Η ζωή με έναν σκύλο μπορεί να χρωματίσει τη ζωή μας με πολλούς τρόπους, όμως η εμπειρία αυτή διαφέρει αρκετά ανάλογα με το που ζει κάποιος.

Στο Λονδίνο, με την μακρά ιστορία της αγάπης των βασιλιάδων αλλά και των πολιτών της χώρας για τους σκύλους συντροφιάς, έχει αναπτυχθεί μια φιλοζωική κουλτούρα συνυφασμένη με την καθημερινότητα και τους ρυθμούς της πόλης. Σε αντίθεση, η Αθήνα, παρότι μια πόλη με έντονο αίσθημα φιλοζωίας, παρουσιάζει διαφορετική εικόνα σε ό,τι έχει να κάνει με την καθημερινότητα και την ευζωία των ζώων. Αυτό το άρθρο ερευνά τις πιο τρανταχτές διαφορές που συναντά κάποιος έχοντας βιώσει και τις δύο συνθήκες και αναλογίζεται τι θα μπορούσαμε να μάθουμε από μια χώρα που παρότι έχει προβλήματα, κάποια πράγματα που αφορούν τα κατοικίδια, τα έχει λύσει.

1. Οι σκύλοι επιτρέπονται σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Λεωφορεία, τρένα, μετρό. Αυτό κάνει πιο εύκολη όχι μόνο τη μετακίνηση και τα ταξίδια των ίδιων και των κηδεμόνων τους, αλλά και την διαχείριση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ιδιωτικό αυτοκίνητο δεν χρειάζεται να βρείτε pet taxi για μια απλή μετακίνηση με το χνουδωτό σας φιλαράκι.

2. Είναι υποχρεωτική από τον νόμο η ταυτοποίηση όχι μόνο με μικροτσίπ, αλλά και με κολάρο και ταυτότητα με τα στοιχεία του κηδεμόνα τα οποία τα φοράει ο σκύλος κάθε φορά που βρίσκεται σε δημόσιο χώρο. Αυτό καθιστά πολύ πιο εύκολο να σμίξει ένα σκυλί με τον κηδεμόνα του σε περίπτωση που κάτι συμβεί και χαθεί.

3. Εκτός από τα πάρκα, τους δρυμούς και τους κήπους παλιών αρχοντικών, όπου έχετε το δικαίωμα να αφήσετε τον σκύλο σας ελεύθερο (εάν έρχεται πίσω όταν τον φωνάζετε φυσικά), σε κάθε σημείο της αγγλικής εξοχής υπάρχουν προσβάσιμα σε όλους μονοπάτια που διασχίζουν λιβάδια, χωράφια και βοσκοτόπια. Τα σκυλιά επιτρέπεται να είναι μαζί σας αρκεί να μην ανηστατώσουν τα ζώα, να μείνουν εντός του μονοπατιού και να είναι υπό έλεγχο συνέχεια. Οι κανόνες είναι ξεκάθαροι και αυστηροί σε αυτό -ένας κτηνοτρόφος έχει δικαίωμα να πυροβολήσει έναν σκύλο σε περίπτωση που μπορεί να κυνηγήσει τα ζώα του. Η άμεση πρόσβαση σε όμορφες βόλτες μόνο θετικό πρόσιμο έχει στην ψυχολογία κηδεμόνων και σκύλων.

4. Ιδιωτικά πάρκα επί πληρωμή. Ωραία τα πάρκα όπου τα σκυλιά μπορούν να είναι χωρίς λουρί, όμως όταν ζεις με έναν αντιδραστικό ή επιθετικό σκύλο τι κάνεις; Πώς έρχεστε σε επαφή με τη φύση, πώς παίζετε και πώς ικανοποιούνται οι βασικές του ανάγκες; Στην Μ. Βρετανία προσφέρονται προς ενοικίαση ιδιωτικοί περιφραγμένοι χώροι τους οποίους μπορεί κάποιος να ενοικιάσει με την ώρα και να περάσει χρόνο με τον σκύλο παίζοντας και εκπαιδεύοντάς τον. Παρόμοια υπηρεσία λειτουργεί και στην Αμερική, και θα ήταν πολύ χρήσιμο να υιοθετηθεί και από την υπόλοιπη Ευρώπη.

5. Ασφάλεια στο δρόμο για όλους. Είναι υποχρεωτικό από τον ΚΟΚ (Highway code) ο σκύλος (και τα άλλα ζώα) να είναι περιορισμένα όσο οδηγείτε, αφενός για να μην αποσπάσουν την προσοχή του οδηγού, αφετέρου για να μην τραυματιστούν τα ίδια σε περίπτωση απότομου φρεναρίσματος. Ανάλογα με το μέγεθος του σκύλου και του αυτοκινήτου, τα περισσότερα σκυλιά είτε δένονται με σαμαράκι και ζώνη, είτε ταξιδεύουν μέσα στο crate μεταφοράς (ιδανικά crash tested) ασφαλισμένο στο αμάξι, είτε βρίσκονται πίσω από διαχωριστικό στον χώρο τον αποσκευών.

6. Πιστοποίηση fear free για κτηνιάτρους, κτηνιατρικό προσωπικό, κομμωτές ζώων και φροντιστές. Ως κηδεμόνες στη Μ. Βρετανία, είναι πολύ πιο εύκολο να βρείτε ανθρώπους που δεσμεύονται να αντιμετωπίσουν τον σκύλο σας με υπομονή και ενσυναίσθηση, αλλά κατέχουν και το πώς πρέπει να αντιδράσουν σε περίπτωση που το ζώο αγχωθεί. Ειδικά για κουταβάκια αλλά και σκυλάκια που υιοθετούνται από καταφύγια, το γεγονός ότι μπορείτε να επιλέξετε υπηρεσίες με αυτό το κριτήριο μειώνει πολύ τις πιθανότητες να έχει ο σκύλος σας μια τραυματική εμπειρία.

Έχουν τα αδέσποτα το δίκαιο με το μέρος τους; Η νομοθεσία στη χώρα μας

Όσα λέει ο νόμος για τα αδέσποτα, επιτέλους, συνοπτικά εδώ. Τι προβλέπεται; Τι δεν προβλέπεται; Τι πρόστιμα υπάρχουν;

7. Δεν κυκλοφορούν αδέσποτα σκυλιά στους δρόμους. Υπάρχουν οργανισμοί και καταφύγια στα οποία μπορεί να παραδώσει κάποιος το ζώο του σε περίπτωση που δεν μπορεί να το φροντίσει άλλο. Είναι σπάνιο, αλλά συμβαίνει. Σε περίπτωση εύρεσης ανεπιτήρητου σκύλου καλείται ο αντίστοιχος οργανισμός και ενεργοποιείται μηχανισμός εύρεσης του κηδεμόνα του εάν έχει χαθεί ή εύρεση νέας υιοθεσίας εάν έχει εγκαταλειφθεί.

8. Πληθώρα υπηρεσιών για κατοικίδια. Ο κάθε κηδεμόνας μπορεί να βρει εύκολα υποστηρικτικές υπηρεσίες φροντίδας, τόσο για τον ίδιο όσο και για το κατοικίδιό του. Η εύρεση υπεύθυνων ανθρώπων είναι επίσης πιο απλή, καθώς στη Μ. Βρετανία υπάρχουν αυστηροί κανονισμοί λειτουργίας γύρω από κάθε εγκατάσταση φιλοξενίας και φροντίδας π.χ. ξενοδοχεία ζώων (kennels), πάρκα ημερήσιας φροντίδας (doggy daycares), φιλοξενία στο σπίτι (homeboarding). Οι άδειες λειτουργίας ενημερώνονται πολλές φορές σε ετήσια βάση. Υπάρχει, επίσης, μεγάλη προσφορά εκπαιδευτικού υλικού και πιστοποιήσεων για dog walkers, cat sitters. Η πολύωρη εργασία ή τα ταξίδια δεν συνοδεύονται απαραίτητα από τύψεις που το αγαπημένο σας σκυλάκι είναι μόνο του γιατί δεν βρίσκονται εύκολα άτομα να το φροντίσουν.

9. Υγιεινά για το ζώο αλλά και φιλικά προς το περιβάλλον προϊόντα για κατοικίδια σε μεγάλη ποικιλία. Παρότι αρχίζουν να εμφανίζονται και στην ελληνική αγορά κάποια προϊόντα φιλικά προς τα σκυλιά και κάποια προς το περιβάλλον, δεν είναι πολύ φιλικά προς το πορτοφόλι μας και έχουμε δρόμο μπροστά μας μέχρι να μας γίνει συνήθεια να ψωνίζουμε με αυτά τα κριτήρια.

10. Αυστηρή νομοθεσία σχετικά με επιθέσεις από σκυλιά, ειδικά σε ανθρώπους. Ακόμα και εάν κάποιος απλά τρομάξει από τον σκύλο σας (π.χ. γιατί τα παιδάκια σας έπαιζαν μπάλα, και ο μπούμπης ενθουσιάστηκε και έτρεξε να παίξει κι αυτός) μπορεί να καλέσει την αστυνομία και η νομοθεσία ορίζει μια πολύ συγκεκριμένη διαδικασία εξέτασης της τάσης του για επιθετικότητα και είναι πολλές οι πιθανότητες να κατασχεθεί για μερικές μέρες, να λάβει πρόστιμο ο φροντιστής ή/και ο κηδεμόνας και εάν δεν περάσει τις εξετάσεις να μην επιστραφεί ποτέ. Οι κηδεμόνες αναγκάζονται να είναι πιο υπεύθυνοι απέναντι στο κοινωνικό σύνολο.

11. Τα κτηνιατρεία είναι πιο ακριβά και πιο απρόσωπα. Να και ένα αρνητικό της ζωής με έναν σκύλο στο Λονδίνο. Κάθε φορά που πάει κάποιος για επίσκεψη, ακόμα και για το ετήσιο τσεκ απ θα συναντήσει διαφορετικό κτηνίατρο. Είναι πολύ σπάνια πλέον τα γνωστά σε εμάς ιδιωτικά κτηνιατρεία της γειτονιάς όπου ο κτηνίατρος γνωρίζει εσάς και το σκυλάκι σας καλά και δε χρειάζεται να διαβάσει τον φάκελό σας κάθε φορά. Η φροντίδα είναι υψηλού επιπέδου, όμως ακριβή και χωρίς συνοχή.

Φυσικά, όλα τα παραπάνω έχουν αντίκτυπο όχι μόνο στους κηδεμόνες αλλά και στους ίδιους τους σκύλους. Άραγε πόσο πολύ επηρεάζουν τελικά τη ζωή του κηδεμόνα οι παροχές που έχει στο περιβάλλον του; Πόσο θα διέφερε η ζωή μας εάν άλλαζαν οι συνθήκες γύρω μας;