Όσο εμείς οι άνθρωποι παλεύουμε να επικοινωνήσουμε μας και χανόμαστε μέσα σε κοινωνικές επιταγές και προσχήματα, όσο “ζυγίζουμε” το άτομο που έχουμε απέναντί μας και το περνάμε από ένα σωρό κόσκινα για να αποφασίσουμε αν έχει νόημα να σχετιστούμε μαζί του, δύο ορφανά μωρά, ένα ρινοκεράκι και μια ζέβρα, βάζουν όλες τις διαφορές τους στην άκρη και γίνονται οι καλύτεροι φίλοι.

Μια απρόσμενη φιλία

Η Daisy, το μωρό λευκός ρινόκερος, και η νεαρή ζέβρα Modjadji, είναι δύο αχώριστα φιλαράκια που ζουν στο καταφύγιο Care for Wild στη Νότια Αφρική, όπου και διασώθηκαν. Η ιδρύτρια του καταφυγίου, Petronel Nieuwoudt, είπε: “Δεν μπορείτε να πιστέψετε πόσο αξιολάτρευτα είναι τα δυο τους.”

Η Modjadji, που πήρε το όνομά της από την τοπική θεότητα της βροχής, βρέθηκε να υποφέρει μόνη της από παρασιτική αναιμία στο Εθνικό Πάρκο Kruger μετά από μία καταιγίδα. Λίγες μέρες μετά, οι δασοφύλακες βρήκαν τη Daisy, ένα άρρωστο ρινοκεράκι που ήταν ζωντανό για μόλις 12 ώρες και είχε ακόμα τον ομφάλιο λώρο της. Η μαμά της πιθανότατα είχε πιαστεί από κυνηγούς για το κέρατό της.

Αυτές οι αθώες ψυχούλες δεν θα είχαν επιβιώσει αν είχαν μείνει μόνες τους. Με τη βοήθεια των φροντιστών και με την παρέα η μία της άλλης, όμως, τα δύο άγρια ζώα είναι πιθανό ότι θα έχουν σύντομα την ευκαιρία να επιστρέψουν στην άγρια φύση.

Τα νεογέννητα ζώα και των δύο ειδών μπορούν να σταθούν στα πόδια τους μέσα σε μία ώρα από τη γέννησή τους, αλλά και τα δύο εξακολουθούν να χρειάζονται τη φροντίδα των γονιών τους. Τα ρινοκεράκια μένουν με τις μαμάδες τους για δύο με τρία έτη, ενώ οι ζέβρες για περίπου έναν χρόνο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μικρά βασίζονται εξ’ ολοκλήρου στις μαμάδες τους για την τροφή, την προστασία, και την κοινωνικοποίησή τους.

Η σημασία της σχέσης για την επανένταξη στη φύση

Τα είδη αυτά δεν αλληλεπιδρούν ιδιαίτερα όταν βρίσκονται ελεύθερα στη φύση. Παρόλα αυτά, η Nieuwoudt τοποθέτησε τα δύο ορφανά μαζί, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν την αγάπη και την ανακούφιση που θα δέχονταν από τις μαμάδες τους το ένα από το άλλο. Όπως τονίζει, τα δύο ζώα αγαπούσαν ιδιαίτερα να ακουμπούν το ένα το άλλο κατά τη διάρκεια του ύπνου τους. “Είναι το συναίσθημα που λέει “Α, υπάρχει άλλη μια μικρή ανάσα δίπλα μου κι άλλος ένας παλμός.””

Ακόμα, τα νεαρά αυτά ζώα μπορούν να μάθουν το ένα στο άλλο πώς να παίζουν. “Η συμπεριφορά του παιχνιδιού είναι πολύ σημαντική για το χτίσιμο κοινωνικών δεξιοτήτων, την αντίληψη των ορίων, και την ανάπτυξη σωματικών ικανοτήτων,” εξηγεί η ειδικός στους ρινόκερους από τον ζωολογικό κήπο του Cincinnati, Terri Roth. Συνεχίζει επισημαίνοντας ότι η κοινωνικοποίηση με ένα άλλο ζώο σε μικρή ηλικία “δημιουργεί ένα πολύ πιο προσαρμοσμένο ζώο όσο αυτό ενηλικιώνεται”.

Στην άγρια φύση, οι περιοχές των ρινόκερων και των ζέβρων συχνά συμπίπτουν μεταξύ τους, καθώς και τα δύο είδη είναι χορτοφάγα και συχνά τρώνε το γρασίδι που βρίσκουν.

Σύμφωνα με τη Roth: “Η χρήση της σαβάνας από τους λευκούς ρινόκερους και τις ζέβρες είναι αρκετά παρόμοια.” Συμπληρώνει ότι, καθώς και τα δύο ζώα είναι οπληφόρα, “είναι ταξινομικά πολύ πιο κοντινοί συγγενείς από οτιδήποτε άλλο”. Αυτό μπορεί να εξηγεί την ένταση της φιλίας που αναπτύχθηκε μεταξύ των δύο ζώων.

Απειλούμενα είδη

Η Παγκόσμια Ένωση για την Προστασία της Φύσης έχει τοποθετήσει τις ζέβρες στην κατηγορία των σχεδόν απειλούμενων ειδών, και ο αριθμός τους μειώνεται συνεχώς. Η κλιματική αλλαγή προκαλεί εκτεταμένη ξηρασία που καθιστά πιο δύσκολη την εύρεση τροφής και νερού. Επιπλέον, οι ζέβρες εκδιώκονται από τους οικοτόπους τους από τους ανθρώπους λόγω αγροτικών εργασιών.

Ενώ οι ρινόκεροι κάποτε θεωρούνταν εξαφανισμένοι, σήμερα κατηγοριοποιούνται ως σχεδόν απειλούμενοι, λόγω των προσπαθειών που έχουν γίνει για την προστασία τους. Ο βασικός κίνδυνος που διατρέχουν είναι αυτός των λαθροκυνηγών.

Λασπόλουτρα και παιχνίδια

Υπάρχουν κάποιες δεξιότητες τις οποίες κάθε ζώο μπορεί να μάθει μόνο από άλλα ζώα του είδους του. Η Roth εξηγεί ότι, ενώ ένας ρινόκερος θα κυλιστεί ενστικτωδώς στη λάσπη για να ανακουφιστεί από τις μύγες, είναι δύσκολο να μάθει να βρίσκει τις τοποθεσίες όπου υπάρχει αρκετή λάσπη αν δεν του το μάθει η μητέρα του. Η Daisy θα πρέπει να αποκτήσει αυτή τη δεξιότητα μιμούμενη τους υπόλοιπους ρινόκερους.

Καμιά φορά, η Modjadji τριγυρνά εκεί γύρω, ζητώντας κι η ίδια μεταχείριση spa. Μπορεί οι ζέβρες να μη χρειάζονται λασπόλουτρα, αλλά τόσο η Modjadji όσο και η Daisy καταλήγουν να απολαμβάνουν ένα μασάζ με τη βούρτσα.

Η Modjadji θα πρέπει να μάθει για την ιεραρχία του κοπαδιού των ζέβρων, όπως εξηγεί η Εξερευνήτρια του Nat Geo Shaleen Angwenyi.

Μεγαλώνοντας, η Modjadji και η Daisy περνούν όλο και λιγότερο χρόνο μαζί, και όλο και περισσότερο με άτομα του είδους τους. Καμιά φορά, όμως, εξακολουθούν να παίρνουν υπνάκους παρέα. Ο στόχος είναι, κάποια στιγμή, τα δύο άγρια ζώα να μπορέσουν να επιβιώσουν ελεύθερα στη φύση.