«Πώς κάνεις έτσι παιδάκι μου, σαν επιληπτικό», μπορεί να πούμε για πλάκα ως γατοσκυλογονείς στο καμάρι μας αν κάνει τρέλες ή είναι εκτός ελέγχου.

Παρά τη διάθεση χιούμορ μας όμως, η επιληψία είναι κάτι που ταλαιπωρεί αρκετά ζώα συντροφιάς. Και δυστυχώς μέχρι να δούμε με τα μάτια μας συμπτώματα που παραπέμπουν σε επιληψία, δεν αντιλαμβανόμαστε τη σοβαρότητα.

Τι είναι η επιληψία

Ώρα να τα πούμε επιστημονικά: Η επιληψία είναι μια νευρολογική διαταραχή η οποία δημιουργεί μια μη φυσιολογική ηλεκτρική δραστηριότητα στους νευρώνες του εγκεφάλου. Μπορεί να συμβεί σε όλους: ανθρώπους, γάτες, σκύλους κ.λπ. Ο τρόπος που εκδηλώνεται είναι συνήθως με σπασμούς, συσπάσεις στο πρόσωπο και το σώμα, και άλλα κινητικά συμπτώματα, που μπορεί να διαρκέσουν από ένα ως περισσότερα λεπτά.

Σκύλοι VS Γάτες

Η επιληψία στους σκύλους δεν μοιάζει ακριβώς με την επιληψία στις γάτες. Στα σκυλάκια μας μια επιληπτική κρίση μπορεί να είναι πιο εμφανής με διάφορες μορφές: με σωματική κατάρρευση, με τρέμουλο σε όλο το σώμα, με τινάγματα, μυϊκές συσπάσεις, δυσκαμψία ή ακαμψία, προσωρινή απώλεια συνείδησης, κινήσεις στο στόμα σαν να μασάει, σιελόρροια (ή αφρός στο στόμα), και μπορεί να προκαλέσει ακόμα ασυναίσθητη ούρηση και αφόδευση. Κάποιοι σκυλοκηδεμόνες έχουν δηλώσει ότι ο σκύλος τους άρχισε να φαίνεται υπερβολικά ανήσυχος ή ότι άρχισε να δαγκώνει πριν το επιληπτικό επεισόδιο. Γενικά θυμηθείτε ότι η ταραχή, ο αποπροσανατολισμός και υπερκινητικότητα μπορεί να είναι προεπιληπτικά συμπτώματα. Οι λόγοι πίσω από την επιληψία στον σκύλο είναι διάφοροι, από τοξίνες (δηλητηρίαση), μόλυνση, τραύμα μέχρι και κάποιος όγκος στον εγκέφαλο. Φυσικά και η κληρονομικότητα ενδέχεται να παίζει ρόλο.

Οι γάτες από την άλλη, βιώνουν την επιληψία συνήθως πιο ήπια, με τοπικές κρίσεις και όχι σε όλο το σώμα. Μπορεί να δούμε μικροσυσπάσεις στο πρόσωπο ή στα άκρα ή να δείχνουν κι εκείνες ανήσυχες ή να κοιτούν το κενό. Οι αιτίες της επιληψίας στις γάτες είναι λιγότερο κληρονομικής φύσης, και πιο συχνά συνδέονται με λοιμώδη νοσήματα (τα γνωστά πια σε όσους μας διαβάζετε FIP, FIV, FeLV), ή κάποια άλλη φλεγμονή ή εγκεφαλική βλάβη.

Τι πυροδοτεί ένα επιληπτικό επεισόδιο;

Πέρα από τους βασικούς λόγους που αναφέραμε, επιβαρυντικά για οποιοδήποτε ζώο μπορεί να λειτουργήσει το στρες, ο φόβος ή η μεγάλη κούραση. Άρα κρατώντας το φιλαράκι μας ήρεμο και ξεκούραστο, μπορεί το βοηθάμε περισσότερο από όσο φανταζόμαστε. Α! επίσης η επιληψία μπορεί να προκληθεί κι ως παρενέργεια κάποιου φαρμάκου, οπότε ας έχουμε τον νου μας αν το ζώο μας παίρνει κάποια καινούργια αγωγή.

Τι να κάνουμε αν υποψιαστούμε ότι το ζώο μας πάσχει

Επειδή ο χνουδωτός μας φίλος μπορεί να ταλαιπωρείται, δεν καθυστερούμε την επίσκεψη στον/στην γιατρό μας. Ο /η γιατρός θα εξετάσει το ζώο, θα πάρει δείγμα για εξετάσεις αίματος, και σε επόμενη φάση μπορεί να συνταγογραφήσει μαγνητική τομογραφία (MRI) ή αξονική (CT) και ανάλυση εγκεφαλονωτιαίου υγρού.

Δείτε τι είναι η σιελοκήλη και με τι μπορεί να την μπερδέψουμε

Ένα φούσκωμα στον λαιμό ή αλλού στο πρόσωπο της γάτας ή του σκύλου, μπορεί να μας βάλει σε ανησυχίες. Αξίζει όμως;

Θεραπεύεται η επιληψία;

Δεν αναστρέφεται, αλλά μην πελαγώσετε: τόσο οι σκύλοι όσο και οι γάτες μπορούν να αντιμετωπίσουν την επιληψία με αντιεπιληπτικά ή αντισπασμωδικά φάρμακα και να έχουν μια καλή ποιότητα ζωής, αν μάλιστα βελτιώσουμε ως κηδεμόνες και τη διατροφή τους.

Μερικές τελευταίες συμβουλές για ψύχραιμη διαχείριση

Αν το μουσούδι σας συμβεί να περάσει ένα ή περισσότερα επιληπτικά επεισόδια, είναι πολύ σημαντικό να μην το αγχώσετε παραπάνω. Μιλήστε του ήρεμα και τρυφερά, και αν βρίσκεται σε σημείο που υπάρχει θόρυβος ή κίνδυνος να χτυπήσει λόγω συσπάσεων (π.χ. σε σκάλες), μεταφέρτε το με μια κουβερτούλα σε ένα πιο ασφαλές ή ήσυχο σημείο του σπιτιού χωρίς θορύβους. Βοηθητικό είναι επίσης να τραβήξετε και ένα βίντεο για τον γιατρό αν έχετε τη δυνατότητα, ή και να αρχίσετε να κρατάτε ένα «ημερολόγιο» με τα τυχόν επεισόδια, την ένταση και τη διάρκειά τους.

Κάποιοι κηδεμόνες (εύλογα) ανησυχούν μήπως ο σκύλος ή γάτα τους ζήσει επιληπτική κρίση όταν εκείνοι λείπουν από το σπίτι. Εκεί είναι πολύ σημαντικό το ζώο μας – αν έχει τέτοιο ιστορικό επιληψίας – να είναι σε έναν χώρο ασφαλή μέχρι να γυρίσουμε.