Βρεθήκαμε στον γνωστό προορισμό της Μεσσηνίας, εκεί που πάνω από 250 αδέσποτα ζώα έχουν καταφέρει μέχρι στιγμής να βρουν ένα καλύτερο «αύριο».

Η Αγάπη έχει θλιμμένα μάτια. Φοβάται λίγο να αγγιχτεί από άνθρωπο, μάλλον έχει κακοποιηθεί στο παρελθόν. Είναι ένα από τα αδέσποτα σκυλιά που φιλοξενεί αυτή την περίοδο το ειδικό καταφύγιο και η ειδική pet community που υπάγεται στην Costa Navarino. Η Αγάπη είναι ένα πανέμορφο, απαλό τοτέμ πληγωμένης αθωότητας, ένα αδέσποτο που είναι έτοιμο να βρει επιτέλους τον άνθρωπό του, να αγκαλιαστεί και να κυλιστεί στο πάτωμα ενός σπιτιού. Να δώσει την προσωρινότητά του για λίγη πολυπόθητη σπιτική μονιμότητα. Το ίδιο και ο Μίλτος. Και η Μπράουνι. Και ο Μοχίτο.

«Εδώ στην περιοχή υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη σε σχέση με τα αδέσποτα. Η ελληνική επαρχία νοσεί από αυτό το πρόβλημα», μας λέει η Αναστασία Παυλοπούλου. Η Αναστασία είναι υπεύθυνη μαζί τη Marion Grieser για το Navarino Pet Community, το καταφύγιο που δημιουργήθηκε στην Costa Navarino από εθελοντές εργαζoμένους, για να προσφέρει στέγη, τροφή, ασφάλεια και ιατρική περίθαλψη σε αδέσποτα ζώα μέχρι να βρουν την καινούργια τους οικογένεια. Κατά μέσο όρο φιλοξενούνται -όπως μαθαίνουμε- 15 με 20 σκύλοι, ενώ έχουν ήδη πραγματοποιηθεί πάνω από 250 υιοθεσίες αδέσποτων ζώων, που έχουν βρει νέα σπίτια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το σαββατοκύριακο που βρισκόμαστε κι εμείς από το topetmou εκεί, 11 και 12 Μαΐου, τα ζώα του καταφυγίου έχουν βγει στους κήπους για να συναντήσουν τους θαμώνες και τους επισκέπτες των ξενοδοχείων. Στα μάτια τους, και στα μάτια τους εθελοντών μια ελπίδα ότι κάποιος άνθρωπος ή κάποια οικογένεια θα εκδηλώσει ενδιαφέρον και θα υιοθετήσει ένα από αυτά.

Η ανταπόκριση του κόσμου, μας κάνει αμέσως θετική εντύπωση. Μικρά παιδιά ξεφεύγουν από τα χέρια των γονιών τους και χαϊδεύουν στο γρασίδι τα σκυλιά, που σιγά-σιγά ρίχνουν τις άμυνές τους και δίνουν «κοιλίτσα». Ζευγάρια νέων ανθρώπων, εκεί μεταξύ 25-35 ετών στέκονται παράμερα και υπολογίζουν σιωπηλά αν «τους παίρνει» να βάλουν στο σπίτι και στο πρόγραμμά τους έναν (ακόμα) σκύλο. Κάποιοι ήδη έχουν και πάνε για δεύτερο ή για τρίτο. Μπροστά στα μάτια μας γίνεται ένα μνημειώδες speed dating αγάπης μεταξύ ανθρώπων και ζώων.

Με τι κριτήριο παίρνετε ένα αδέσποτο από την περιοχή στο καταφύγιο; Ρωτάμε την Αναστασία Παυλοπούλου.

Πολλά ζώα εμφανίζονται μέσα στις εγκαταστάσεις της Costa Navarino, μπορεί να έχουν ακολουθήσει κάποιους ή απλώς τις μυρωδιές. Άλλα ζώα είναι από τη γύρω περιοχή. Οι περίοικοι συχνά μας καλούν για αδέσποτα, αλλά είμαστε προσεκτικοί γιατί οι θέσεις του καταφυγίου είναι λίγες, και προσπαθούμε να έρχονται ζώα που δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν στον δρόμο, π.χ. ένα κουτάβι ή ένα ενήλικο άρρωστο ή χτυπημένο.

Σε σχέση με τις μεγάλες πόλεις, πώς βλέπετε στην επαρχία την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων;

Έχω παρατηρήσει ότι στις μεγάλες πόλεις, π.χ. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, ο κόσμος είναι πολύ πιο ενήμερος. Βλέπω πάρα πολλούς να βγάζουν βόλτα κάποιο ημίαιμο που σημαίνει ότι είτε το βρήκαν και το κράτησαν είτε ότι το υιοθέτησαν. Στις γειτονιές υπάρχουν μπολάκια, και γάτες στειρωμένες με κλιπαρισμένα αυτιά. Εδώ είναι πολύ διαφορετική η κατάσταση. Στα τελευταία 10 χρόνια που λείπω από την Αθήνα βλέπω τις διαφορές. Η επαρχία είναι πολλά χρόνια πίσω ακόμα, και αυτό συνήθως επηρεάζει τα ζώα εργασίας που λέμε, δηλαδή τα τσοπανόσκυλα και τα κυνηγόσκυλα που είναι και τα μεγαλύτερα θύματα. Αρκετοί τα αντιμετωπίζουν ως εργαλεία, και όταν πια δεν είναι χρήσιμα μπορεί να εγκαταλείπονται στα βουνά, στα σκουπίδια, σε άλλη περιοχή, οπουδήποτε μπορεί να σκεφτεί κάποιος.

Με τη Φιλοζωική του Δήμου εδώ, γίνεται κάποια προσπάθεια στο έργο περισυλλογής και φροντίδας;

Γίνεται αυτή την περίοδο μια προσπάθεια να συσταθεί το Σωματείο (σ.σ. Φιλόζωων) της περιοχής και με τη βοήθεια του ιδρύματος «Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου» γίνονται οι ενέργειες, ενώ περιμένουμε και τις αποφάσεις του πρωτοδικείου. Στην ουσία συσπειρώνονται οι εθελοντές που ούτως ή άλλως δούλευαν ο καθένας μόνος του στην περιοχή του, ώστε να υπάρχει μια ομάδα, να έχουν μία βάση να βοηθηθούν περισσότερο, και να έχουν και περισσότερη δύναμη να διεκδικούν πράγματα και από την πολιτεία, ως νομικό πρόσωπο πια.

Πώς μπορεί κάποιος να υιοθετήσει ένα αδέσποτο από το Navarino Pet Community;

Να γνωρίσει το ζώο, να ενδιαφερθεί, να περάσει χρόνο μαζί του. Αν είναι πελάτης να το βγάλει για μία βόλτα. Εμείς πάντα μιλάμε με τους ενδιαφερομένους για να δούμε αν είναι κατάλληλο το ζώο για εκείνους, αλλά και εκείνοι για το ζώο. Για να είναι ευχαριστημένοι με την επιλογή που έκαναν και να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή τόσο οι ίδιοι όσο και ο σκύλος. Μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία υιοθεσίας συνήθως αφήνουμε ένα περιθώριο ένα-δύο μήνες γιατί είναι απαραίτητος ο χρόνος προσαρμογής. Τα ζώα έχουν συνηθίσει σε καταφύγιο και βρίσκονται μετά την υιοθεσία με άλλους ανθρώπους, σε άλλο χώρο, ίσως και σε άλλη χώρα.

Όσο μιλάμε με την Αναστασία, τα σκυλάκια που παίρνουν μέρος στο Adoption Weekend, βολτάρουν με τους εθελοντές τους (κάθε εθελοντής έχει υπό την ευθύνη του και έναν σκύλο), κοιτώντας με τις ματάρες τους και γυρνώντας τις αυτάρες τους προς οτιδήποτε καινούργιο.

Έχει και γάτες το Navarino Pet Community;

Φυσικά, απλώς ζουν έξω από το καταφύγιο. Έχουμε φτιάξει σπιτάκια, ταΐζονται, περιθάλπονται και στειρώνονται. Κάθε χρόνος είναι μια νέα μάχη για στειρώσεις. Σκεφτείτε ότι οι χώροι είναι ανοικτοί άρα συνεχώς βρίσκουμε νέα ζώα.

Το θέμα των στειρώσεων πώς το χειρίζεστε;

Όλα τα αδέσποτα που βρίσκονται στο community φροντίζονται σε αυτό το επίπεδο. Αλλά και όσα εντοπίζονται σε γύρω περιοχές. Για παράδειγμα προσπαθούμε να βοηθάμε στις στειρώσεις διάφορους συνεργάτες μας που ζουν στην ευρύτερη περιοχή, οι οποίοι φροντίζουν αδέσποτα στις γειτονιές τους. Τους τελευταίους μήνες τρέξαμε ένα πρόγραμμα χρηματοδοτώντας και αναλαμβάνοντας περίπου 35 στειρώσεις. Αναμένουμε να ξεκινήσει και το πρόγραμμα στειρώσεων από τον Δήμο γιατί όλα δείχνουν ότι θα είναι μια δύσκολη χρονιά για τα ζώα, είναι πολλές οι ανάγκες και πολλά τα αδέσποτα που πρέπει να εξυπηρετηθούν και να στειρωθούν.

Εκείνο το Σαββατοκύριακο κάποια αδέσποτα ζύγωσαν λίγο πιο κοντά στη μετάβασή τους σε νέα οικογένεια. Ένα από αυτά μάλιστα, η Milky, ετοιμάζεται για Γερμανία μέσα στον Ιούνιο. Που σημαίνει ότι κάποιες θέσεις θα αδειάσουν στο καταφύγιο για να φιλοξενηθούν άλλα τόσα νέα μουσούδια. Πέρα από την απαράμιλλη φυσική ομορφιά του μέρους, αυτό που ήταν εμφανές από κάθε γωνιά ήταν η ψυχική ομορφιά των ανθρώπων που ήρθαν κοντά στα ζώα. Σε ένα επαρχιακό μέρος όπου πριν λίγα χρόνια αν γεννιόσουν σκύλος, είχες μικρές προσδοκίες για να ζήσεις μια αξιοπρεπή ζωή, πλέον έχεις την πιθανότητα η ζωή σου να είναι αλλιώς. Να βρεθείς ταϊσμένος, φροντισμένος, σε ένα μέρος που η λέξη «φιλοξενία» δεν αγγίζει μόνο τους ανθρώπους αλλά και τους σκύλους. Και τις γάτες. Όπως και κάθε άλλο πλάσμα της φύσης. Ακόμα και οι χελώνες που γεννούν τα αυγά τους στην παραλία της Costa Navarino χαίρουν σεβασμού και φροντίδας – τα πάντα στο μέρος, από τον φωτισμό, μέχρι τους ήχους και τη μουσική είναι σχεδιασμένα με τρόπο που να μη διαταράσσουν τη φύση. Από τις κατάφυτες σκεπές μέχρι το πράσινο οικοσύστημα που πλαισιώνει τα ξενοδοχεία, και από τις pet friendly εγκαταστάσεις μέχρι τις φιλοζωικές πρωτοβουλίες που έχουν αλλάξει τον χάρτη της «αδέσποτης ζωής» στην περιοχή. Στην επόμενη ζωή μου, δεν ξέρω αν θα ήθελα να γεννηθώ αδέσποτο. Αλλά αν τύχαινε να γεννηθώ αδέσποτο, σίγουρα θα ήθελα να ήμουν εκεί.

*Το διήμερο υιοθεσίας αδέσποτων ζώων #WeAreBetterWithPets πραγματοποιήθηκε στις 11 & 12 Μαΐου στην Costa Navarino σε συνεργασία με την Purina. Ήταν το 3ο σε σειρά αντίστοιχο Σαββατοκύριακο με στόχο την υπεύθυνη υιοθεσία αδέσποτων ζώων αλλά και την ενημέρωση του κόσμου για τη σωστή κηδεμονία μέσα από δράσεις όπως γνωριμία με τα ζώα, yoga with your dog με την Ελεάννα Λίμα, συμβουλές από την κτηνίατρο της Purina Αναστασία Ζαγορίτη, dog training από το Ελληνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Σκύλων και τον εκπαιδευτή Λάμπρο Μουτσόπουλο, μέχρι και θεατροπαιδαγωγικό δρώμενο για παιδιά από τις Πολύχρωμες Νομάδες. Σκυλιά όπως η Αγάπη, αφήνουν πίσω τους ένα λίγο πιο «άτυχο» παρελθόν και ανοίγουν ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή τους, ένα κεφάλαιο στο οποίο τα μάτια μαθαίνουν να κοιτάνε πιο χαρούμενα και οι ουρές να ανεμίζουν πιο ζωηρά.