια”.

Οι επιστήμονες στη σύνοδο για τη φύση στην Καλιφόρνια δήλωσαν ότι οι ρυθμοί με τους οποίους δουλεύουν οι κυβερνήσεις δεν αντιστοιχούν στην κλίμακα της πρόκλησης. Όπως εξήγησε η Nathalie Seddon, καθηγήτρια βιοποικιλότητας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα να διανύσουμε μέχρι το τέλος της δεκαετίας.

“Η προθεσμία του 2030 για τους στόχους βιοποικιλότητας υπάρχει για κάποιον λόγο: τα ποικιλόμορφα, ανθεκτικά οικοσυστήματα είναι τα θεμέλια των οικονομιών και της ευημερίας μας. Ένα αρνητικό αποτέλεσμα εδώ δεν αποτελεί απλά κακά νέα για την άγρια φύση – υποβαθμίζει την ασφάλεια σε σχέση με τα τρόφιμα, την ποιότητα του νερού, την ανθεκτικότητα απέναντι στις καταστροφές, και την οικονομική σταθερότητα. Επιδεινώνει τις επιπτώσεις του κλίματος σε καύσωνες άνευ προηγουμένου, φωτιές, πλυμμήρες, και ξηρασίες”.

Με πληροφορίες από The Guardian