Μία από τις πιο pet friendly παραλίες της Αττικής διαθέτει τη δικιά της μασκότ.

Έναν κατακόκκινο και πανέμορφο γάτο ο οποίος επισκέπτεται καθημερινά την παραλία μεταξύ 10 και 11 το πρωί. Την πρώτη φορά που τον είδα ήμουν μέσα στη θάλασσα και προσπαθούσα να καταλάβω αν αυτό το ΄φουντωτό” κόκκινο πλάσμα που έβλεπα να περπατάει αμέριμνο στην ακτή ήταν σκύλος, αλεπού ή γάτα. Αλεπού; Αποκλείεται. Γάτα; Μπα. Αλλά και σκύλο με τέτοιο σωματότυπο και τέτοια περήφανη ουρά – σημαία δεν είχα ξαναδεί.

Μέχρι να βγω από τη θάλασσα ο τύπος είχε φύγει και σκέφτηκα ότι τελικά μάλλον σκύλος θα ήταν και δεν ξανά ασχολήθηκα.

Το επόμενο πρωί και ενώ απολάμβανα τον καφέ μου κάτω από την ομπρέλα μου ακούω διάφορες κυρίες να φωνάζουν, “Νώε εδώ αγόρι μου”, “Νώε κοίτα τι σου έφερα”.

Και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένας πολύ κουλ γάτος, τεράστιος, κόκκινος, φουντωτός με υπέροχα μάτια και ύφος 1000 καρδιναλίων.

Ο σωσίας του Garfield αλλά πιο όμορφος!

Ο Νώε, όπως έμαθα, μετακόμισε στην περιοχή με την οικογένεια του πριν από 3 χρόνια και από την πρώτη μέρα έδειξε ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την παραλία. Η μαμά του έχει προσπαθήσει, ανεπιτυχώς, να τον περιορίσει, ειδικά τις πρωινές ώρες αλλά ο τύπος βρίσκει ένα σωρό “δημιουργικούς τρόπους” διαφυγής, οπότε οικογενειακώς έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά!

Το πρώτο καλοκαίρι μάλιστα ο κόσμος έβλεπε μια απελπισμένη κηδεμόνα να προσπαθεί να πιάσει τον Νώε ανάμεσα από τις ξαπλώστρες, σχεδόν παρακαλώντας τον να την ακολουθήσει αλλά δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα.

Σαν τον Αμερικανό “ομόλογό” του τον Garfield και ο Νώε λατρεύει το φαγητό και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που επισκέπτεται την παραλία τις ώρες του breakfast του.

Έχει ένα πολύ ιδιαίτερο ταλέντο να εντοπίζει τις ομπρέλες που έχουν ενδιαφέρον και “μυρίζουν” φαγητό και ένα αλάθητο ένστικτο στο που είναι καλοδεχούμενος και που όχι.

Η στρατηγική του προσέγγιση για την κατάκτηση της πολυπόθητης λιχουδιάς είναι πραγματικά case study για όλες τις γάτες.

Μόλις πλησιάσει στο στόχο – άνθρωπος σε ξαπλώστρα – τον καρφώνει με ένα βλέμμα τύπου “ξέρω ότι έχεις φαγητό και οφείλεις να το μοιραστείς μαζί μου”. Χωρίς να περιμένει απάντηση ή πρόσκληση, πηδάει επάνω στον ανύποπτο φιλόζωο και ξεκινάει με τα προκαταρκτικά. Γουργούρισμα, χάδι με την ουρά, τρίψιμο στον ώμο, στο πρόσωπο ενώ όλη την ώρα κοιτάει με νόημα το τραπεζάκι και την τσάντα θαλάσσης. Συνήθως δεν χρειάζεται να περάσει στο παρασύνθημα και το “θύμα” ενδίδει και παραδίδει χωρίς καμία αντίσταση, τη γαλοπούλα από το σάντουιτς του, το κοτόπουλο από τη σαλάτα του ή το λουκάνικο από το hot-dog του.

Στην περίπτωση που αυτό δεν γίνει με την πρώτη, ο Νώε παίρνει την κατάσταση στις πατούσες του και αρχίζει το ψαχούλεμα μέσα στις τσάντες.

Το σίγουρο είναι ότι κάτι από τα παραπάνω θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

Υπομονή και επιμονή φίλοι μου! Αυτό είναι το μυστικό του.

Εκτός από τους περιστασιακούς λουόμενους, υπάρχουν και οι μόνιμοι, οι οποίοι φυσικά δεν αμελούν το “πρωινό” του Νώε, φέρνοντας ξηρά τροφή, πατεδάκια και νόστιμες λιχουδιές, τις οποίες ο κύριος τιμά και με το παραπάνω. Όπως καταλάβατε σχεδόν όλη η παραλία είναι ένας πλούσιος μπουφές για αυτόν τον υπέροχο γάτο.

Και αν κάποιοι καινούργιοι που δεν γνωρίζουν πράγματα και καταστάσεις ενοχληθούν από την παρουσία μιας γάτας στα πόδια τους, ο Νώε δεν θα χαλάσει τη ζαχαρένια του γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι θα τον υπερασπιστεί σχεδόν όλη η παραλία.

Όπως είθισται, μετά το φαγητό ακολουθεί ο ύπνος και η σκιά, η δροσιά και η ησυχία είναι τα βασικά συστατικά ενός καλού ύπνου στην παραλία.

Ο απίθανος αυτός τύπος έχει ήδη σταμπάρει την πιο απομακρυσμένη ξαπλώστρα και την πιο ήσυχη και αφήνεται στην αγκαλιά του Μορφέα χωρίς να κουνήσει βλέφαρο.

Αργότερα, πριν φύγει, κάνει μια τελευταία βόλτα από τις ομπρέλες, μπας και τσιμπήσει καμιά λιχουδιά και τέλος απομακρύνεται με αγέρωχο βήμα περπατώντας εκεί που σκάει το κύμα για να κρατάει δροσερά τα πατουσάκια του.

Αν κολυμπάει ο Νώε; Προσωπικά δεν τον έχω δει, αλλά κάποιοι παλιοί της περιοχής ορκίζονται ότι τον έχουν δει να βουτάει στα ρηχά.

Ξέρω ότι πολλοί από εσάς, θέλετε διακαώς να μάθετε ποια είναι επιτέλους αυτή η παραλία-παράδεισος για σκύλους αλλά…και γάτες. Δυστυχώς, έχω δεσμευτεί να μην την αποκαλύψω. Όπως λέμε και στο χωριό μου για αυτή τη πληροφορία επικρατεί “ομερτά”.