Έρευνα για το προσδόκιμο ζωής των σκύλων -Ποιες φυλές ζουν περισσότερο
Στέλλα Πανοπούλου
02/02/2024
Ένα από τα πράγματα που δε νομίζω ότι θα καταφέρω να συγχωρήσω ποτέ στη φύση, είναι η διάρκεια ζωής των σκύλων.
Πόσο σαδιστικό είναι να κάνει στον άνθρωπο ένα τόσο μαγικό δώρο, για να του το αρπάξει βίαια μέσα απ’ τα χέρια μετά από λίγο καιρό; Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι που – για την ώρα – δεν μπορούμε να αλλάξουμε δραστικά, και ισχύει για όλους τους χνουδωτούς φίλους μας. Κάποιες φυλές, όμως, τείνουν να ζουν περισσότερο από άλλες. Σε τι οφείλεται, άραγε, αυτή η διαφοροποίηση;
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, οι μικρόσωμες φυλές σκύλων με μακριά μουσούδα ζουν περισσότερο, ενώ οι σκύλοι με επίπεδο πρόσωπο (βραχυκεφαλικοί) τείνουν να πεθαίνουν νωρίτερα. Ακόμα, τα θηλυκά σκυλάκια ζουν περισσότερο από τα αρσενικά – κατά μέσο όρο 13,3 έτη – όταν μιλάμε για καθαρόαιμες φυλές. Δυστυχώς, οι βραχυκεφαλικοί σκύλοι (bulldog, pug, boston terrier), που έχουν ανέβει σημαντικά σε δημοτικότητα τα τελευταία χρόνια, φάνηκε να έχουν μέσο όρο ζωής τα 11,2 έτη, και 40% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν πρόωρα απ’ ότι οι σκύλοι που έχουν μεσαίου μεγέθους μουσούδες (όπως τα spaniel).
Η Δρ. Kirsten McMillan, συγγραφέας της μελέτης από τη φιλοζωική οργάνωση Dogs Trust, εξήγησε τι καινούριο μας μαθαίνει η νέα έρευνα: “Ενώ οι προηγούμενες μελέτες είχαν ταυτοποιήσει το φύλο, το σχήμα του προσώπου, και το μέγεθος του σώματος ως παράγοντες που επηρεάζουν τη μακροζωία των σκύλων, κανείς δεν είχε ερευνήσει την αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών, ούτε την πιθανή σύνδεση μεταξύ εξελικτικής ιστορίας και προσδόκιμου επιβίωσης”.
Η McMillan και οι συνάδελφοί της δήλωσαν στο περιοδικό Scientific Reports ότι συνέλεξαν και ανέλυσαν δεδομένα από 584.734 καθαρόαιμους και ημίαιμους σκύλους – εκ των οποίων είχαν πεθάνει οι 284,734 – από 18 φιλοζωικές οργανώσεις, μητρώα εκτροφέων, και ασφαλιστικές εταιρείες για κατοικίδια. Η διάμεση ηλικία που έφταναν όλοι αυτοί οι σκύλοι ήταν τα 12,5 έτη, με τα θηλυκά να ζουν λίγο παραπάνω από τα αρσενικά.
Σε επόμενη φάση, η ερευνητική ομάδα εξέτασε τις περιπτώσεις καθαρόαιμων σκύλων από 155 φυλές, και κατέληξε ότι τα πιο μεγαλόσωμα σκυλιά τείνουν να ζουν λιγότερο από τα πιο μικρόσωμα. Ακόμα, φάνηκε στην έρευνα ότι το μήκος της μουσούδας του σκύλου παίζει κι αυτό τον ρόλο του στη μακροζωία.
Ήταν ήδη γνωστό ότι, ενώ τα miniature dachshunds φτάνουν σε διάμεση ηλικία 14 ετών, η αντίστοιχη τιμή για τα Γαλλικά bulldog είναι 9,8 έτη. Οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει καιρό τώρα ότι οι βραχυκεφαλικές φυλές είναι πιο επιρρεπείς σε διάφορα προβλήματα υγείας, μεταξύ των οποίων αναπνευστικά και δερματικά. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο δυσοίωνα για τον τεράστιο ποιμενικού του Καυκάσου, ο οποίος φτάνει σε διάμεση ηλικία μόνο 5,4 ετών.
Ακόμα, η έρευνα έδειξε ότι η διάμεση ηλικία που φτάνουν τα καθαρόαιμα σκυλιά (12,7 έτη) είναι μεγαλύτερη από αυτή των ημίαιμων (12 έτη), εύρημα που ανατρέπει όσα ξέραμε και υποθέταμε μέχρι σήμερα, ότι δηλαδή τα ημίαιμα σκυλιά ενδέχεται να είναι πιο υγιή λόγω της μεγαλύτερης γενετικής ποικιλομορφίας τους.
Βέβαια, μια παράμετρος που ενδέχεται να επηρέασε τα αποτελέσματα της έρευνας, είναι ότι οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να μελετήσουν διαφορετικούς τύπους ημίαιμων σκύλων. Αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από σκύλους άγνωστης προέλευσης αναμίχθηκαν με δεδομένα που συλλέχθηκαν από φυλές “designer” όπως είναι τα labradoodles. Σε αυτές τις περιπτώσεις, θεωρείται ότι συνηθίζονται περισσότερο αιμομικτικές τακτικές, οι οποίες μπορεί να οδηγούν σε λιγότερο ξεκάθαρα αποτελέσματα.
Η ερευνητική ομάδα δεν διέθετε δεδομένα σχετικά με τους λόγους θανάτου των εκλιπόντων σκύλων. Παρόλα αυτά, ελπίζει ότι η συγκεκριμένη έρευνα θα παροτρύνει κι άλλους επιστήμονες να μελετήσουν τους παράγοντες κινδύνου που κρύβονται πίσω από τις διαφοροποιήσεις στο προσδόκιμο επιβίωσης.
Η McMillan επισήμανε ότι οι διαφοροποιήσεις αυτές πιθανότατα οφείλονται σε ένα περίπλοκο μείγμα βιολογικών παραγόντων, όπως είναι το σχήμα του σώματος, η κληρονομικότητα, αλλά και το περιβάλλον (διατροφή, άσκηση, εκπαίδευση).
Πρόσθεσε: “Γενικά, αυτά τα αποτελέσματα βοηθούν τους πιθανούς κηδεμόνες, εκτροφείς, νομοθέτες, χρηματοδότες, και οργανώσεις κοινωνικής πρόνοιας, να λάβουν ενημερωμένες αποφάσεις για να βελτιώσουν την ευημερία των σκύλων συντροφιάς. Αλλά πιο συγκεκριμένα, νομίζω ότι αυτό μας παρέχει την ευκαιρία να βελτιώσουμε τις ζωές των σκύλων συντροφιάς μας. Εντοπίζουμε ομάδες που χρειάζονται απεγνωσμένα προσοχή, ώστε να μπορέσουμε να εστιάσουμε σε αυτούς τους πληθυσμούς και να καταλάβουμε ποιο είναι το πρόβλημα”.
Με πληροφορίες από The Guardian
