Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που ζουν σε διάφορες γωνιές του κόσμου, και καταφέρνουν με τις πράξεις τους να φέρουν την πραγματικότητα λίγο πιο κοντά στα παραμύθια.

Στο Γιόρκσαϊρ της Αγγλίας, ο εξηντάχρονος φωτογράφος και παππούς Gez Robinson, έχει φτιάξει ένα χωριό-μινιατούρα στον κήπο του, για να στεγάσει τα ποντικάκια που ζουν εκεί. Χαζεύοντας κανείς τις μαγευτικές φωτογραφίες και τα βίντεο που βγάζει με τα ποντίκια να πίνουν “τσάι” ή να πηγαίνουν στην “παμπ”, μπορεί να θαυμάσει δύο οικογένειες μικροσκοπικών τρωκτικών που ζουν την καλύτερη ζωή τους.

Όπως λέει ο Robinson: “Η φιλοσοφία μου είναι ότι, ανεξάρτητα από το πόσο θα ζήσουν στον κήπο μου, θα έχουν την καλύτερη δυνατή ζωή”. Ο κάτοικος του Γιόρκσαϊρ δεν ενοχλεί τα ποντίκια, καθώς δεν τα βλέπει ως βρώμικα ή επικίνδυνα. Τους παρέχει, απλά, φρούτα και ξηρούς καρπούς, και με μεγάλο σεβασμό και ηρεμία τα φωτογραφίζει, δημιουργώντας υλικό που μπορεί να εμπνεύσει τα πιο ευφάνταστα παραμύθια.

Ο Robinson δήλωσε στο Dodo: “Τα έδειξα στον μπαμπά μου που έχει άνοια. Μετρούσε τα ποντίκια όταν ξεπρόβαλαν το κεφαλάκι τους, και μπορούσα να δω πόσο πολύ τον έκαναν να χαμογελάει. Μου ζέσταινε την καρδιά”.

Στο χωριό ζουν δύο οικογένειες ποντικιών: η οικογένεια Bramble (βατομουριά) και η οικογένεια Honeysuckle (αγιόκλημα), οι οποίες δεν φαίνεται να τα πηγαίνουν και τόσο καλά μεταξύ τους. Παρόλα αυτά, συμβιώνουν αρμονικά στον κήπο, παρέα με άλλους επισκέπτες, όπως είναι μερικοί σκαντζόχοιροι, βάτραχοι, και δύο αλεπούδες που εμφανίζονται τη νύχτα.

Το 2020, όπως διηγείται ο Robinson, “φωτογράφιζα πουλιά στον πίσω κήπο μου. Κοίταξα κάτω κι είδα ένα ποντίκι, και σκέφτηκα “Ενδιαφέρον.” Και μετά είδα μια ολόκληρη οικογένεια ποντικών να ζουν σε ένα παλιό κούτσουρο. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι τα θεωρούν παράσιτα, αλλά εμένα μου δίνουν τόση χαρά. Έτσι, εμπνεύστηκα να κάνω κάτι ιδιαίτερο για τα ποντίκια. Ξεκίνησα να τους χτίζω μικρά σπιτάκια. Αν έχω μια κακή μέρα στη δουλειά, τη στιγμή που πηγαίνω στον κήπο και βλέπω ένα ποντίκι, με κάνει να χαμογελάω. […] Όπως λένε τα εγγόνια μου: “Είναι σαν ένα μικρό καταφύγιο της φύσης στον πίσω κήπο σου, παππού”.

Αν μας έλεγε κανείς ότι τα ποντικάκια συγκατοικούν μαζί με νεράιδες και ξωτικά, πιθανότατα δεν θα μας έκανε εντύπωση.

Ο Robinson έγραψε, τέλος, ένα ποίημα για τα ποντικάκια του, και η ιστορία των ποντικιών του ενέπνευσε μια σειρά παιδικών βιβλίων που έγραψε και εικονογράφησε η Mischa Pearson, και τα οποία πρόκειται να κυκλοφορήσουν στην Αγγλία.