Από αρχαιοτάτων χρόνων, οι δράκοι γεμίζουν τα παραμύθια και τους θρύλους που συντροφεύουν γενιές και γενιές ανθρώπων από διαφορετικούς πολιτισμούς.

Μυθικά ερπετόμορφα πλάσματα με φολιδωτό δέρμα, κέρατα, κοφτερά δόντια, και την ικανότητα να πετούν και να φτύνουν φωτιές, οι δράκοι συνεχίζουν να εξάπτουν τη φαντασία μικρών και μεγάλων δεσπόζοντας στην τέχνη, στη λογοτεχνία, και στις παραδόσεις σε διάφορα μέρη του κόσμου. Σύμφωνα με το Κινέζικο ωροσκόπιο, το 2024 είναι η χρονιά του δράκου. Πρόκειται για το μοναδικό μυθικό πλάσμα που συνυπάρχει με πραγματικά ζώα στον Κινέζικο ζωδιακό κύκλο.

Έχετε αναρωτηθεί όμως, ποτέ, ποια είναι τα ζώα που έδωσαν την έμπνευση για την επινόηση του δράκου στους ανθρώπους; Ας δούμε τα ερπετά εκείνα που μας θυμίζουν περισσότερο το σαγηνευτικό πλάσμα των μύθων που εξακολουθούν να μας συναρπάζουν:

Ο δράκος του Κομόντο

Ο δράκος του Κομόντο είναι το βαρύτερο είδος σαύρας που υπάρχει στη γη. Μπορεί να ξεπεράσει τα 3 μέτρα σε μήκος και τα 130 κιλά σε βάρος. Έχει μακρύ, επίπεδο κεφάλι με στρογγυλεμένη μουσούδα, φολιδωτό δέρμα, λυγισμένα πόδια, και τεράστια, μυώδη ουρά. Εδώ και εκατομμύρια χρόνια ζει στο αφιλόξενο κλίμα των Νήσων Σούνδων στην Ινδονησία. Μπορεί να βρεθεί σε όλα τα μέρη των νησιών, αν και προτιμά τα τροπικά δάση. Είναι σαρκοφάγος και μπορεί να φάει ακόμα και ένα βουβάλι, σκοτώνοντάς το με το δηλητήριό του. Μπορεί να κυνηγήσει ένα θήραμα που ξεφεύγει για χιλιόμετρα, και το πιάνει σχεδόν πάντα. Ο δράκος του Κομόντο κινδυνεύει από εξαφάνιση λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Γενειοφόρος δράκος

Οι γενειοφόροι δράκοι είναι ερπετά με μήκος περίπου 25 εκ., που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς ως κατοικίδια. Το κατά πόσο πρέπει να ζουν ως κατοικίδια αποτελεί θέμα συνεχούς διαπραγμάτευσης. Παίρνουν το όνομά τους από τα αγκαθωτά “γένια” που έχουν στο σαγόνι και στον λαιμό τους. Υπάρχουν εδώ και εκατομμύρια χρόνια και ζουν ελεύθεροι στην Αυστραλία. Τρέφονται με φυτά και έντομα, και η φροντίδα τους δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική.

Θαλάσσιο Ιγκουάνα

Το θαλάσσιο ιγκουάνα είναι το μόνο ερπετό στη γη που περνά χρόνο στη θάλασσα. Έχει μήκος περίπου 0,6-1,3 μέτρα. Ζει μόνο στα Νησιά Γκαλαπάγκος. Είναι χορτοφάγος και τρέφεται με θαλάσσια άλγη που βρίσκει στα ρηχά, πάνω σε βράχους και κάτω από την επιφάνεια του νερού. Ζει κυρίως στη στεριά και φωλιάζει στην ακροθαλασσιά όπου μπορεί να θεαθεί να κάνει ηλιοθεραπεία. Έχει την αξιοθαύμαστη ικανότητα να συρρικνώνει το σώμα του, για να αντιμετωπίσει την έλλειψη τροφής. Τα μικρά και τα αυγά του απειλούνται από διάφορα ζώα που φέρνουν οι άνθρωποι στο νησί.

Σαύρα Αρμαντίλλο

Η σαύρα αρμαντίλλο ζει στην έρημο, στη δυτική ακτή της Νότιας Αφρικής. Έχει μήκος περίπου 25 εκ. Ονομάζεται έτσι λόγω της πανοπλίας της που παραπέμπει στο ομώνυμο θηλαστικό. Οι σαύρες αυτές ζουν σε ομάδες 30-60 ατόμων. Προστατεύονται από τους εχθρούς τους με τη βοήθεια των σκληρών φολίδων που καλύπτουν το σώμα τους, παίρνοντας την ουρά στο στόμα ενώ κουλουριάζονται σε σχήμα μπάλας. Τρέφονται με έντομα (κυρίως τερμίτες) και κάποια φυτά.

Σαύρα Draco

Η σαύρα Draco είναι ιπτάμενη και μικρόσωμη (γύρω στα 20 εκ.). Αιωρείται στον αέρα χρησιμοποιώντας μεμβράνες που μπορούν να επεκταθούν δημιουργώντας φτερά αποτελούμενα από τα διογκωμένα πλευρά του ερπετού. Μπορεί να αιωρηθεί μέχρι και σε ύψος 60 μέτρων. Ζει στα δέντρα των τροπικών δασών της Νοτιοανατολικής Ασίας και της Νότιας Ινδίας, και τρέφεται με έντομα. Το χρώμα των φτερών της συνδέεται με το χρώμα των φύλλων που πέφτουν στην περιοχή που ζει, κάτι που της παρέχει τη δυνατότητα να καμουφλάρεται αποτελεσματικά και να προστατεύεται από τα αρπαχτικά πτηνά.

Υδρόσαυρος των Φιλιππινών (Philippine Sailfin Lizard)

Ο υδρόσαυρος των Φιλιππινών (Hydrosaurus pustulatus) έχει ένα χαρακτηριστικό λοφίο στην πλάτη του, το οποίο μοιάζει με ιστίο (εξ’ ού και η αγγλική ονομασία της συγκεκριμένης σαύρας). Ζει στα νησιά των Φιλιππινών, της Νέας Γουινέας, και σε κάποια μέρη της ανατολικής Ινδονησίας. Έχει μήκος 80-100 εκ. και τρέφεται με φύλλα, φρούτα και έντομα. Αυτές οι σαύρες είναι εξαιρετικοί κολυμβητές που μπαίνουν στο νερό όταν απειλούνται. Μπορούν να μείνουν κάτω από την επιφάνεια του νερού για 15 λεπτά, έως ότου να περάσει ο κίνδυνος. Δυστυχώς, οι σαύρες αυτές κινδυνεύουν από την απώλεια του οικοτόπου τους, την ρύπανση, και το παράνομο εμπόριο.