Μετά τα χαρακτηριστικά της μάτια, τα τριγωνικά μεγάλα αυτιά της και τα κοντά της πόδια, η αγριόγατα της ερήμου είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πλάσματα στον κόσμο.

Και αυτό γιατί οι επιστήμονες κατάφεραν και φωτογράφισαν για πρώτη φορά γατάκια της γάτας αυτής πριν από μόλις 7 χρόνια. Και όχι εύκολα, καθώς ειδικοί βιολόγοι χρειάστηκαν 4 ολόκληρα χρόνια ερευνών στη μαροκινή Σαχάρα για να καταφέρουν να τα εντοπίσουν.

Οι γάτες της ερήμου μοιάζουν αρκετά με τις οικόσιτες αλλά η ομοιότητα αυτή αρχίζει και τελειώνει στην εμφάνισή τους. Οι γάτες αυτές είναι άγριοι κυνηγοί και ζουν στα πιο καυτά μέρη της γης, στις άνυδρες περιοχές της ερήμου, σε δύο ηπείρους, Αφρική και νοτιοδυτική και κεντρική Ασία.

Αν και αυτή η γάτα κρύβει πολλά μυστικά, ας δούμε 8 πράγματα που είμαστε τυχεροί να τα γνωρίζουμε.

1. Είναι η μόνη γάτα που ζει στην έρημο

Οι γάτες της ερήμου είναι οι μόνες γάτες που ζουν αποκλειστικά σε ερήμους, τόσο σε πετρώδεις όσο και σε αμμώδεις. Για το λόγο αυτό έχουν προσαρμοστεί σε αυτό το σκληρό κλίμα με δύο βασικούς τρόπους:

Πρώτον, έχουν βρει έναν τρόπο να προστατεύονται από τις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες που σημαίνει ότι μπορούν να επιβιώσουν σε θερμοκρασίες που κυμαίνονται από -5°C έως 52°C, μπαίνοντας μέσα σε λαγούμια. Για αυτόν το λόγο έχουν παχιά γούνα στα πόδια τους, η οποία αποτελεί την καλύτερη μόνωση στην καυτή ζέστη και στο πολύ κρύο.

Και δεύτερον μπορούν να ζήσουν εβδομάδες χωρίς ούτε μια γουλιά νερού, παίρνοντας όλη την υγρασία που χρειάζονται από τα θηράματα που σκοτώνουν.

2. Είναι φοβερή κυνηγός

Οι γάτες αυτές μπορεί να σας θυμίζουν αξιολάτρευτα κατοικίδια γατάκια, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Πρόκειται για άγρια αρπακτικά. Τρώνε κυρίως μικρά τρωκτικά, αλλά θα κυνηγήσουν και πουλιά, λαγούς, έντομα, ακόμα και δηλητηριώδεις οχιές. Κυνηγούν κυρίως τη νύχτα καθώς είναι νυκτόβια ζώα και είναι εξαιρετικά αθόρυβες.

Εάν πιάσουν περισσότερα από ένα θηράματα ταυτόχρονα, τα θάβουν στην άμμο για να τα καταναλώσουν μετά. Το αμμώδες χρώμα τους τις καμουφλάρει στο περιβάλλον της ερήμου, ενώ η άμμος σβήνει γρήγορα τα αποτυπώματα των ποδιών τους.

3. Πρόκειται για μοναχικό πλάσμα που ζει και κυνηγάει μόνο του

Οι γάτες της ερήμου δεν είναι καλές στο να μοιράζονται φαγητό ή στέγη με άλλες γάτες. Προτιμούν να κυνηγούν και να ζουν μόνες τους. Όταν αρχίζει μια αμμοθύελλα στην έρημο, τότε μπορεί να αναζητήσουν καταφύγιο σε ένα λαγούμι με μια άλλη γάτα. Διαφορετικά είναι πολύ μοναχικές- εκτός από την περίοδο του ζευγαρώματος.

Συνήθως μένουν σε έρημα λαγούμια άλλων ζώων- αλεπούδων ή σκαντζόχοιρων. Ωστόσο, μερικές φορές σκάβουν και οι ίδιες το καταφύγιό τους για να ξεφύγουν από τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Προτιμούν άγονους βιότοπους με λίγη βλάστηση και κυλιόμενα ή επίπεδα εδάφη.

4. Δεν μεγαλώνει περισσότερο από τις οικόσιτες γάτες

Τα λιοντάρια, οι λεοπαρδάλεις και οι τίγρεις είναι γνωστές άγριες γάτες. Η οικογένεια άγριων γατών περιλαμβάνει επίσης και μικρές άγριες γάτες όπως η Καρακάλ, η γάτα Πάλλας και η γάτα της ερήμου, η οποία δεν μεγαλώνει περισσότερο από τις οικόσιτες γάτες. Το κεφάλι και το μήκος του σώματός της κυμαίνονται από 39 έως 52 εκ., ενώ η μακριά ουρά της είναι από 23 έως 31 εκατοστά. Το βάρος της δε είναι από 1,5 έως 3,5 κιλά.

5. Μπορεί να επιβιώσει για εβδομάδες χωρίς νερό

Επειδή ζουν στην έρημο, οι γάτες αυτές βρίσκονται μακριά από πηγές νερού. Ωστόσο μπορούν να επιβιώσουν για εβδομάδες, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, χωρίς να πιουν μια σταγόνα νερό. Αντί για αυτό, παίρνουν όλη την υγρασία που χρειάζονται από το αίμα του θηράματός τους. Θα πιουν νερό όταν είναι διαθέσιμο, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά.

6. Βγάζει ήχους που μοιάζουν με το γάβγισμα μικρών σκυλιών

Όπως και η οικόσιτη γάτα, έτσι και η αγριόγατα της ερήμου μπορεί να νιαουρίσει, να σφυρίξει, να γουργουρίσει, να γρυλίσει. Όμως μπορεί να βγάλει και έναν ήχο υψηλού τόνου σαν γάβγισμα, όπως κάνουν τα μικρά κατοικίδια σκυλιά.

Τον ήχο γαβγίσματος τον χρησιμοποιούν περισσότερο κατά τη διάρκεια της εποχής ζευγαρώματος για να δείξουν σε υποψήφιους συντρόφους πού βρίσκονται. Αυτός ο ήχος είναι πολύ δυνατός επειδή μένουν μακριά η μία από την άλλη και πρέπει να ακουστούν λόγω αυτής της απόστασης.

7. Αναπαράγεται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ανάλογα με το μέρος που ζει

Οι γάτες ερήμου δεν έχουν μια κοινή περίοδο αναπαραγωγής. Η εποχή ζευγαρώματος εξαρτάται από το πού ζουν: Στην αφρικανική έρημο της Σαχάρας αυτή η εποχή είναι μεταξύ Ιανουαρίου και Απριλίου. Στο Τουρκμενιστάν, θα αρχίσουν να αναπαράγονται τον Απρίλιο και όσες ζουν στο Πακιστάν έχουν περίοδο αναπαραγωγής μεταξύ Σεπτεμβρίου και Οκτωβρίου.

Τα θηλυκά μπορούν να γεννήσουν σε μια γέννα από 1 μέχρι 8 γατάκια. Ένα νεογέννητο γατάκι ζυγίζει περίπου 39 γραμμάρια. Στους 6 με 8 μήνες τα μικρά θα ανεξαρτητοποιηθούν από τις μητέρες τους ενώ θα γίνουν σεξουαλικά ενεργά στους 14 περίπου μήνες.

8. Μικρά γατάκια ερήμου φωτογραφήθηκαν για πρώτη φορά στη φύση πριν από μόλις 7 χρόνια

Τέσσερα ολόκληρα χρόνια ερευνών χρειάστηκαν ειδικοί βιολόγοι στη μαροκινή Σαχάρα για να καταφέρουν να εντοπίσουν και να φωτογραφίσουν για πρώτη φορά τρία μικρά γατάκια της ερήμου. Οι ερευνητές πέρασαν μια ολόκληρη ώρα μαζί με τα μικρά, πριν δουν ένα ενήλικο θηλυκό, προφανώς τη μητέρα τους, η οποία επέστρεφε στη φωλιά από το κυνήγι.

Ο Gregory Breton, ένας από τους επιστήμονες που συμμετείχε στην αποστολή, είχε δηλώσει: “Το να βρεθούν γάτες της ερήμου στη φυσική τους περιοχή (Βόρεια Αφρική, Μέση Ανατολή και Νοτιοδυτική και Κεντρική Ασία) είναι εξαιρετικά δύσκολο. Δεν αφήνουν καθόλου ορατά ίχνη, δεν αφήνουν πίσω τους υπολείμματα της λείας τους, και οι φωνές τους είναι ήσυχες. Μετακινούνται κρυφά κατά το σούρουπο, τη νύχτα και την αυγή. Είναι καλές στο να κρύβονται και η γούνα τους προσφέρει τέλειο καμουφλάζ όταν θέλουν να εξαφανιστούν από παρατηρητές και απειλές. Καθώς αφήναμε προσεκτικά τα γατάκια, φροντίζοντας να μην τους προκαλέσουμε κάποια ενόχληση, εντοπίσαμε ένα ενήλικο θηλυκό που περιφερόταν νευρικά κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασής μας. Θα μπορούσε να είναι η μητέρα τους που επέστρεφε στη φωλιά”.