Για τους σκύλους καταφυγίου που περιμένουν να υιοθετηθούν, η περίοδος της αναμονής μπορεί να είναι ιδιαίτερα αγχωτική.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, μια τεχνική μείωσης του στρες που βιώνουν αυτά τα σκυλάκια, μπορεί να είναι το να στεγάζονται μαζί με ένα φιλαράκι. Φαίνεται ότι οι σκύλοι καταφυγίου που ζουν μαζί με κάποιον άλλο σκύλο όσο περιμένουν να υιοθετηθούν τα πηγαίνουν καλύτερα από αυτούς που μένουν μόνοι τους. Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στις 12 Ιουνίου στο ανοιχτό στο κοινό επιστημονικό περιοδικό PLOS ONE, αποκάλυψε ότι οι σκύλοι που “συγκατοικούν” μαζί με άλλους συντρόφους εμφανίζουν λιγότερα σημάδια στρες και υιοθετούνται πιο γρήγορα.

Η συν-συγγραφέας και ψυχολόγος συμπεριφοράς ζώων στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, Erica Feuerbacher, δήλωσε: “Παρά το γεγονός ότι είναι κοινωνικό είδος, οι σκύλοι συχνά μένουν μόνοι τους στα καταφύγια για να μειωθεί η μετάδοση ασθενειών και οι πιθανοί τραυματισμοί από εντάσεις μεταξύ τους. Αλλά αυτή η κοινωνική απομόνωση μπορεί να λειτουργήσει ενάντια στη συμπεριφορική υγεία των σκύλων και στο πόσο εύκολα υιοθετούνται. Θέλαμε να εξετάσουμε αν η ζευγαρωτή στέγαση θα μπορούσε να είναι μια χρήσιμη παρέμβαση για τη βελτίωση της ευημερίας των σκύλων καταφυγίου”.

Προηγούμενες μελέτες σχετικά με τα οφέλη της συστέγασης σκύλων εστίασαν σε beagle εργαστηρίου και σε σκύλους που ζούσαν μακροπρόθεσμα (για περισσότερο από έξι μήνες) σε κυνοτροφεία κτηνιατρικών σχολών. Συγκριτικά με αυτές τις περιπτώσεις, οι σκύλοι καταφυγίου στις ΗΠΑ περνούν κατά μέσο όρο 35 ημέρες περιμένοντας να υιοθετηθούν, και συχνά κοινωνικοποιούνται πριν μπουν στο καταφύγιο.

Σύμφωνα με τη Feuerbacher: “Οι σκύλοι που στεγάζονται σε καταφύγια μπορεί να αντιμετωπίσουν χρόνια επίπεδα στρες λόγω θορύβου, περιορισμού στα κλουβιά, και περιορισμένης πρόσβασης σε κοινωνική αλληλεπίδραση. Αυτό μπορεί να μειώσει τη γενικότερη ευημερία τους, κάτι που μπορεί να επηρεάσει το πόσο εύκολα υιοθετούνται”.

Η νέα έρευνα μελέτησε 61 σκύλους κατά τη διάρκεια εφτά ημερών στη Φιλοζωική Κοινότητα της Δυτικής Μοντάνα. Η ερευνητική ομάδα τοποθέτησε τους μισούς σκύλους σε σπιτάκια μαζί με συντρόφους με τους οποίους ταίριαξαν περνώντας από τεστ συμβατότητας και από μια βραχεία διαδικασία κοινωνικοποίησης μεταξύ τους. Τα υπόλοιπα σκυλάκια στεγάστηκαν μόνα τους.

Γιατί οι σκύλοι ουρούν όταν είναι ενθουσιασμένοι ή φοβισμένοι

Έχετε επιστρέψει ποτέ σπίτι και ο σκύλος σας να ούρησε λίγο στο πάτωμα από τη χαρά του;

Οι επιστήμονες παρακολούθησαν τους σκύλους μέσα σε αυτή την εβδομάδα, καταγράφοντας κοινές συμπεριφορές στρες, οι οποίες περιλάμβαναν το γλείψιμο των χειλιών, το κλάμα, και το τράβηγμα των αυτιών προς τα πίσω. Ακόμα, η ομάδα έπαιρνε καθημερινά δείγματα κορτιζόλης και κρεατινίνης από τα ούρα των σκύλων, ώστε να μετριούνται οι βιολογικοί δείκτες του στρες.

Οι σκύλοι που στεγάστηκαν μαζί με έναν φίλο παρουσίασαν λιγότερες συμπεριφορές στρες από τους υπόλοιπους, και υιοθετήθηκαν κατά μέσο όρο τέσσερις ημέρες νωρίτερα από τους σκύλους που στεγάζονταν μόνοι τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής μπορεί να ενθαρρύνουν τα καταφύγια ζώων να στεγάζουν σκύλους μαζί με συμβατά με αυτούς φιλαράκια, έτσι ώστε να μειώνονται τα επίπεδα στρες τους και να κάνουν την καλύτερη δυνατή εντύπωση στους πιθανούς μελλοντικούς κηδεμόνες.

“Πολλοί πιθανοί κηδεμόνες μπορεί να έχουν ήδη σκύλο, ή να θέλουν να συμμετέχουν μαζί με τον σκύλο τους σε κοινωνικές δραστηριότητες,” είπε η Feuerbacher. “Το να δείξουμε ξεκάθαρα ότι ένας σκύλος μπορεί να αλληλεπιδρά επιτυχώς με άλλους σκύλους μπορεί να αναδείξει τους σκύλους αυτούς ως ιδανικούς υποψηφίους – οδηγώντας σε περισσότερες επιτυχημένες υιοθεσίες”.