Αν είστε γονιός και δεν έχετε στο σπίτι κάποιο κατοικίδιο, σίγουρα θα έχετε έρθει αντιμέτωποι με την επιθυμία του παιδιού ή των παιδιών σας για ένα ζωάκι. Πολλοί δε γονείς μπορεί να παρασυρθούν εύκολα από αυτή την επιθυμία του παιδιού τους και να φέρουν σπίτι έναν σκύλο ή μια γατούλα.

Η φροντίδα ενός κατοικίδιου ζώου έχει αποδειχθεί ότι βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν ενσυναίσθηση και συμπόνια για τα ζώα, τους ανθρώπους και τον εαυτό τους.

Η υιοθεσία όμως ενός ζώου σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να είναι μια αυθόρμητη κίνηση αλλά μια επιλογή που θα γίνει μετά από πολλή σκέψη και λαμβάνοντας υπόψη κάποιους σημαντικούς παράγοντες. Ο πρώτος και βασικός είναι αν το παιδί σας είναι έτοιμο για κατοικίδιο. Πώς όμως μπορείτε να καταλάβετε εάν το παιδί σας είναι έτοιμο για την ευθύνη της φροντίδας ενός κατοικίδιου ζώου;

Εκτός λοιπόν από το να βεβαιωθείτε ότι όλη η οικογένειά σας είναι έτοιμη για ένα ζωάκι στο σπίτι, το πιο βασικό είναι να αρχίσετε να προσέχετε για σημάδια που δείχνουν ότι και το παιδί σας είναι έτοιμο για κάτι τέτοιο. Μερικές φορές η αποφασιστικότητα ενός παιδιού να πάρει ένα ζώο δεν είναι ίδια με την αποφασιστικότητά του και την επιθυμία του να το φροντίζει και να το προσέχει.

Κάντε λοιπόν στον εαυτό σας 5 ερωτήσεις. Οι ειλικρινείς απαντήσεις θα σας δείξουν ποια είναι η σωστή απόφαση.

1. Έχει δείξει το παιδί γνήσιο ενδιαφέρον;

Εάν η πρώτη φορά που ακούσατε το παιδί σας να λέει ότι θα ήθελε ένα ζωάκι ήταν τις μέρες των Χριστουγέννων, σαν δώρο από τον Άγιο Βασίλη, να ξέρετε ότι πιθανώς αυτή η επιθυμία είναι κάτι φευγαλέο. Αυτή είναι μια επιθυμία που μάλλον γίνεται από ενθουσιασμό.

Σύμφωνα λοιπόν με τους ειδικούς αν το παιδί είναι 4 ετών και κάτω και εκφράσει ενδιαφέρον για ένα κατοικίδιο ζώο, καλό θα ήταν να περιμένετε. Αφήστε να περάσει χρόνος για να δείτε αν θα ξαναδείξει την ίδια επιθυμία.

Η παιδίατρος Hannah King από το Μίσιγκαν των Ηνωμένων Πολιτειών αναφέρει: ”Είναι πολύ συνηθισμένο για τα παιδιά να θέλουν ξαφνικά ένα κατοικίδιο επειδή το βλέπουν σε ένα βιβλίο ή μια ταινία. Ειδικά για τα μικρά παιδιά, θα μπορούσε να είναι απλώς μια φάση. Οπότε εσείς πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το ενδιαφέρον είναι συνεχές. Για αυτό αξίζει να περιμένετε κάποιες εβδομάδες, ειδικά αν τα παιδιά είναι μεταξύ 5 και 10 ετών”.

2. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για την πραγματική βοήθεια του παιδιού στη φροντίδα του ζώου;

Εάν οι γονείς περιμένουν από το παιδί τους να αναλάβει κάποιες από τις νέες ευθύνες που θα προκύψουν με την υιοθεσία ενός ζώου, αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ξεκαθαρίσουν από πριν. Όμως θα πρέπει να έχουν και λογικές προσδοκίες ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητα του παιδιού τους. Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να τα κάνουν όλα. Ένα μικρό παιδί μπορεί να είναι σε θέση να πάρει παιχνίδια για το ζώο του ή να γεμίσει ένα μπολ με νερό, ενώ ένα παιδί ηλικίας μεταξύ 5 και 12 ετών μπορεί να είναι σε θέση να βοηθήσει με τη σίτιση και την περιποίηση. Τα παιδιά ηλικίας 12 ετών και άνω μπορεί να είναι έτοιμα να πάνε το κατοικίδιο βόλτα.

Σύμφωνα με την King, οι γονείς θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους και κατά πόσο τα παιδιά τους φέρνουν σε πέρας τις άλλες υποχρεώσεις τους. Για παράδειγμα, βουρτσίζουν τα δόντια τους χωρίς να τους το υπενθυμίζουν; Αν έχουν δεσμευτεί να στρώνουν το τραπέζι, το κάνουν; Και αν όχι, αρκεί μια ευγενική υπενθύμιση για να το κάνουν; Με άλλα λόγια αν το να κάνει το παιδί σας κάποια πράγματα είναι ένας συνεχής αγώνας, πιθανότατα θα είναι το ίδιο αγώνας και να το κάνετε για να φροντίσει-έστω και στα πολύ βασικά- το κατοικίδιο.

3. Είστε πρόθυμοι να σηκώσετε εσείς όλο το βάρος;

Η King λέει ότι υπάρχουν κάποια βήματα που μπορούν να κάνουν οι γονείς ώστε να προετοιμάσουν τα παιδιά τους για επιτυχία στη φροντίδα ενός κατοικιδίου. Προτείνει να κάνετε κάτι δοκιμαστικό. Φέρτε τα σε επαφή με το κατοικίδιο ενός γνωστού σας για να δείτε πώς συμπεριφέρονται, αν είναι πρόθυμα να κάνουν πράγματα σχετικά με τη φροντίδα του αλλά και πώς αλληλεπιδρούν με το ζώο.

Ένα άλλο είναι να βάλετε, πριν φυσικά την υιοθεσία, σε διάφορα μέρη, όπως το ψυγείο, οδηγίες με το τι χρειάζεται το ζώο κάθε μέρα. Αυτό μπορεί επίσης να βοηθήσει τα παιδιά να συνηθίσουν τις καθημερινές συνήθειες που θα έχουν. ”Ωστόσο, οι γονείς πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ότι πολλά παιδιά κουράζονται στην πορεία με όλα αυτά και το ενδιαφέρον τους ”ξεθωριάζει”. Ανεξάρτητα από την ηλικία ενός παιδιού, οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι το ζώο είναι ένα οικογενειακό κατοικίδιο που τελικά είναι δική τους ευθύνη. Αυτό θα πρέπει να το έχουν από πριν υπόψη τους», αναφέρει η King.

4. Ποιο είναι το σωστό κατοικίδιο για την οικογένειά σας;

Μεταξύ των ερωτήσεων που πρέπει να κάνετε είναι και το ποιο είναι το κατάλληλο κατοικίδιο για την οικογένειά σας. Και εδώ ακολουθούν οι ερωτήσεις: Πόσο καιρό θα μένει συνήθως το ζώο σας μόνο στο σπίτι; Ταξιδεύετε συχνά; Πώς θα επηρεάσει αυτό το ζώο το περιβάλλον του σπιτιού σας;

Ένα χρυσόψαρο, σύμφωνα με την King, το οποίο πρέπει να ταΐζετε κάθε λίγες μέρες και να αλλάζετε περιοδικά το νερό του, είναι ένα καλό κατοικίδιο, ίσως για την αρχή. Ακολουθούν τα ινδικά χοιρίδια και τα πουλιά που χρειάζονται περισσότερη καθημερινή φροντίδα και μετά οι γάτες και οι σκύλοι που απαιτούν μεγαλύτερη δέσμευση.

”Οι οικογένειες πρέπει απλώς να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους και να ρωτήσουν: Πόσος χώρος υπάρχει στο σπίτι μας; Πόσο ενεργητικοί είμαστε; Μπορούμε να δεσμευτούμε να φροντίσουμε αυτό το ζώο για πάντα;” θα πει η King.

5. Ποια είναι τα ζητήματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη;

Τα παιδιά ηλικίας 4 ετών και κάτω θα πρέπει πάντα να παρακολουθούνται όταν βρίσκονται κοντά στα κατοικίδια. Για αυτό η King συνιστά να περιμένουν οι γονείς να γίνει το παιδί τους τουλάχιστον 5 ετών για να πάρουν μια γάτα ή έναν σκύλο. Και αυτό γιατί τα μεγαλύτερα παιδιά έχουν περισσότερο αυτοέλεγχο και μπορεί να κατανοήσουν καλύτερα τους κανόνες, όπως το να μην αρπάζουν τα παιχνίδια από το ζώο ή να το διακόπτουν όταν εκείνο τρώει.

”Ακόμα και ο πιο καλά εκπαιδευμένος σκύλος μπορεί να δαγκώσει αν τραβήξετε την ουρά του”, αναφέρει η King και συμπληρώνει: ”Οι οικογένειες θα πρέπει επίσης να εξετάσουν εάν το παιδί τους μπορεί να έχει αλλεργίες, κάτι που ενδέχεται να μην είναι εμφανές σε πολύ μικρή ηλικία και αν το παιδί δεν είναι κοντά σε ζώα. Οι αλλεργίες είναι ένας από τους λόγους που εγκαταλείπονται πολλά κατοικίδια.”

Ένα ζώο είναι ένα συναισθανόμενο πλάσμα, που θα πρέπει να το αντιμετωπίζετε ως μέλος της οικογένειάς σας. Δεν είναι ούτε παιχνίδι, ούτε διακοσμητικό αντικείμενο. Έχει ανάγκες και πρέπει να το φροντίζετε και να του αφιερώνετε χρόνο. Για μια ζωή. Αν ούτε το παιδί σας ούτε εσείς δεν είστε αποφασισμένοι για κάτι τέτοιο ή δεν είστε σίγουροι, καλύτερα να μην μπείτε στη διαδικασίας της υιοθεσίας.